Του Φρίξου Παλαιολόγου
Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα, από τις απαρχές της κρίσης της ευρωζώνης που οδήγησε στην εθνική καταστροφή των Μνημονίων για την Ελλάδα (μας). Τότε, η “Monde” με μια θρυλικών διαστάσεων ανάλυση, χαρακτήριζε την πολιτική ηγεσία της Ενωμένης Ευρώπης… “παιδική χαρά”. Και της απέδιδε εύλογες ευθύνες για τα δράματα που ζούσαμε.
Σήμερα, εκείνη η “παιδική χαρά”, φαντάζει… Πανεπιστήμιο μπροστά στους ολίγιστους που κρατούν στα χέρια τους τις τύχες της ηπείρου μας. Την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, τον Σαρλ Μισέλ, την Κριστίν Λαγκάρντ, τη Μετσόλα. Και φυσικά, την… άχαστη τριπλέτα της ισχυρότερης χώρας της ηπείρου μας, της Γερμανίας, με τον Όλαφ Σολτς, την Αναλένα Μπέρμποκ και τον Κρίστιαν Λίντνερ να φαντάζουν πολύ μικροί, ελάχιστοι, για να αντιληφθούν, πόσο μάλλον να διαχειριστούν αποτελεσματικά τις θύελλες που έρχονται.
Φέρτε πίσω την Άνγκελα Μέρκελ και τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ίσως και τον Μάριο Ντράγκι. Και γρήγορα…
