Γράφει ο Αντώνης Καρακούσης
Μέχρι πρότινος οι πολιτικοί συσχετισμοί δεν έδειχναν τάσεις μεταβολής. Η επιρροή των κομμάτων φάνταζε παγιωμένη, χωρίς τίποτε να μοιάζει ικανό να τη μεταβάλει ή πολύ περισσότερο να την ανατρέψει.
Ακόμη και το σκάνδαλο των υποκλοπών φαίνεται να μην επηρέασε δραματικά το πολιτικό σκηνικό. Αναγνωρίστηκε, είναι αλήθεια, ως ένα βαθύ τραύμα στην εικόνα της κυβέρνησης, αλλά παρά ταύτα επικράτησαν οι πολλές άλλες ανάγκες και η κοινή γνώμη μάλλον το προσπέρασε.
Αυτό πιστεύουν και οι περισσότεροι των δημοσκόπων, που μέτρησαν και ξαναμέτρησαν την επίδραση του σκανδάλου και διαπίστωσαν ότι ήταν περιορισμένη. Εχουν επίσης αποφανθεί πως αν η ιστορία των παρακολουθήσεων δεν έχει συνέχεια και δεν αποκαλυφθούν άλλα σημεία και τέρατα, δεν θα επηρεάσει την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Ωστόσο, οι ερευνητές των διαθέσεων της κοινής γνώμης δείχνουν εντόνως προβληματισμένοι με τις παρενέργειες της υπόθεσης του Πάτση, του πολυπράγμονος κυνικού βουλευτή Γρεβενών που δεν ορρωδούσε προ ουδενός.
Κατά την άποψη των δημοσκόπων, η υπόθεση Πάτση ισχυροποιεί το επιχείρημα της αντιπολίτευσης ότι οι υποκλοπές δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό ή καλύτερα ένα στιγμιαίο αμάρτημα, παρά ένα φαινόμενο δηλωτικό της θεωρούμενης διολίσθησης της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης προς τον αυταρχισμό και τη διαφθορά.
Και επιμένουν πως αν η υπόθεση Πάτση εξελιχθεί και επιτρέψει να ξετυλιχθεί ένα κουβάρι εμπλοκής και άλλων κυβερνητικών στελεχών, τότε οι πολιτικές παρανέργειες μπορεί να είναι σημαντικές. Στην περίπτωση αυτή, εκτιμάται ότι θα συσσωρευθεί κρίσιμη μάζα, ικανή να παρασύρει πρόσωπα και να δημιουργήσει δυσμενέστατες εντυπώσεις για το κυβερνητικό κόμμα.
Ηδη η αντιπολίτευση αξιοποιεί την υπόθεση Πάτση εντοπίζοντας κυρίως τις συνεργασίες και τους όποιους δεσμούς του βουλευτή Γρεβενών με κυβερνητικά στελέχη. Προφανώς θέλει να ενισχύσει την αίσθηση φθοράς που ο χρόνος έτσι κι αλλιώς προκαλεί.
Η αλήθεια ωστόσο είναι ότι μέχρι τώρα ο Πρωθυπουργός αξιοποιεί τις δυνατότητες που η πολυσήμαντη γεωπολιτική κρίση τού προσφέρει. Κινείται δυναμικά στο διεθνές περιβάλλον, επισκέπτεται σημαντικές πρωτεύουσες με κάθε ευκαιρία, συναντάται με προβεβλημένους ηγέτες και βεβαίως προβάλλει τα εθνικά δίκαια, αναδεικνύοντας κυρίως την τουρκική προκλητικότητα.
Και έτσι «σβήνει» σε μεγάλο βαθμό τις όποιες φθορές.
Κακά τα ψέματα, η γεωπολιτική ένταση ενισχύει τον κ. Μητσοτάκη, του δίνει δυνατότητες και ευκαιρίες που δεν έχουν οι ηγέτες της αντιπολίτευσης. Ειδικώς η αντιπαράθεση με τον Ταγίπ Ερντογάν τού προσθέτει πόντους στην εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση.
Οσοι παρακολουθούν τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις γνωρίζουν ότι οι πολίτες συσπειρώνονται στην ηγεσία τους όταν αναδεικνύονται εθνικοί κίνδυνοι. Αυτό συμβαίνει και τώρα.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν οι άλλοι παράγοντες είναι ικανοί να μεταβάλουν την εικόνα και τις διαθέσεις του ελληνικού λαού.
Κανείς επί του παρόντος δεν δύναται να απαντήσει με ασφάλεια. Ο καιρός θα δείξει, τα γεγονότα και οι αποκαλύψεις, στον βαθμό που υπάρξουν, θα κρίνουν το αποτέλεσμα.
