Γράφει ο Φαήλος Κρανιδιώτης
Η κλιμάκωση της επιθετικότητας του κράτους-συμμορίας είναι ένα καθημερινό γεγονός. Ο Ερντογάν και οι μπιστικοί του -αλλά και η αντιπολίτευση του γενοκτόνου κράτους- δίνουν ρεσιτάλ χυδαιότητας και πολεμικών κραυγών σε ύφος παντελώς ανοίκειο για τις σύγχρονες διεθνείς σχέσεις. Οι Τούρκοι ιθύνοντες αποδεικνύουν καθημερινά πως δεν απέχουν πολύ από τον κατσαπλιά Ερτογρούλ.
Ο ληστρικός χαρακτήρας του τουρκισμού -έχουν χτίσει το κράτος τους πάνω στο αίμα και στα πλιάτσικα από τόσα αληθινά Εθνη που κατέσφαξαν και κατέκλεψαν- παραμένει πρωτόγονος και αλώβητος. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, οφείλουμε ευγνωμοσύνη στον Ερντογάν.
Η δουλόφρων αριστερά μας, επίγονοι προδοτών, όπως ο Πουλιόπουλος και οι σύντροφοί του κομμουνιστές, εργάστηκαν υπέρ των τουρκικών συμφερόντων υπονομεύοντας με προπαγάνδα και σαμποτάζ το ηθικό του Στρατού μας στη Μ. Ασία ως ΣΕΚΕ -ο μπαμπάς του ΚΚΕ-, υπονόμευαν δηλαδή τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του λαού μας στη Μ. Ασία. Ο Ζαχαριάδης και ο «Ριζοσπάστης» επαίροντο στον Μεσοπόλεμο για τη συμβολή τους στη Μικρασιατική Καταστροφή. Ο Παντελής Πουλιόπουλος και άλλοι τυφεκιοφόροι του εχθρού είχαν συλληφθεί, καταδικαστεί από Στρατοδικείο, κρατούνταν στη Σμύρνη και θα τουφεκίζονταν για την προδοτική τους δράση, αλλά σώθηκαν λόγω της κατάρρευσης του μετώπου.
Τον τουφέκισαν οι Ιταλοί στην Κατοχή, αλλά τίποτα δεν μπορεί να ξεπλύνει το όνειδος της προδοτικής δράσης αυτού και των συντρόφων του σε βάρος του Μικρασιατικού Ελληνισμού και των αγωνιζόμενων πολεμιστών παππούδων μου. Η σημερινή αριστερά, επίγονοι εκείνων των προδοτών, που αργότερα πήγαν να επιβάλουν σταλινική δικτατορία και να εκχωρήσουν τη Μακεδονία, παραμένει σταθερά στο μοτίβο του ενδοτισμού. Με λύπη, δε, βλέπουμε να λερώνει και Αξιωματικούς που έθεσαν το ξίφος τους στην υπηρεσία αυτών των μηδενιστών και προχωρούν ακόμη και σε ηττοπαθείς δηλώσεις, που γίνονται πρωτοσέλιδα στην Τουρκία.
Χρωστάμε όμως χάρη και ευγνωμοσύνη στον γιαλαντζί Σουλτάνο, διότι κατεδαφίζει καθημερινά κάθε χαζοχαρούμενο επιχείρημα των αριστερών και χαζοδεξιών Αποστόλων του Μαρασμού, των οπαδών του συμψηφισμού, του «φταίμε κι εμείς», της «μικράς και εντίμου Ελλάδος», της Πέμπτης Φάλαγγας του τουρκικού ισλαμοφασισμού, που έρποντας συρίζουν με τις διχαλωτές γλώσσες τους πως η Τουρκία είναι μεγάλη, πως δεν μπορούμε να νικήσουμε και πρέπει να συμβιβαστούμε ταΐζοντας τον τουρκισμό με Ελλάδα και Ελληνες. Θέλουν να γίνουμε οσποδάροι της Υψηλής Πύλης, αρκεί αυτοί να παραμείνουν στα κόλπα, να συνεχίσουν να ζουν σαν τσιμπούρια στον σβέρκο του Εθνους κι ας είναι το κράτος μας λειψό και στα γόνατα.
Ο Ερντογάν καθιστά σαφές στους ελληνόφωνους πουρκουάδες, που αγαπούν την ελευθερία όλων των άλλων λαών πλην των Ελλήνων ή την ελευθερία στην οικονομία -αλλά κάνουν σκόντο στην εθνική ελευθερία-, πως δεν υπάρχει κανένα περιθώριο συνεννόησης με τους Γενοκτόνους της Αγκυρας.
Η Δύση αρχίζει να καταλαβαίνει αυτό που ως τώρα αρνιόταν, την αντισυμμαχική συμπεριφορά της Τουρκίας, που στρέφεται προς την Ασία, ενώ γιγαντώνεται το θράσος του αναθεωρητισμού της. Δεν θα αργήσει η ώρα που θα βρεθεί εκτός ΝΑΤΟ.
Ο δάσκαλος του Ναζισμού στη Γενοκτονία θα ζήσει τη στρατιωτική ήττα και μετά τη δική του Νυρεμβέργη, διότι αυτό είναι η Τουρκία, ένα ισλαμικό Γ’ Ράιχ που δεν ηττήθηκε στρατιωτικά. Η ήττα που θα έρθει θα σημάνει και τον τελευταίο και φαρμακερό διαμελισμό της Τουρκίας, το ελεύθερο και ενιαίο ανεξάρτητο Κουρδιστάν, που θα φτάσει ως τη θάλασσα, θα κόψει την Τουρκία στα δύο και θα είναι ο νέος εταίρος της Δύσης, μαζί με μας και το Ισραήλ, στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή. Σε αυτά τα δραματικά γεγονότα φύσει και θέσει θα έχουμε κι εμείς ρόλο. Ανοίγεται μπροστά μας μια τεράστια ευκαιρία ταύτισης των εθνικών συμφερόντων μας με αυτά των ΗΠΑ και της Δύσης. Πρέπει να αποδεχθούμε την πρόκληση, να μπούμε πάλι στον ιστορικό μας ρόλο ως Ακρίτες, και αυτή τη φορά με την υποστήριξη της Δύσης.
*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, αντιπρόεδρος της ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ www.neadexia.gr
