Του Λάζαρου Καλλιανιώτη
Το μέτωπο που άνοιξε την προηγούμενη εβδομάδα ο Ευάγγελος Βενιζέλος ακόμη και με πρώην συντρόφους του, προερχόμενους από το λεγόμενο εκσυγχρονιστικό μπλοκ, για την παρουσία του σε εκδήλωση, ήρθε να θυμίσει ότι ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παραμένει πολιτικό υποκείμενο από το πάνω ράφι.
Όπως συνέβη με την υπόθεση των υποκλοπών αλλά και αρκετές ακόμη υποθέσεις στις οποίες ο ίδιος αισθάνθηκε την ανάγκη να τοποθετηθεί δημόσια και να επικρίνει την κυβέρνηση, χωρίς να… φλερτάρει με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιβεβαίωσε την άνεση με την οποία μπορεί να εκφράζει το… κανονικό Κέντρο, πολλές φορές και απέναντι στους επονομαζόμενους «ακροκεντρώους», οι οποίοι διακρίνονται από τοξικό λόγο και φανατισμό.
Οι δημόσιες παρεμβάσεις Βενιζέλου λειτουργούν και ως υποθήκη για το μέλλον, για τον πρώην… συγκυβερνήτη του Αντώνη Σαμαρά, την περίοδο 2012-2015, καθώς και το διακριτό πολιτικό εκτόπισμά του, επιτρέπει σκέψεις για συνθετικούς ρόλους, από τη στιγμή που θα το επιτρέψει η πολιτική αλλά και η κοινωνική συγκυρία.