Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Τους βλέπεις να πανηγυρίζουν για την απαγόρευση του κόμματος Κασιδιάρη (όχι όμως και του κόμματος Κανελλόπουλου) από τον Άρειο Πάγο, και αναρωτιέσαι… Πόση επιπολαιότητα μπορεί να αντέξει η Δημοκρατία (μας);
Φυσικά η ιστορική εμπειρία είναι καθησυχαστική. Η Δημοκρατία έχει αποδείξει αξιοσημείωτες αντοχές ακόμη και απέναντι στις υστερήσεις και αστοχίες εκείνων που, υποτίθεται ότι, έχουν ταχθεί να την υπηρετούν, να τη φροντίζουν, να την προασπίζουν.
Η Δημοκρατία δεν υπόκειται σε ερμηνείες, πολύ περισσότερο… δικαστικής φύσεως. Η Δημοκρατία είναι βιωματικό πολίτευμα. Εντυπώνεται στις καρδιές των ανθρώπων ως ζώσα πραγματικότητα. Γι’ αυτό άντεξε στη φθορά του χρόνου και επιβίωσε ως το πολίτευμα που διευκόλυνε και επιτάχυνε την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Ο Διαφωτισμός μας κληρονόμησε την υπεραξία της αυτοπεποίθησης των ιδεών της Δημοκρατίας. Της ταυτοτικής προδιάθεσής της να ανέχεται ακόμη και τους εχθρούς της. Τους υπονομευτές της. Εκείνους που επιδιώκουν να την ανατρέψουν.
Κάθε… υποσημείωση σε αυτή την αξιακή κληρονομιά, πληγώνει το σώμα της Δημοκρατίας. Και θα το βρούμε μπροστά μας. Δυστυχώς…