Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Δεν μπορεί να είναι ο άνθρωπος αυτός ο φυσικός ηγέτης των Ηνωμένων Πολιτειών, και επομένως του δυτικού κόσμου. Στην ετοιμόρροπη εικόνα του προηγούμενου διαστήματος, με τον διαγωνισμό σε αδιανόητα σαρδάμ και τσαλακωμένη δημόσια παρουσία, ο Τζο Μπάιντεν ήρθε να προσθέσει και την αναξιοπρέπεια, στο αποτύπωμα που αφήνει στον Λευκό Οίκο.
Δεν περίμενε φυσικά κανείς, εκτός από τους… χαριτωμένους “ενσωματωμένους” εντός Ελλάδας, να αποφεύγει δια βίου τον Ταγίπ Ερντογάν. Όχι όμως έτσι, όχι τώρα, όχι με αυτόν τον τρόπο.
Ο Τζο Μπάιντεν αποφάσισε να άρει το… εμπάργκο προς τον Τούρκο ομόλογό του, τώρα που τελείωσαν οι Ενδιάμεσες Εκλογές των ΗΠΑ, και έχει προλάβει να… υφαρπάξει την ψήφο των Ελλήνων ομογενών. Το κάνει, την ίδια στιγμή που η Τουρκία δεν δέχεται τα συλλυπητήρια των ΗΠΑ για την τρομοκρατική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη. Η γλώσσα του σώματος στο τετ-α-τετ με τον Ερντογάν, δεν παραπέμπει σε πλανητάρχη αλλά σε… φτωχό συγγενή. Και φυσικά, με τη συνάντηση στη δεδομένη χρονική συγκυρία, ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου αναβαθμίζει περαιτέρω τον ρόλο της Τουρκίας στις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία, κάτι που φάνηκε και από την επί τουρκικού εδάφους συνάντηση των “πρώτων πρακτόρων” των ΗΠΑ και της Ρωσίας.
Λίγη ντροπή, κύριε Πρόεδρε. Λίγη αξιοπρέπεια στους εναγκαλισμούς με έναν ακραίο παραβάτη του Διεθνούς Δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της Δημοκρατίας της ίδιας, όπως είναι ο Ταγίπ Ερντογάν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες αξίζουν κάτι καλύτερο. Και η Δύση το ίδιο.
