Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε τροχιά συγχώνευσης. Μέρα με τη μέρα οι δύο πολιτικοί οργανισμοί μοιάζουν όλο και περισσότερο, καθιστώντας τη συγχώνευση αναπόφευκτη. Εκτός κι αν οι ηγεσίες των δύο κομμάτων αρνηθούν την προοπτική της εξουσίας και προτιμήσουν να διατηρήσουν τα κλειδιά των μαγαζιών τους, προσφέροντας στον Κυριάκο Μητσοτάκη και μια … τρίτη τετραετία! Το ζητούμενο αυτή τη στιγμή είναι ποιος θα ηγείται του σχήματος. Δεν πρόκειται για γρίφο για δυνατούς λύτες!
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν βγει συντεταγμένα και υποστηρίζουν ότι στις 25 Ιουνίου μπορούν να καταφέρουν την απόλυτη ανατροπή και να περάσουν σε ψήφους την ΝΔ! Προσπαθούν απεγνωσμένα να συγκρατήσουν δυνάμεις, έστω κι αν χρειάζεται να υιοθετήσουν συλλογικά μία ακόμη αυταπάτη. Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει διάθεση προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα. Όχι ότι προλαβαίνει να κάνει πολλά πράγματα στις λίγες ημέρες που απομένουν μέχρι τις εκλογές, αλλά δεν οδεύει για το … 3%.
Και στο 17% να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξακολουθήσει να είναι ένας υπολογίσιμος αντίπαλος. Με τον Αλέξη Τσίπρα! Οτιδήποτε άλλο, ένας ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα, θα είναι μία μεγάλη έκπληξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, διαθέτει ισχυρό το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Το έδειξε με την «υιοθεσία» του Νίκου Μαραντζίδη ή και παλιότερα του Γιάννη Ραγκούση. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν διστάζει να συνεργαστεί και μάλιστα στενά ακόμη και με ανθρώπους που έχουν εκφραστεί στο παρελθόν με όχι κολακευτικό τρόπο για τον ίδιον και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το θέμα είναι αν το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη κατορθώσει να βγει μπροστά σε αυτή τη φάση ή όχι. Κάτι που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Να πέσει δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω από 17% ή 15% και να τον ξεπεράσει το ΠΑΣΟΚ. Αν μάλιστα το ΠΑΣΟΚ δεν μπορέσει να κερδίσει περισσότερες από 1,5 μονάδες, τότε το αποτέλεσμα θα θεωρηθεί και δικαίως ως ήττα.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης έχει δει τον «κίνδυνο» να μείνει μόνος. Διότι αυτό θα συμβεί αν δεν φέρει τα αποτελέσματα που έχει υποσχεθεί. Γι’ αυτό και έχει «αρνηθεί» την προοπτική μιας κυβέρνησης με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα. Στην πραγματικότητα δεν δέχεται ως αρχηγό του νέου σχήματος τον Αλέξη Τσίπρα. Ίσως επειδή θέλει γι’ αυτή τη θέση τον ίδιον. Λογικό! Το θέμα είναι αν οι ψηφοφόροι του κάνουν τη χάρη. Κι αν χάσει στις εκλογές; Τότε μπορεί να επιλέξει να μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε ένα μικρό κόμμα που θα το ελέγχει απόλυτα. Αλλά σε αυτή την περίπτωση αυτός θα είναι που θα ψάχνει τρόπους να συγκρατήσει δυνάμεις. Ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για το ποιος είναι ο κληρονόμος του παπανδρεϊσμού, αλλά ποιος θα του προσφέρει προοπτική εξουσίας.
Στις εκλογές του Ιουνίου δεν κρίνεται ποιος θα είναι αντιπολίτευση έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το πραγματικό ερώτημα στο οποίο καλούνται να απαντήσουν οι ψηφοφόροι της κεντροαριστεράς είναι ποιος θα ηγείται του νέου κοινού σχήματος. Και οι υπόλοιποι ψηφοφόροι θα πρέπει να ξέρουν ότι θα επιλέξουν μεταξύ μιας ισχυρής κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και ενός ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στην αριστερά. Αυτοί θα κρίνουν τι από τα δύο έχει ανάγκη αυτή την ώρα η χώρα…
