Του Μάνου Οικονομίδη
Ένα μεγάλο, κόκκινο κύμα, που δεν ήρθε ποτέ, τα δεδομένα ωστόσο στην πολιτική ζωή των Ηνωμένων Πολιτειών, μετακινήθηκαν επαρκώς, ώστε να ιχνηλατούνται ήδη οι πρώτες πινελιές ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2024.
Οι Ρεπουμπλικανοί κέρδισαν τις εκλογές, με το προβάδισμά τους έναντι των Δημοκρατικών σε εθνικό επίπεδο, να προσδιορίζεται στο 3%. Η ανάκτηση του ελέγχου της Βουλής των Αντιπροσώπων, δεν τους προσφέρει μονάχα το αντικειμενικό πολιτικό πλεονέκτημα για την επόμενη διετία, με τη δυνατότητα να μπλοκάρουν τη νομοθετική ατζέντα του διδύμου Μπάιντεν-Χάρις, και την ευχέρεια να ξεκινήσουν τη διαδικασία διώξεων κατά του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου, που θα τσαλακώσουν περαιτέρω το προφίλ του. Τους προσφέρει την άνεση να συσπειρωθούν γύρω από τον Κυβερνήτη της Φλόριντα Ρον ΝτεΣάντις, και να ασκήσουν την αναγκαία παρασκηνιακή πίεση στον Ντόναλντ Τραμπ, ώστε να τον αποτρέψουν από να επιμείνει ως το τέλος σε μια νέα υποψηφιότητα, ανεξάρτητα από την ανακοίνωσή της.
Στη Γερουσία, όπου δεν ανανεώθηκε το σύνολο των μελών, όπως με τα 435 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων, αλλά μόνο οι 35 στους 100 Γερουσιαστές, οι οριακές μάχες στις Πολιτείες όπου στήθηκαν κάλπες, μας θυμίζουν πόσο γοητευτική αρμονία μπορεί να διακρίνει το αμερικανικό πολιτικό σύστημα, ώστε να μην κλονίζεται η εσωτερική ισορροπία του. Η Φλόριντα πρωτίστως, και το Οχάιο δευτερευόντως, μοιάζουν να “κοκκινίζουν” μόνιμα, και να… μονιμοποιούνται ως Πολιτείες στις οποίες έχουν το προβάδισμα οι Ρεπουμπλικανοί, ενώ η Πενσιλβάνια συνεχίζει να λειτουργεί ως κοινωνικό αμορτισέρ συστημικών μεταβολών.
Οι Δημοκρατικοί έχουν επίσης την ευκαιρία να απαλλαγούν, διακριτικά και αξιοπρεπώς, από τον Τζο Μπάιντεν και την Κάμαλα Χάρις, εστιάζοντας στην υποψηφιότητα του Κυβερνήτη της Καλιφόρνια Γκάβιν Νιούσομ, ή του Υπουργού Μεταφορών Πιτ Μπούτετζετζ.
Η αμερικανική κοινωνία επιβεβαίωσε ότι παραμένει βαθιά διχασμένη, την ίδια στιγμή ωστόσο παραμένει και αντι-τραμπική, με μια πλειοψηφία που διατρέχει οριζόντια τα κόμματα. Όσο για την ιστορική “συμμαχία Ομπάμα”, με νέους, γυναίκες, Λατίνους και Αφρο-Αμερικανούς, δεν αισθάνεται πλέον την ταυτοτική σχέση του παρελθόντος με το κόμμα του Τόμας Τζέφερσον, και έφτασε στην κάλπη για να στηρίξει τους Δημοκρατικούς, μονάχα εκεί όπου εμφανίστηκε προεκλογικά στη σκηνή ο… σύζυγος της Μισέλ Ομπάμα.
Το κόμμα του Αβραάμ Λίνκολν βιώνει τη σιωπηλή ανακούφιση της αρχής του τέλους για την επικίνδυνη για την αμερικανική Δημοκρατία… παραφωνία Τραμπ. Όπως ακριβώς συνέβη και πριν από τέσσερις δεκαετίες, η Αμερική μετατρέπει σε Πρόεδρο μιας θητείας έναν πολιτικό με τα αξιοπρεπή χαρακτηριστικά του Τζίμι Κάρτερ. Και αναζητεί το μέλλον της, σε έναν Κυβερνήτη με τα χαρακτηριστικά του Ρόναλντ Ρίγκαν.
Προσδεθείτε… Η αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή σκυτάλης στο… ενοικιοστάσιο του Οβάλ Γραφείου, το 2024, ξεκίνησε.
