Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Ο λαός ήταν πάντα σοφός! Ακόμη και το 2015! Μπορεί στους «μένουμε Ευρώπη» να μην αρέσει, αλλά είναι η πραγματικότητα. Τι είπε ο λαός το 2015; «Πιστεύετε ότι υπάρχει όαση στην έρημο; Οδηγείστε μας»! Τους ανάγκασε έτσι να ξεβρακωθούν! Και το 2019 ο λαός είπε στον Μητσοτάκη «πάρε μία ευκαιρία» και στον Τσίπρα «κάνε αντιπολίτευση». Ο Μητσοτάκης την πήρε την ευκαιρία, σε αντίθεση με τον Τσίπρα που επέλεξε την αγρανάπαυση. Και έτσι φτάσαμε στα αποτελέσματα του Μαΐου.
Η ελληνική κοινωνία ήταν διχασμένη, κουβαλώντας ακόμη τις πληγές του Εμφυλίου. Δεν είχαν κλείσει οι πληγές και πολλές φορές το μεταπολιτευτικό αφήγημα χανότανε μέσα στην ομίχλη μιας συλλογικής αυταπάτης. Υπήρχε πάντα ένα ερώτημα που δεν είχε ακόμη απαντηθεί: Τι θα συνέβαινε στην Ελλάδα αν οι κομμουνιστές είχαν κερδίσει τον Εμφύλιο; Για να μπορέσει η ελληνική κοινωνία να προχωρήσει θα έπρεπε να λύσει αυτά τα θέματα. Και οι επιλογές του 2012 και του 2015 έπαιξαν αυτόν ακριβώς τον ψυχαναλυτικό ρόλο.
Μετά απ’ όλα αυτά οι ψηφοφόροι έδωσαν εντολή το 2023 στον Κυριάκο Μητσοτάκη να τα αλλάξει όλα. Αυτό ήταν το μήνυμα των εκλογών του Μαΐου. Έκριναν τους πάντες, έκλεισαν πολλούς λογαριασμούς του παρελθόντος και κατέληξαν στην ετυμηγορία ότι η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει την πορεία της στις ράγες της Ευρώπης και ότι η ΝΔ είναι ο πλέον κατάλληλος πολιτικός χώρος για να υλοποιήσει το «project». Αν κάτι έγινε σαφές τον Μάιο είναι ότι ο κόσμος άφησε πίσω του την θολούρα της αριστερής αντιπολίτευσης.
Ο κόσμος ψήφισε την ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη επειδή πείστηκε ότι η ΝΔ μπορεί να τα καταφέρει. Προσοχή! Δεν πρόκειται για λευκή επιταγή! Μοιάζει περισσότερο με γραμμάτιο. Η ΝΔ το εξοφλεί και κερδίζει νέα πίστωση χρόνου. Αν δεν το εξοφλήσει, τότε το γραμμάτιο θα καταλήξει σε άλλα χέρια…
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πάντως, φαίνεται να έχει συλλάβει τα μηνύματα των καιρών. Και γι’ αυτό υπόσχεται μία διαφορετική κυβέρνηση απ’ όσες έχουμε συνηθίσει στο παρελθόν, με την «στρατολόγηση» ικανών ανθρώπων και από άλλους πολιτικούς χώρους. Θέλει η κυβέρνησή του να αφήσει έργο και αυτή του την αγωνία την έχει περάσει με κάποιον τρόπο και στο εκλογικό σώμα. Έχει ακούσει τον κόσμο, έχει αφουγκραστεί τα «θέλω» του και τους έχει απαντήσει «είμαι εδώ για να κάνω την δουλειά».
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο πολιτικός λόγος του κ. Μητσοτάκη διείσδυσε σε ομάδες που δεν έφτανε μέχρι πρόσφατα η ρητορική της ΝΔ. Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι νέοι, οι οποίοι ψήφισαν στην πλειοψηφία τους τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κάτι αδιανόητο μέχρι πρόσφατα.
Τι έχουμε, λοιπόν, εδώ; Μια καθολική αποδοχή μιας πολιτικής. Την έκφραση ενός καθολικού αιτήματος. Και για να έχει πιθανότητες επιτυχίας το εγχείρημα, χρειάζεται, φυσικά, μια ισχυρή κυβέρνηση και όχι μια ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Θα τα καταφέρει ο Κυριάκος; Η αλήθεια είναι ότι δεν κέρδισε κατά λάθος την λαϊκή αποδοχή. Αυτό συνέβη διότι μέχρι τώρα έκανε καλά τη δουλειά του. Στο χέρι του είναι στην δεύτερη τετραετία να τα πάει ακόμη καλύτερα. Από την άλλη, δεν υπάρχει κόμμα που να απέκτησε ιδιοκτησιακή σχέση με τους ψηφοφόρους. Η εντολή, όπως και η εμπιστοσύνη, κερδίζεται δύσκολα. Αλλά χάνεται εύκολα…
Τα σημαντικά, τα σπουδαία, θα τα δούμε με τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Εκεί θα φανεί η αποφασιστικότητα της. Αν θα είναι, δηλαδή, αποφασισμένη να σπάσει αυγά. Για να φτάσουμε όμως μέχρις εκεί υπάρχει μια βασική προϋπόθεση! Να μην χαλαρώσουν οι ψηφοφόροι της ΝΔ και να πάνε την Κυριακή να κάνουν την δική τους δουλειά!
