Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Η Ελλάδα άλλαξε σελίδα χθες. Πέρα από τη σαρωτική νίκη της Ν.Δ., η οποία οφείλεται κυρίως στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Είναι σαν να κλείνουν δύο μεγάλοι κύκλοι – της Μεταπολίτευσης και της χρεοκοπίας. Της Μεταπολίτευσης, γιατί χθες αποδοκιμάστηκε θεαματικά το αφήγημα που έχει κυριαρχήσει, με μικρές εξαιρέσεις, τις τελευταίες δεκαετίες. Η στρατηγική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι τα ιδεολογικά ταμπού έχουν σπάσει. Οι πολίτες ψηφίζουν τον καλύτερο δυνατό διαχειριστή, πέρα από ιδεολογίες και θεωρίες. Δεν τους ενδιαφέρει να είναι χαρισματικός, δεν ψάχνουν πια τη μετενσάρκωση του Ανδρέα.
Ταυτόχρονα, ξεθώριασαν οριστικά οι παραδοσιακές κομματικές γραμμές. Το τι είναι η «πραγματική Ν.Δ.» αφορά μια πολύ μικρή μειοψηφία, που έχει ξεπεραστεί από τα πράγματα. Οι Κασσάνδρες που περίμεναν ότι οι κεντροδεξιοί ψηφοφόροι θα κάθονταν στον καναπέ τους ή θα στρέφονταν σε ακροδεξιά κόμματα δεν επαληθεύτηκαν. Και για πρώτη φορά βλέπεις κεντροαριστερούς, αριστερούς, πρώην «πασόκους» και διάφορες άλλες φυλές να ψηφίζουν Ν.Δ. Μερικοί το κάνουν με δυσκολία, αλλά το κάνουν στο τέλος.
Πολλοί ήταν αυτοί που περίμεναν ότι οι νέοι θα ανέτρεπαν τις δημοσκοπήσεις υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε αυτό συνέβη. Η «γενιά του TikTok» ψήφισε –περίπου– όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα.
Το χθεσινό αποτέλεσμα δείχνει όμως ότι η έλευση της Αριστεράς στην εξουσία και το φούσκωμα του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως να ήταν μια παρένθεση. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν προϊόν θυμού. Ο κ. Τσίπρας ανταποκρίθηκε σε μια ιστορική αναγκαιότητα και την εξέφρασε, καβάλησε το κύμα και μαζί φούσκωσε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα όμως είμαστε σε ένα εντελώς άλλο περιβάλλον. Η φύση απεχθάνεται το κενό και θα προκληθεί ένας δυναμικός συναγωνισμός για το ποιος θα κυριαρχήσει στην αντιπολίτευση, με προοπτική επιστροφής στην εξουσία.
Η Ιστορία δίνει μια ανεπανάληπτη ευκαιρία στον κ. Μητσοτάκη. Δεν είναι λίγο αυτό που έχει πετύχει. Υποτιμήθηκε, κέρδισε την ηγεσία, αν και αουτσάιντερ, κέρδισε τον κ. Τσίπρα όταν υπήρχε διάχυτος ο φόβος ότι αυτό ήταν ανέφικτο, έκανε μερικά λάθη που έμοιαζαν μοιραία, ανέκαμψε, υποτιμήθηκε και πάλι και τελικά κατάφερε να ξανακερδίσει με ένα πρωτοφανές ποσοστό.
Τώρα καλείται να διαψεύσει ένα ακόμη μεταπολιτευτικό αξίωμα, που θέλει κάθε δεύτερη θητεία πρωθυπουργού να είναι χειρότερη από την πρώτη. Αντίπαλο δεν έχει ούτε μέσα ούτε έξω από το κόμμα του. Μπροστά του έχει μια διετία καλής ανάπτυξης. Το τι πρέπει να αλλάξει στη χώρα το ξέρει, καλά και σε βάθος. Η ευκαιρία είναι ιστορική και πρωτοφανής. Βασικός εχθρός, η πιθανή έλλειψη ταπεινοφροσύνης, που συχνά ακολουθεί έναν θρίαμβο, ειδικά όταν δεν βλέπεις και αντίπαλο στο γήπεδο.
Επιμένω, όμως, χθες έγινε κάτι πιο σημαντικό από τα πρόσωπα. Ηττήθηκε αυτό το μίζερο κόλλημα στο «Οχι» χωρίς λόγο. Μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων δήλωσε έτοιμη για μεγάλες αλλαγές στον τόπο μας και γύρισε την πλάτη στην αντίδραση σε οτιδήποτε ταράζει το στάτους κβο. Η κοινωνία αλλάζει. Οποιος δεν το καταλαβαίνει μένει πίσω.
