Του Νίκου Φυλάγγελου
Η οικονομία, ως ποιότητα ζωής, και το πώς αντιλαμβάνεται ο καθένας την ποιότητα που θα ήθελε να απολαμβάνει στη ζωή του.
Διαχρονικά και σε κάθε κοινωνία, αυτό είναι το σημείο τομής της ψυχολογίας των πολιτών και της εκλογικής συμπεριφοράς τους. Με πυρήνα την οικονομία φιλοτεχνείται ένα ευρύτερο σενάριο, ένα περισσότερο σύνθετο μωσαϊκό στο δρόμο προς τις κάλπες, με το αφήγημα να μην είναι μονοδιάστατο και μονολιθικό, αλλά να επηρεάζεται καθοριστικά από το πώς συμπεριφέρονται και μιλούν οι βασικοί πρωταγωνιστές.
Στη σκιά της αυτοκαταστροφικής τακτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο μέτωπο της ουκρανικής κρίσης, οι ευρωπαϊκοί λαοί πληρώνουν βαρύ τίμημα. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση, για τον πρόσθετο λόγο ότι η χώρα μας προέρχεται από τη δεκαετία της εθνικής καταστροφής των Μνημονίων, και της ακραίας φτωχοποίησης ενός ασυγχώρητα μεγάλου μέρους της κοινωνίας.
Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να διαχειριστεί μόνη της το πρόβλημα, όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποφασίζει να παρέμβει, συντεταγμένα και καθοριστικά. Και κάπως έτσι, η ακρίβεια που υποβαθμίζει περαιτέρω την ποιότητα ζωής των Ελλήνων, στα super market, στην ενέργεια, στην αγορά, παντού γύρω μας, εξελίσσεται σε “ασύμμετρη απειλή”, στο δρόμο προς τις κάλπες.
