Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Βλέπεις και… δεν το πιστεύεις. Οι συγκεντρώσεις που πραγματοποίησε η Τζόρτζια Μελόνι κατά την προεκλογική περίοδο της Ιταλίας προκάλεσαν σοκ και δέος, ως προς το μέγεθος και τον παλμό τους. Ένα ξέσπασμα οργής.
Η… κληρονόμος της ιδεολογίας του Μπενίτο Μουσολίνι κατάφερε να κρύψει την ταυτότητά της πίσω από τις απαντήσεις που έδωσε για τις επείγουσες ανάγκες και τις καινούριες προτεραιότητες της ιταλικής κοινωνίας. Και όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις, μαζί με τον Ματέο Σαλβίνι και τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι θα καταγράψουν μια ιστορική νίκη απέναντι στην Κεντροαριστερά, πιθανότατα και με διψήφια διαφορά, που θα της επιτρέψει να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της ευρωζώνης.
Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα. Για την Ευρώπη. Για την Ενωμένη Ευρώπη. Η αργόσυρτη και αρτηριοσκληρωτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών, πληρώνει το τίμημα της ανεπάρκειάς της. Στη σκιά και της αυτοκαταστροφικής πολιτικής που ακολουθήθηκε από την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην ουκρανική κρίση, οι λαοί αρχίζουν να αγανακτούν.
Το κοινό ευρωπαϊκό όραμα ξεθωριάζει, μπροστά στο δέος της κοινωνικής φτωχοποίησης. Της απώλειας του κεκτημένου της ευδαιμονίας, που επί δεκαετίες αποτέλεσε το ταυτοτικό, συγκριτικό πλεονέκτημα των φιλελεύθερων Δημοκρατικών του δυτικού κόσμου.
Η εξέγερση ξεκινά από τη Ρώμη. Η Αιώνια Πόλη και οι αγανακτισμένοι Ιταλοί, επανεκκινούν τροχό της Ιστορίας της Ενωμένης Ευρώπης. Όπως θα έλεγε και η Daenerys Targaryen στο “Game of Thrones”… Dracarys.