Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης
Ποια Ρωσία, ποιος πόλεμος και ποια επιστράτευση; Ποιο Ιράν, ποιοι Μουλάδες και ποιες μαντήλες. Στο γαλατικό χωριό οι άνθρωποι για άλλα ανησυχούν. Για το μετρό στα Εξάρχεια! Γράφει η συντρόφισσα στα social: «Τα βαγόνια του μετρό είναι οι σύγχρονες φυλακές της ζωής που θέλουν να μας κάνουν να την αποδεχτούμε. Κανένα μετρό στην πλατεία. Μόνο με περπάτημα και τρέξιμο θα καταλάβουν τη σημασία της καταστολής». Είναι σαφές: Δεν υπάρχει σωτηρία!
Το σημαντικότερο μήνυμα πάντως ήρθε από εκλεγμένη βουλευτή της αριστεράς και της … προόδου (βοήθειά μας): “Στα Εξάρχεια έχουμε μαζικότατες συγκεντρώσεις πολιτών και κατοίκων εναντίον του Μετρό. Η κυβέρνηση απαντά με ΜΑΤ. Το Μετρό είναι το πρόσχημα. Η κυβέρνηση θέλει να διαλύσει μια ιστορική γειτονιά αντίστασης και αριστερής σκέψης”.
Καταλαβαίνουμε ποιο είναι το περίγραμμα της συλλογιστικής αυτών των ανθρώπων; Ότι η κυβέρνηση ή η διεθνής του καπιταλισμού που θέλει να καταπνίξει κάθε εστία αντίστασης στον πλανήτη δημιουργεί σταθμό μετρό στα Εξάρχεια για να «σκοτώσει» την επανάσταση! Αλήθεια, σηκώνει κριτική μια τέτοια θέση; Είναι όπως έβγαιναν οι κλαίουσες με τις μαύρες μαντήλες και μας έλεγαν ότι με τις ταυτότητες η Ελλάδα έπεφτε στα χέρια των διαβόλων.
Οι κατά δήλωση δημοκράτες που διαδήλωσαν για το Μετρό ξέχασαν να ρωτήσουν τους κατοίκους της περιοχής. Το κάνουν συχνά αυτό. Το έκαναν πριν μερικά χρόνια και στην Αγία Παρασκευή. Κτυπιούνται τώρα οι πραγματικοί κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής, αλλά είναι πλέον αργά. Θα πει κάποιος γιατί δεν παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους οι πραγματικοί κάτοικοι των Εξαρχείων. Αυτοί που με βάση τα εκλογικά τους δικαιώματα ψηφίζουν στα εκλογικά τμήματα της περιοχής. Καλά, αστειευόμαστε. Δεν θα ζητούσαμε από τον οποιονδήποτε να κινδυνεύσει η σωματική του ακεραιότητα…
Η κυβέρνηση κάνει τη δουλειά της. Ο Κώστας Καραμανλής ξεμπλόκαρε τη γραμμή 4 και προχωράει το μετρό, αγνοώντας τις «αντιδράσεις» των μπαχαλάκηδων. Από την άλλη η κυβέρνηση θα μπορούσε, αν ήθελε, να κάνει ένα δημοψήφισμα στην περιοχή. Για να τελειώνει και το ανέκδοτο των “εκπροσώπων” της γειτονιάς. Και εν πάση περιπτώσει για να πάρει ο κάθε ένας την ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν ή πρόκειται να συμβούν. Λέγεται και άμεση δημοκρατία.
Πιστεύω ότι σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα θα έσπευδε η αριστερά να καλέσει σε αποχή, αφού δεν θα ψήφιζαν τα τραπεζοκαθίσματα της πλατείας, όπως θα επιθυμούσε. Οι κάτοικοι των άλλων συνοικιών της Αθήνας, δηλαδή, που συναθροίζονται το βράδι στην πλατεία και νομίζουν ότι επειδή αυτοί πίνουν το ποτάκι τους, θα βγει από τα έγκατα της πλατείας ο Τσε. Θα ήταν, πάντως, λάθος της. Της Αριστεράς. Επειδή ο εξυπνότερος λαός του κόσμου έχει αποδειχτεί ότι πάντα βρίσκει τον τρόπο να τα κάνει μπάχαλο! Περισσότερο από αντίδραση. Δεν θα θέλαμε πάντως να το πιστέψουμε στην περίπτωση ενός σταθμού μετρό. Ότι θα μπορούσαν οι κάτοικοι της συνοικίας να ταυτιστούν με το μπάχαλο. Το ότι αυτό το μπάχαλο ζει ανάμεσά μας, είναι ένα άλλο θέμα. Και η ευθύνη είναι διαχρονική σε όσους ανέχτηκαν την ανομία…
