Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η περίπτωση του είναι πρωτοφανής. Αν μάλιστα δεν τον διέκρινε τόσο μεγάλη… αλλεργία προς τη Δημοκρατία και τόσο μεγάλη έλξη προς τον αυταρχισμό, η Ιστορία θα ήταν αυθόρμητα γενναιόδωρη με τον Ταγίπ Ερντογάν.
Οι “ξεγραμμένες” εκλογές για την Προέδρια, δεν δείχνουν πλέον και τόσο… χαμένες για τον επί δυο δεκαετίες απόλυτο κυρίαρχο της γειτονικής χώρας. Μπορεί να ηττηθεί; Φυσικά. Είναι ωστόσο εντυπωσιακές οι αντοχές που επιδεικνύει. Η εσωτερική δύναμη να βρίσκει κάθε φορά το κουράγιο να συνεχίζει.
Ένας αυθεντικός campaigner. Χρόνια είχαμε να δούμε αντίστοιχη περίπτωση πολιτικού ηγέτη που να “ανεβαίνει” κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, και με τη σειρά του να “ανεβάζει” την κοινωνία στην οποία απευθύνεται.
Πολύ σκληρός για να πεθάνει. Γενικώς…