Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Καθώς ο (κυρίαρχος) λαός οδεύει προς τις κάλπες, για ακόμη μια εκλογική αναμέτρηση με τους πολίτες να καλούνται να επιλέξουν σε ποιούς θα αναθέσουν το δικαίωμα υπογραφής για το μέλλον τους, η… συμπαθής ομάδα των δημοσκόπων βρίσκεται… στον αναπνευστήρα.
Περισσότερο από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν, σε αυτές τις εκλογές οι εταιρείες δημοσκοπήσεις καλούνται να κερδίσουν ένα στοίχημα αξιοπιστίας το οποίο… μοιάζει χαμένο από χέρι. Περίπου αυτονόητα, αν οι προβλέψεις τους έχουν μεγάλες αποκλίσεις,. θα βρεθούν στη σέντρα και θα… κακοποιηθούν ρητορικά.
Μεταξύ μας, δεν ευθύνονται μόνο ή τόσο οι ίδιοι. Φυσικά και στη χώρα μας, σε αντίθεση με τις προηγμένες χώρες της Ευρώπης και αυτονόητα τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι δημοσκοπήσεις λιγότερο καταγράφουν τάσεις και περισσότερο τις διαμορφώνουν, επηρεάζοντας τη συλλογική ψυχολογία της κοινωνίας, η διεθνής εμπειρία ωστόσο μας δείχνει… ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά.
Το μεθοδολογικό εργαλείο έχει αποδειχθεί προβληματικό. Επίσης, η κοινωνία δείχνει διάθεση να… τρολάρει και να αποπροσανατολίσει τους δημοσκόπους. Γι’ αυτό και οι μετρήσεις πέφτουν τις περισσότερες φορές πολύ έξω.
Όχι βέβαια στην ουσία του πρώτου και του δεύτερου, του νικητή και του ηττημένου. Αλλά στην επιμέρους διαμόρφωση του εθνικού μωσαϊκού.
Οι δημοσκόποι πιθανότατα έχουν μεγαλύτερο άγχος από τους πολιτικούς, σε αυτές τις εκλογές. Αναμένοντας, λοιπόν…
