Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2022
Η Δύση των φωτεινών ιδεών, των ελεύθερων ανθρώπων, της ευδαιμονίας και της ευμάρειας. Η Δύσης της ενσωμάτωσης διαφορετικών ιδεών και αντιλήψεων, της ανοχής στην αντίθετη άποψη, της υπεράσπισης, εμπέδωσης και ανανέωσης της Δημοκρατίας.
Αυτή ήταν η Δύση στην οποία… τυχαία γεννηθήκαμε, αλλά συνειδητοποιήσαμε εγκαίρως πόσο γενναιόδωρη υπήρξε μαζί μας η μοίρα. Η Δύση για την οποία ήσουν περήφανος, πολύ περισσότερο σε σύγκριση με τον «άλλο πόλο» της ανθρωπότητας, κλειστοφοβικό, απολυταρχικό, ανελεύθερο.
Αυτή είναι η Δύση την οποία κληρονόμησαν οι δικές μας γενιές. Αυτή… δεν είναι η Δύση, την οποία οι δικές μας γενιές κληρονομούν στις επόμενες. Στη σκιά της ουκρανικής κρίσης, που ήρθε να διαδεχθεί την υγειονομική κρίση της πανδημίας του κορονοϊού, η οποία με τη σειρά της είχε διαδεχθεί την παγκόσμια οικονομική κρίση, το σωρευτικό και αθροιστικό αποτέλεσμα των ρωγμών… γκρεμίζουν τη τζαμαρία.
Μια ατροφική πολιτική ηγεσία, από την Ευρώπη μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες, που λειτουργεί ως ασυγχώρητος υπονομευτής της δυτικής Δημοκρατίας, αποξενώνει την πολιτική από τους πολίτες, θρυμματίζει τη συλλογική συνείδηση, απονευρώνει τα ηθικά αντανακλαστικά, στερεύει τη διάθεση και το πάθος να αναζητηθούν καινούριες ιδέες.
Το τίμημα βαρύ. Για το παρόν, κυρίως όμως για το μέλλον. Στο βιωματικό παρόν, η απογοήτευση των κοινωνιών από τις ηγεσίες τους, οδηγεί στα άκρα και τις ακρότητες που τα συνοδεύουν, σε εκλογικά τέρατα και πολιτικές ανορθογραφίες.
Αυτό το γκρίζο αποτύπωμα ταξιδεύει ήδη στο μέλλον. Το επιβαρύνει, το θολώνει, το ακυρώνει. Η κρίση της Ιστορίας θα είναι αμείλικτη, για όλους εμάς που ανεχτήκαμε την επέλαση της ασημαντότητας, με δικαίωμα υπογραφής για τη ζωή μας.
