Γράφει η Νίκη Λυμπεράκη
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι ο νόμος δεν εφαρμόζεται ούτε στις παραλίες. Εμείς οι πολίτες βέβαια το ξέραμε, αλλά φαίνεται πως δήμαρχοι, υπουργοί και (το χειρότερο όλων) εισαγγελείς δεν είχαν ιδέα. Κανείς τους μάλλον δεν είχε πάει για μπάνιο τα τελευταία δεκαπέντε-είκοσι χρόνια που οργιάζουν τα μπιτσόμπαρα απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας.
Αυτή είναι η πραγματική συζήτηση. «Εσύ είσαι υπέρ του κινήματος της πετσέτας;» ρωτούσε προ ημερών φίλη, ενώ τακτοποιούσαμε τις πετσέτες μας πάνω στις ξαπλώστρες. Αδυνατώ να αντιληφθώ τα επιχειρήματα όσων είναι κατά, αλλά αυτό το ερώτημα είναι μάλλον δευτερεύον.
Τι κίνημα πετσέτας θα χρειαζόταν αν οι αρμόδιες υπηρεσίες έκαναν ως όφειλαν τακτικά ελέγχους και αν οι συναρμόδιοι δεν έκαναν τα στραβά μάτια;
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ότι στη χώρα μας για να κουνηθεί εισαγγελέας και δήμαρχος χρειάζεται πρώτα να γίνει χαμός. Το συνειδητοποιούμε αυτό; Τίποτε δεν άλλαξε στις παραλίες των Κυκλάδων τις τελευταίες εβδομάδες εκτός από τις κινητοποιήσεις των πολιτών. Δεν μπήκαν τώρα οι παράνομες ξαπλώστρες. Απλώς τώρα αντέδρασε ο κόσμος σε βαθμό τέτοιο ώστε να αναγκαστούν να κάνουν τη δουλειά τους οι εισαγγελείς, η αστυνομία, οι αρμόδιες υπηρεσίες και οι τοπικές αρχές. Είναι λοιπόν τόσο γενικευμένη η ανομία, τόσο σχετική έννοια η νομιμότητα και τόσο περιορισμένη η εμπιστοσύνη του πολίτη στο κράτος, ώστε ένστικτα «vigilante», αυτόκλητου υπερασπιστή (ή και τιμωρού δυστυχέστατα), καλλιεργούνται ακόμη και σε όσους δεν έχουν από τη φύση τους τέτοιες τάσεις. Εν ολίγοις, στη χώρα μας ο πολίτης ξέρει πως αν δεν κουνηθεί ο ίδιος, πιθανότατα δεν θα ασχοληθεί κανείς. Ε, άλλος κουνιέται ψάχνοντας πολιτικό ή άλλο βύσμα να λύσει το πρόβλημα, άλλος βγαίνει στον δρόμο.
Δεν είναι κοινό μυστικό τι συμβαίνει με τις παραλίες; Θέλετε πρόχειρα, τώρα που πίνετε τον κυριακάτικο καφέ σας να σκεφτούμε πόσα άλλα αντίστοιχα συμβαίνουν γύρω μας; Σε πόσες περιπτώσεις και τομείς δραστηριότητας αποτελεί κοινό μυστικό ότι ο νόμος δεν εφαρμόζεται και η Πολιτεία σφυρίζει αδιάφορα; Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη: τραπεζοκαθίσματα, κάπνισμα, παράνομη ιδιοποίηση θέσεων στάθμευσης μπροστά σε μαγαζιά – όπου αν παρκάρεις θα βρεις το αυτοκίνητο λαμπόγυαλο… Και ακόμη πιο «χοντρά»: αυθαίρετα (σπίτια και κέντρα διασκέδασης), καταφανώς καταχρηστικοί όροι από μεγάλες εταιρείες σε βάρος των καταναλωτών, καρτέλ που κρατούν τιμές στα ύψη…
Ποιος ασχολείται;
Εκλογές έρχονται και θα ήταν χρήσιμο οι πολίτες να αξιολογήσουν τους υποψήφιους δημάρχους και με βάση όσα έκαναν αλλά και όσα δεν έκαναν ως τώρα. Χρήσιμη θα ήταν ίσως και μια πλατφόρμα όπου να μπορεί ο πολίτης να δει πόσες φορές έχει παρέμβει αυτεπαγγέλτως κάθε εισαγγελέας για τα κακώς και παρανόμως κείμενα της καθημερινότητάς μας. Κάτι σαν το vouliwatch αλλά για εισαγγελείς. Αν πάντως το τελικό δίλημμα είναι ή κίνημα της πετσέτας ή λευκή πετσέτα, η απάντηση είναι προφανής.
