Του Νίκου Φυλάγγελου
Αν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, κατά παράφραση του ποιητή, θα σου μείνουν… εθνικοί μύθοι.
Εθνικές πλάνες, που στηρίζονται σε επιδερμικές αναλύσεις και βαθιά άγνοια των λεπτομερειών, οι οποίες φυσικά, κάθε φορά κάνουν τη διαφορά.
Στη σκιά του “ενσωματωμένου” αφηγήματος περί απομόνωσης του Ταγίπ Ερντογάν στη διεθνή σκακιέρα, ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις. Ποιός, ένας παραβάτης του Διεθνούς Δικαίου, ένας πολιτικός που περιφρονεί τη Δημοκρατία και τους θεσμούς, αλλά τον οποίο η Δύση και ειδικότερα οι Ηνωμένες Πολιτείες, αισθάνονται την ανάγκη να… καλοπιάνουν.
Το βλέπουμε με τον μεσολαβητικό ρόλο που του έχει αναγνωριστεί για να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, το βλέπουμε με την ανοχή στη βαρβαρότητα και τις απειλές του έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου, το βλέπουμε με το… παιχνίδι του Λευκού Οίκου για την προμήθεια από την Τουρκία των F-16.
Οι εξελίξεις στα παρασκήνια του Κογκρέσου, με την τροπολογία Μενέντεζ να… αγνοείται και να διορθώνεται, επιβεβαιώνει αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Οι Αμερικανοί δεν θα βλάψουν τα οικονομικά συμφέροντά τους, με το να μην πουλήσουν τα μαχητικά στην Τουρκία. Το θέμα είναι πότε και με ποιούς όρους.
Στην Ελλάδα επικρατεί μια τάση να εμφανίζουμε περίπου ως… Τουρκοφάγο τον Γερουσιαστή Μενέντεζ, Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Γερουσίας. Και γοητευόμαστε από την πλάνη ότι ο Λευκός Οίκος του Τζο Μπάιντεν θα… στριμώξει την Τουρκία, σε αντίθεση με την αντιμετώπιση που είχε η Άγκυρα από τον Λευκό Οίκο του Ντόναλντ Τραμπ. Δεν μας ενδιαφέρει να καταλάβουμε πώς διαμορφώνονται οι ισορροπίες στην Ουάσινγκτον, τη δουλειά που κάνει το φιλοτουρκικό λόμπι απέναντι στο ελληνικό, και τα καινούρια δεδομένα που θα κληθούμε να διαχειριστούμε μετά τις Ενδιάμεσες Εκλογές του Νοεμβρίου, όταν θα αλλάξει χέρια τουλάχιστον η Βουλή των Αντιπροσώπων.
Δεν συζητάμε ωστόσο και κάτι ακόμη. Το… αμαρτωλό παρελθόν του Ρόμπερτ Μενέντεζ, που τον καθιστά ευάλωτο σε πιέσεις από την Ουάσινγκτον. Το 2015 του ασκήθηκε δίωξη για διαφθορά, επειδή βρέθηκε να έχει χρηματοδοτηθεί στις καμπάνιες του, με εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, για έξι χρόνια, από οργάνωση του Ιράν που αντιπολιτεύεται το καθεστώς των Φρουρών της Επανάστασης. Ο Μενέντεζ αποχώρησε από την Επιτροπή Εξωτερικών της Γερουσίας και επέστρεψε μετά την απόσυρση των καταγγελιών εναντίον του, το 2018, όχι επειδή δεν βρέθηκαν στοιχεία για τη “δωροδοκία” του από τους Ιρανούς, αλλά επειδή μετά από μια σχετική απόφαση των Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, το 2016, η διαδικασία για να κηρυχθεί ένοχος διαφθοράς ένας πολιτικός, έγινε περισσότερο… σύνθετη. Η υπόθεση έληξε με κακοδικία, όχι επειδή κρίθηκε αθώος.
Στον Ρόμπερτ Μενέντεζ μάλιστα, η Επιτροπή Ηθικής της Γερουσίας των ΗΠΑ, επέβαλε αυστηρή επίπληξη, με ένα ταπεινωτικό γράμμα, όπου του επισημαίνει ότι δέχτηκε τα δώρα των Ιρανών, παραβιάζοντας τον νόμο και την ηθική, και του ζητάει να… επιστρέψει τα σχετικά ποσά.
Και μετά… ο Ρόμπερτ Μενέντεζ επανήλθε στην Επιτροπή Εξωτερικών. Καταλαβαινόμαστε, έτσι;
