Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Δυστυχώς, όταν προέκυψε για πρώτη φορά το θέμα, ήμουν εκεί -και το γνωρίζω σε όλες του τις διαστάσεις-, το 1990. Οταν η Αγκυρα για πρώτη φορά επιχείρησε με παρωδία ψηφοφορίας στα τζαμιά της Κομοτηνής και της Ξάνθης να εκλέξει τάχα μουφτή, προκειμένου να αμφισβητήσει το εύρος της δικαιοδοσίας των νόμιμων θρησκευτικών ηγετών της μειονότητας, οι οποίοι είναι ταυτόχρονα και δικαστές – ιεροδίκες. Εφαρμόζουν το Κοράνι, εφόσον αυτοί το επιλέξουν, αντί του ελληνικού νόμου, στις αστικές σχέσεις μεταξύ των μουσουλμάνων. Πολιτικό δώρο του Ελευθερίου Βενιζέλου, προκειμένου να αισθανθούν ασφαλείς οι μουσουλμανικές μειονότητες που εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή πληθυσμών.
Εκεί, λοιπόν. Ημουν εκεί, είδα και έζησα τη δήθεν εκλογή με… φανερή ψηφοφορία, δι’ ανατάσεως χειρός, χωρίς τη συμμετοχή των γυναικών μάλιστα, μέσα στα τζαμιά. Μαζί με τον νομάρχη Διονύση Καραχάλιο πολεμήσαμε το προξενείο και τον Σαδίκ. Μαζί ζήσαμε τις ασύλληπτες προβοκάτσιες, που στήθηκαν για να προβληθούν από το CNN, το οποίο είχε στείλει συνεργείο στην Κομοτηνή, εις βάρος της Ελλάδος. Ηταν η εποχή που έβαλλε κατά της χώρας για τη Θράκη με εκθέσεις της η οργάνωση «Helsinki Watch», με επικεφαλής έναν Ελληνα στον οποίο ασκήθηκαν πρόσφατα διώξεις για τη δράση του ως επικεφαλής ΜΚΟ στο Μεταναστευτικό.
Το έζησα ξανά, πρόσφατα, το έργο της δήθεν εκλογής, όταν επιχείρησαν να εκλέξουν ψευτομουφτή με… SMS! Καθώς η προσέλευση των πιστών μουσουλμάνων στα τεμένη ήταν ελάχιστη -5.000-6.000 σε Ξάνθη και Κομοτηνή-, το προξενείο τούς έβαλε να στέλνουν ομαδικά SMS ψήφου εξ αποστάσεως. Γελοιότητες.
Και, φυσικά, αυτή μου την εμπειρία από τη δράση του προξενείου, που έχει στόχο όχι την ανάπτυξη της θρησκευτικής ελευθερίας (καθόλου τυχαίο ότι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν περιλαμβάνει το ζήτημα αυτό στις εκθέσεις του), αλλά την εθνική μας κυριαρχία και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, φρόντισα να τη μοιραστώ με ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας το 2020 και το 2021. Τότε που, και πάλι με αφορμή το πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για την ανάπτυξη της Θράκης, κάποια ελληνικά κέντρα επιχειρούσαν να νομιμοποιήσουν τους ψευτομουφτήδες και να επιβάλουν στο ελληνικό κράτος απευθείας εκλογή από τη μειονότητα.
Ευτυχώς, η Ντόρα δεν τους άκουσε. Τα θέματα αυτά ο πολύς κόσμος δεν τα γνωρίζει και άρα δεν μπορεί να κατανοήσει τη σημασία τους για την εθνική μας ασφάλεια και την εθνική μας ακεραιότητα. Τη σημασία, δηλαδή, να παραδώσει-νομιμοποιήσει η Ελληνική Δημοκρατία ένα ολόκληρο θρησκευτικό δίκτυο στα σύνορα της επικράτειάς της, στην πραγματικότητα, σε άλλη χώρα. Γιατί αυτοί που παριστάνουν τους μουφτήδες σήμερα στη Θράκη μισθοδοτούνται από την Αγκυρα. Οι Τούρκοι εδώ και 30 χρόνια, μολονότι ελέγχουν ατύπως αυτό το δίκτυο, επιδιώκουν συστηματικά, με αξιοθαύμαστη συνέπεια, να αποκτήσουν τη σφραγίδα της Ελληνικής Δημοκρατίας και να νομιμοποιήσουν αυτό το καθεστώς. Διότι, μετά, οι αναγνωρισμένοι μουφτήδες τους θα διακηρύσσουν την ατζέντα τους σε όλο το βαλκανικό Ισλάμ.
Ο πρόεδρος Ερντογάν θέτει διαρκώς αυτό το ζήτημα στις συναντήσεις του με τους Ελληνες πρωθυπουργούς, με επίσης αξιοθαύμαστη συνέπεια. Μακάρι να την είχαμε και εμείς για τα δικά μας θέματα. Το είχε θέσει στον Τσίπρα, το έθεσε στο Βίλνιους και στον Μητσοτάκη.
Ας είμαστε ειλικρινείς: δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό αυτό. Το τουρκικό νομικό επιχείρημα, ότι η Συνθήκη των Αθηνών προβλέπει την εκλογή αρχιμουφτή και μουφτήδων, δεν ισχύει, καθώς αυτή είχε συναφθεί πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών και πριν από τη Συνθήκη της Λωζάννης. Το εξήγησε καταπρόσωπο στον Ερντογάν ο πρέσβης Δημήτρης Παρασκευόπουλος σε συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη, στην οποία παρίστατο ως γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών δίπλα στους Τσίπρα – Κοτζιά.
Δεν μπορεί να γίνει επίσης αποδεκτό, γιατί είναι βόμβα στα θεμέλια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Και, αν γίνει αποδεκτό από ένα δυτικό κράτος, τότε ολόκληρη η Ευρώπη θα αποκτήσει τεράστιο πρόβλημα. Στην περίπτωση της Θράκης, η εκλογή μουφτή με καθολική ψηφοφορία των μελών της μειονότητας θα οδηγήσει στην ανάδειξη θρησκευτικών ηγετών κατά πολύ ισχυρότερων από τους τοπικούς βουλευτές της μειονότητας, οι οποίοι δυσφορούν, αλλά δεν εκφράζονται δημοσίως γι’ αυτό. Σκεφτείτε τη μεταφορά του μοντέλου σε ευρωπαϊκό επίπεδο – «Λαϊκό Ισλάμ».
Δεν γίνεται επίσης, διότι οι μουφτήδες είναι και δικαστές. Εφαρμόζουν τη σαρία, τον ιερό νόμο του Κορανίου, όταν τους ζητείται, μετά την τελευταία αλλαγή της νομοθεσίας. Και οι δικαστές διορίζονται. Το τουρκικό επιχείρημα, ότι δεν μπορεί χριστιανικό κράτος να διορίζει μουσουλμάνους δικαστές, είναι έωλο. Ο αείμνηστος νόμιμος της Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλή είχε εξασφαλίσει γνωμοδότηση φετφά από τον αρχιμουφτή της Αιγύπτου, ο οποίος διαβεβαιώνει ότι μπορεί ένα χριστιανικό κράτος να διορίζει μουφτήδες εφόσον έχει σεβαστεί επί μεγάλο χρονικό διάστημα τη θρησκεία του Ισλάμ. Στη διάθεση του κυρίου υπουργού Εξωτερικών η γνωμοδότηση.
Τέλος, υπάρχει κι αυτό που ανέφερα στην αρχή: η εθνική κυριαρχία. Στο 90% των τζαμιών αυτή τη στιγμή ιερουργούν ιμάμηδες οι οποίοι μισθοδοτούνται από την Αγκυρα. Εχουμε χάσει de facto τον έλεγχο, και αυτό που μας ζητείται είναι να τον χάσουμε και de jure. Οσα σας γράφω σήμερα τα έχω αναπτύξει αναλυτικά, και με στοιχεία, σε ανώτατους κυβερνητικούς παράγοντες στο πρόσφατο παρελθόν – πιο ανώτατους δεν γίνεται.
Καθότι είχε φτάσει στα αυτιά μου η πληροφορία ότι η κυβέρνηση μελετούσε τότε -ευτυχώς δεν το έκανε- την ιδέα να καθιερώσει για την εκλογή μουφτήδων στη Θράκη το πρότυπο της Κυπριακής Εκκλησίας με το τριπρόσωπο: δηλαδή, να υποδεικνύουν με ψηφοφορία οι μουσουλμάνοι τρία πρόσωπα για τη θέση του θρησκευτικού τους ηγέτη και να επιλέγει ένα από αυτά, σε συνεννόηση προφανώς με την Τουρκία, η κυβέρνηση. Λάθος. Κάποια στιγμή θα σας διηγηθώ και μια μικρή ιστορία για το τι συνέβη όταν περιέγραφα αυτό το -κατά την άποψή μου- λάθος το 2022, μέσα σε ένα κυβερνητικό μέγαρο. Πάντοτε υπάρχει ένα ευτράπελο πίσω από κάθε σοβαρή υπόθεση.
