Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Τα πράγματα για την κυβέρνηση δεν ξεκίνησαν καλά. Ίσως έφταιξε η κόπωση της μακράς προεκλογικής περιόδου. Η ομάδα παρουσιάστηκε στο γήπεδο κουρασμένη και φλύαρη, επαναπαυμένη στις δάφνες της μεγάλης εκλογικής νίκης. Η συνέχεια δε θα είναι εύκολη. Ο πήχης των προσδοκιών έχει σηκωθεί ψηλά και την ίδια ώρα η αντιπολίτευση από τα δεξιά θα προκαλεί διαρκώς πίεση. Τα καλά νέα είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί τα αντανακλαστικά του σε εξαιρετική κατάσταση!
Στο επόμενο χρονικό διάστημα θα μας λείψει η ψεκασμένη αντιπολίτευση από την άκρα αριστερά. Αλλά δεν πρέπει να έχουμε παράπονο! Αναπτύσσεται ήδη μια ψεκασμένη αντιπολίτευση από την άκρα δεξιά. Με άλλα λόγια ο αγώνας συνεχίζεται. Όποιος πιστεύει ότι τα πάντα κρίθηκαν με την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, σφάλλει. Βρισκόμαστε στα ίδια χαρακώματα. Εκείνο που έχει αλλάξει είναι το χρώμα της στολής των επιτιθέμενων προς τη φιλελεύθερη δημοκρατία.
Στην πραγματικότητα ο «εχθρός» παραμένει ο ίδιος. Είναι ο ανορθολογισμός και η δήθεν αντισυστημικότητα. Άλλωστε, τα άκρα συναντώνται. Και δεν είναι τυχαίο ότι τα άκρα στήριξαν τις τελευταίες ημέρες απίστευτες θεωρίες και απόψεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τις ανεμογεννήτριες ή για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα. Το κακό είναι ότι οι θεωρίες συνωμοσίας δεν καταπολεμιούνται με λογικά επιχειρήματα. Είναι σαν να προσπαθείς να τρυπήσεις με ένα σπαθί τον άνεμο. Άντε τώρα να πείσεις τους οπαδούς της επίπεδης γης ότι ο πλανήτης μας είναι στρογγυλός…
Ο τρόπος για να αντιμετωπιστούν τα άκρα, πάντως, είναι γνωστός και δοκιμασμένος. Εφαρμόστηκε στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, μένει να εφαρμοστεί και στην περίπτωση της άκρας δεξιάς: Μεταρρυθμίσεις – μεταρρυθμίσεις – μεταρρυθμίσεις. Χρειάζονται διαρκή άλματα προς τα εμπρός. Η κυβέρνηση αυτή πρέπει να προχωρήσει χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. Να είναι έτοιμη να δυσαρεστήσει πολλούς, ακόμη και το ακροατήριό της. Όσο συμβιβάζεται, τόσο θα χάνει στο πεδίο της κοινωνίας και θα νιώθει τα άκρα να την πιέζουν περισσότερο. Μοιάζει οξύμωρο, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Ωστόσο υπάρχει μία διαφορά μεταξύ των άκρων. Εκείνο της αριστεράς δε θα πίεζε για το … τσιπ των ταυτοτήτων. Το άκρο της δεξιάς θα το κάνει και η ΝΔ θα νιώσει να χάνει κομμάτια από τα δεξιά της. Θα πρέπει να δοθούν σκληρές μάχες σε αυτά τα μέτωπα. Αλλά και πάλι οι μάχες αυτές δεν μπορούν να δοθούν με όρους «ενημέρωσης» του «αγίου Πειραιώς» από τον πρώην (πλέον) υπουργό ΠΡΟ – ΠΟ κ. Μηταράκη. Όπου ενημέρωση βλέπε καλόπιασμα του κλήρου με διαβεβαιώσεις ότι το τσιπάκι στις ταυτότητες δεν απειλεί τα δικαιώματα των καλών χριστιανών. Ήμαρτον…
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το ταλέντο του κ. Μητσοτάκη. Αντιλαμβάνεται γρήγορα το «λάθος» και επιχειρεί να το διορθώσει. Ξέρει ότι αν η ομάδα επαναπαυτεί στις δάφνες της, τότε η σημερινή εικόνα της παντοκρατορίας θα ανατραπεί και μάλιστα γρήγορα. Το μήνυμα με τις κόκκινες και κίτρινες κάρτες προς Μηταράκη και Πατούλη ήταν σαφές: Δεν επιτρέπονται οι παρεκκλίσεις! Όποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει θα αποβιβάζεται από το σκάφος. Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσαν τα πράγματα να έχουν πάει καλύτερα. Ότι είναι αρκετά νωρίς για παραιτήσεις υπουργών. Το πλοίο μόλις έχει ξεκινήσει από το λιμάνι για το ταξίδι του και η πρώτη αποβίβαση σημειώθηκε πριν καλά – καλά αυτό απομακρυνθεί από την προκυμαία. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει βέβαια και ένα καλό!
Ο επιβάτης που μόλις εγκατέλειψε το πλοίο μπορεί να πάει, έστω και βρεγμένος, σε ένα καφέ στην προκυμαία και να σκεφτεί εκεί τι έχει συμβεί και στη συνέχεια να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Στα ανοικτά τα πράγματα θα ήταν πιο δύσκολα, θα είχε να παλέψει με τα κύματα. Αυτό βέβαια θα το σκεφτούν ή πρέπει να το σκεφτούν όσοι συνεχίζουν το ταξίδι! Ότι ο κ. Μηταράκης ήταν ίσως και τυχερός μπροστά σε εκείνους που ενδεχομένως θα τον ακολουθήσουν…
