Ομιλία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ολομέλεια της Βουλής για τις κοινωνικές πολιτικές της Κυβέρνησης
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, προκάλεσα τη σημερινή συζήτηση με το συγκεκριμένο περιεχόμενο μένοντας πιστός στη δέσμευσή μου να ενημερώνω τη Βουλή των Ελλήνων για όλα τα κρίσιμα ζητήματα. Αλλά και για έναν λόγο ακόμα, διότι αύριο συμπληρώνονται τρία χρόνια από την ημέρα που οι πολίτες εμπιστεύθηκαν στη Νέα Δημοκρατία τη διακυβέρνηση και σε εμένα το τιμόνι της χώρας.
Είναι, συνεπώς, μία ακόμα ευκαιρία απολογισμού αλλά και προγραμματισμού της πορείας μας και δεν νομίζω ότι υπάρχει καλύτερο πεδίο όπου αυτή αποτυπώνεται από την πολιτική της κυβέρνησής μας για την κοινωνία. Απ’ την αρχή άλλωστε, από τις προγραμματικές μας δηλώσεις, έχω διακηρύξει ότι στο επίκεντρο όλων των δράσεών μας είναι ο πολίτης. Όχι γενικά και αόριστα «ο λαός» -η λέξη που χρησιμοποιούν συχνά όσοι θέλουν να θολώνουν την κατεύθυνση των επιλογών τους- αλλά κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνας ως ξεχωριστές προσωπικότητες και πιο στοχευμένα η μεσαία τάξη και πρωτίστως οι πιο ευάλωτοι συμπολίτες μας.
Όπως εξαρχής έχω διατυπώσει συνοπτικά τη βασική προτεραιότητα της κυβέρνησής μας, που διατρέχει τις πιο πολλές κυβερνητικές πρωτοβουλίες που έχουμε αναλάβει αυτά τα τρία χρόνια: να αναταχθεί γρήγορα η εθνική οικονομία με πολλές επενδύσεις για καλύτερους μισθούς και πολλές νέες δουλειές.
Γιατί ας μην ξεχνάμε τι είχε προηγηθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2019: μια τετραετία ψεύδους και ψευδαισθήσεων που ξεκίνησε με κλειστές τράπεζες κι ένα δημοψήφισμα, φέρνοντας τη χώρα ένα βήμα πριν από τον γκρεμό, σαν χθες, πριν από επτά χρόνια, κ. Τσίπρα, όσο και αν κάποιοι από εσάς θέλετε να το ξεχάσουμε. Συνεχίστηκε με μια διαρκή καταιγίδα φόρων και τελικά έσβησε αφήνοντας πίσω ένα ανεξόφλητο γραμμάτιο 100 δισεκατομμυρίων από το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο, το οποίο εσείς προκαλέσατε και εσείς υπογράψατε.
Ευτυχώς, όμως, όλα αυτά ανήκουν σήμερα στο παρελθόν. Σήμερα η Ελλάδα είναι μια άλλη Ελλάδα. Ανήκει στα κράτη με τη δυναμικότερη ανάπτυξη και τη μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας στην Ευρώπη. Είναι από τις πρώτες χώρες του ΟΟΣΑ στη μείωση των φόρων. Αποπλήρωσε δύο χρόνια νωρίτερα από ό,τι προβλεπόταν τον δανεισμό της στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ενώ σε ένα μήνα -τον Αύγουστο- απελευθερώνεται και από την Ενισχυμένη Εποπτεία, διεκδικώντας πλέον την ανάκτηση της πολυπόθητης επενδυτικής βαθμίδας.
Πρόκειται πράγματι για μία εθνική επιτυχία, πολύ περισσότερο καθώς όσα είπα δεν ήταν ούτε αυτονόητα, ούτε εύκολα αλλά και γιατί δεν επιτεύχθηκαν σε συνθήκες ομαλές. Αντίθετα, εδώ και 36 μήνες η χώρα προχωρά ξεπερνώντας αλλεπάλληλες εισαγόμενες κρίσεις, από την παράνομη μεταναστευτική εισβολή στον Έβρο στις αρχές του 2020 μέχρι τη διετή πανδημία, και από τη διαρκή εθνική απειλή της Τουρκίας έως την πρόσφατη ενεργειακή «έκρηξη» και τις παγκόσμιες ανατιμήσεις.
Κι όμως, όλες αυτές οι δοκιμασίες έγιναν με τον τρόπο τους ευκαιρίες, χωρίς να χαθεί στιγμή ο κυβερνητικός προσανατολισμός στον εργαζόμενο, τον άνεργο, τον συνταξιούχο. Διότι αυτούς αφορούν και τα παράλληλα μέτρα που λαμβάνονται στο οικονομικό επίπεδο, είτε μιλάμε για την αύξηση του αφορολόγητου, είτε μιλάμε για την μείωση του ΕΝΦΙΑ, για τη μείωση των εισφορών, είτε μιλάμε για την αναστολή της Εισφοράς Αλληλεγγύης στους επαγγελματίες και φυσικά τα έκτακτα επιδόματα στους χαμηλοσυνταξιούχους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κοινωνική θα μπορούσε να ονομαστεί κάθε πολιτική μας, καθώς όλες απευθύνονται τελικά στον πολίτη. Σε αυτόν κατατείνουν και οι προσλήψεις που κάναμε για πρώτη φορά μετά από μία δεκαετία στην εκπαίδευση, η σημαντική στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας, η στροφή της Παιδείας σε πιο ποιοτικά, αναβαθμισμένα πανεπιστήμια, η στήριξη της τεχνικής κατάρτισης και πάνω από όλα οι επενδύσεις που έφεραν για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια τη χώρα πάνω από το «φράγμα» των 4 εκατομμυρίων εργαζόμενων.
Αιχμή, ωστόσο, της πολιτικής μας αποτελούν οι ειδικότερες τολμηρές αλλαγές που συντελούνται στο περιβάλλον της απασχόλησης. Και θα ήθελα σήμερα, εν συντομία, να αξιοποιήσω αυτή την ευκαιρία για να μιλήσω για τέσσερα μεγάλα κεφάλαια της κοινωνικής μας πολιτικής.
Πρώτον, την εργασία, τη φροντίδα δηλαδή για καλύτερες αμοιβές αλλά και καλύτερες συνθήκες δουλειάς όσων ήδη απασχολούνται.
Δεύτερον, την καταπολέμηση της ανεργίας, της πιο στυγνής αδικίας.
Τρίτον, τις παρεμβάσεις που έχουμε κάνει στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης, στην αποκατάσταση, επιτέλους, ενός συστήματος που θα παρέχει γρήγορα και δίκαια στον εργαζόμενο τους κόπους του όταν αυτός αποσύρεται.
Και θέλω επίσης να αφιερώσω λίγο χρόνο για να μιλήσω για τις πολιτικές μας, για την προστασία των πιο αδύναμων. Διότι κανείς δεν πρέπει να μένει πίσω.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο κομμάτι, τα ζητήματα που αφορούν την εργασία αυτή καθ’ αυτή: Κομβική τομή είναι η διπλή αύξηση του κατώτατου μισθού στη χώρα. Τον παραλάβαμε στα 650 ευρώ. Είναι σήμερα στα 713 ευρώ κι αν συνυπολογίσουμε μάλιστα την ταυτόχρονη μείωση των εισφορών, το συνολικό ετήσιο όφελος ξεπερνά τα 1.000 ευρώ για κάθε εργαζόμενο που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό. Ένας επιπλέον μισθός. Ένας επιπλέον μισθός για κάθε εργαζόμενο. Αυτό δίνει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα στην πατρίδα μας την 9η θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πάνω και από την Πορτογαλία, την οποία συχνά προβάλλετε ως πρότυπο.
Και βέβαια η αύξηση αυτή συνεπάγεται και αύξηση στις τριετίες και στα επιδόματα. Το είπαμε και το κάναμε. Δεν πρόκειται μόνο για συνέπεια στις δεσμεύσεις μας, αλλά και για ένα χρήσιμο ανάχωμα στις δυσκολίες της συγκυρίας. Γιατί αυτός ο πρόσθετος μισθός μπορεί να μην αντισταθμίζει πλήρως την ακρίβεια της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου στην Ουκρανία, σε συνδυασμό όμως με πολλές άλλες πρωτοβουλίες, όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ -θυμίζω, μείωση του ΕΝΦΙΑ αθροιστικά κατά 35%, πάνω από τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις- σε συνδυασμό λοιπόν με πρωτοβουλίες στήριξης του διαθέσιμου εισοδήματος αυτή η αύξηση προσφέρει μία «ασπίδα» στους χαμηλότερα αμειβόμενους απέναντι στις ανατιμήσεις. Πρώτα και πάνω απ’ όλα όμως δείχνει για ποιους ενδιαφέρεται πρωτίστως αυτή η κυβέρνηση.
Μία άλλη μεγάλη αλλαγή για την οποία θέλω να μιλήσω έρχεται με την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας, η οποία ήδη ξεκίνησε από τις αρχές αυτής της εβδομάδος να εφαρμόζεται για 120.000 απασχολούμενους σε τράπεζες και σε σούπερ μάρκετ.
Για όσους μας άσκησαν κριτική, από τον χώρο της Αριστεράς, θέλω να θυμίσω ότι αποτελούσε ένα διαχρονικό αίτημα της ΓΣΕΕ, το οποίο τώρα γίνεται πράξη. Είναι ένα πρόσθετο, χρήσιμο εργαλείο, το οποίο καταπολεμά τη μαύρη εργασία και την εργοδοτική αυθαιρεσία, γιατί στο εξής ο κάθε υπάλληλος θα μπορεί να ελέγχει ο ίδιος το ωράριο και την καταβολή των υπερωριών. Και τα στοιχεία αυτά τίθενται αυτόματα στη διάθεση όλων των ελεγκτικών Αρχών.
Σύντομα το μέτρο αυτό θα επεκταθεί στη βιομηχανία, στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, στις εταιρείες φύλαξης και του χρόνου θα εφαρμοστεί πια και στον τουρισμό και στην εστίαση, διασφαλίζοντας έτσι μια για πάντα ότι ο εργαζόμενος δεν θα δουλεύει ούτε μία ώρα χωρίς να πληρωθεί γι΄ αυτή. Όπως κι ότι το σύνολο των πολιτών δεν θα καλείται πια να πληρώσει τα σπασμένα όσων επιτήδειων εισφοροδιαφεύγουν.
Μιλάμε συνεπώς για μία ριζική μεταβολή που πράγματι, κ. Κουτσούμπα. Eδώ είναι «ο νόμος του εργάτη», όπως λέει και το δικό σας σύνθημα.
Η μεταρρύθμιση αυτή διευκολύνει το έργο της Επιθεώρησης Εργασίας. Γνωρίζετε ότι, με απόφαση της κυβέρνησης και του αρμόδιου Υπουργείου, αυτή έχει ήδη αναβαθμιστεί σε Ανεξάρτητη Αρχή. Τα στελέχη της θα έχουν πια αυτόματη πρόσβαση στα δεδομένα του ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ, ενός καινοτόμου πληροφοριακού συστήματος που δίνει καθημερινά, σε πραγματικό χρόνο, μία «αξονική τομογραφία» της αγοράς εργασίας, προστατεύοντας όχι μόνο τους εργαζόμενους, αλλά και τον ανταγωνισμό, καθώς αυτός συχνά στρεβλώνεται από κακόβουλους εργοδότες οι οποίοι καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων τους.
Ακριβώς γι’ αυτό και με τον νέο νόμο -αυτό αποτελούσε πάγιο αίτημά σας κ. Κουτσούμπα- οι εργατοτεχνίτες απέκτησαν επιτέλους τα ίδια δικαιώματα με τους υπαλλήλους. Έτσι δεν είναι; Έπρεπε να έρθει κεντροδεξιά κυβέρνηση να το κάνει. Τέσσερα χρόνια εσείς τι κάνατε κ. Τσίπρα που γελάτε τώρα στα πρώτα έδρανα; Είδατε κάτι παράδοξα; Πώς τελικά αυτό το περιβόητο μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας άλλοι μπορεί να το έχουν, άλλοι μπορεί να το διαλαλούν και άλλοι μπορεί τελικά να το υπηρετούν στην πράξη.
Και βέβαια, από αυτή την κυβέρνηση καθιερώθηκε η γονική άδεια για τον πατέρα. Αυξήθηκαν οι μέριμνες στις νέες μητέρες. Και δίνονται κίνητρα στις επιχειρήσεις, 120 μεγάλες επιχειρήσεις, μεσαίες επιχειρήσεις, μπορούν πια με χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας να διαμορφώσουν παιδικούς σταθμούς στους χώρους τους. Γιατί δεν τα κάνατε όλα αυτά τέσσερα χρόνια, δεν προφτάσατε; Ή μήπως δεν ενδιαφερόσασταν;
Ενώ σε συμφωνία πια με τους εργοδότες, οι εργαζόμενοι μπορούν να ορίζουν οι ίδιοι τον χρόνο της απασχόλησης και των διακοπών τους. Είναι μια εκδοχή της τετραήμερης δουλειάς την εβδομάδα.
Και το νέο περιβάλλον, τέλος, ρυθμίζει όλα τα νέα δεδομένα τα οποία εμφανίζονται στην απασχόληση. Η χώρα διαθέτει πλέον ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο λειτουργίας αλλά και προστασίας των εργαζόμενων στα delivery, των αυτοαπασχολούμενων ταχυδιανομέων στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Έπρεπε να έρθει μια κεντροδεξιά κυβέρνηση να το κάνει. Τέσσερα χρόνια τι κάνατε για αυτό κύριοι της Αριστεράς; Τίποτα. Μηδέν. Δεν προλάβατε. Ήσασταν πολύ απασχολημένοι με το να βγάλετε τη χώρα από τα μνημόνια.
Το νέο περιβάλλον, τέλος, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ρυθμίζει κρίσιμα ζητήματα όπως την τηλεργασία και το δικαίωμα αποσύνδεσης του εργαζόμενου. Αλλά ταυτόχρονα εισάγει και ρήτρες που τιμωρούν την παρενόχληση και τις διακρίσεις. Γι’ αυτό και η Ελλάδα ανέβηκε στις 12 χώρες στον κόσμο όσον αφορά την πλήρη νομική ισότητα ανδρών και γυναικών.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, παρά τις μεγάλες διεθνείς αντιξοότητες προφανώς και δεν μας αρκεί το γεγονός ότι τονώνεται το διαθέσιμο εισόδημα των εργαζόμενων. Ούτε μόνο μας αρκεί να καλυτερεύουν οι συνθήκες εργασίας στους χώρους δουλειάς. Γνωρίζουμε ότι στην αγορά εργασίας υπάρχουν ακόμα αρκετές στρεβλώσεις, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Θεωρούμε, όμως, ότι τώρα έχουμε πια στη διάθεσή μας εκείνα τα εργαλεία για να μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε πια αποτελεσματικά.
Το μεγάλο στοίχημα, όμως, αυτής της κυβέρνησης, από την πρώτη στιγμή που εξελέγη πριν από τρία χρόνια ήταν ένα: η μείωση της ανεργίας. Γιατί η απουσία από την εργασία είναι ουσιαστικά εξορία από την ίδια την κοινωνική ζωή. Είναι μια μεγάλη απώλεια για το κοινωνικό σύνολο, είναι ένα μεγάλο τραύμα για τον πολίτη, που ζει τον κίνδυνο όχι μόνο της ανέχειας και του περιθωρίου αλλά και της ψυχολογικής αποξένωσης από την ικανοποίηση που παρέχει η αξιοπρέπεια της εργασίας. Ναι, αν για κάτι μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι σε αυτή την κυβέρνηση είναι γιατί μέσα στην πανδημία η Ελλάδα μπόρεσε να μειώσει κατά σχεδόν πέντε μονάδες την ανεργία.
Έχουμε σήμερα τα χαμηλότερα ποσοστά ανεργίας που είχαμε εδώ και 12 χρόνια. Παραπάνω από 4.123.000 εργαζόμενους. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα και των 13 δισεκατομμυρίων ευρώ που δαπάνησε η πολιτεία στοχευμένα κατά τη διάρκεια της πανδημίας για να θωρακίσει τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας, αλλά και να εντάξει σε νέες θέσεις πάνω από 200.000 άνεργους συμπολίτες μας. Είναι ένα παράδειγμα θετικής απάντησης σε αρνητική πρόκληση.
Να μην θυμίσω εδώ τις προβλέψεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την εκτόξευση της ανεργίας όταν η πανδημία χτύπησε και την πόρτα της πατρίδας μας. Ευτυχώς αυτές οι δυσοίωνες προβλέψεις, αυτές οι «Κασσάνδρες», δεν επιβεβαιώθηκαν. Και χαιρόμαστε που σήμερα μπορούμε να κάνουμε μία θετική αξιολόγηση των σημαντικών παρεμβάσεων που κάναμε στην αγορά εργασίας καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας, έχοντας πια δρομολογήσει μία αποκλιμάκωση της ανεργίας που εκτιμώ ότι θα συνεχιστεί με γρήγορους ρυθμούς και τα επόμενα χρόνια.
Ο μοχλός της ενεργητικής πολιτικής, τώρα, κατά της ανεργίας παραμένει ο τέως Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, μετονομασθείς πια σε Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης, με τα πολύπλευρα προγράμματά του. Ήταν αυτά μέσα από τα οποία σε τρία χρόνια άνοιξαν και ανοίγουν 136.000 νέες θέσεις εργασίας, έναντι των μόλις 42.000 ολόκληρης της προηγούμενης τετραετίας, και μάλιστα με πόρους που δεν γίνονται όπως στο παρελθόν παθητικά επιδόματα που κάνουν τον πολίτη διπλά όμηρο της ανεργίας από τη μία και της εκάστοτε κυβέρνησης από την άλλη.
Οι πόροι πρέπει να αξιοποιούνται για να χρηματοδοτήσουν την κατάρτιση και την εξειδίκευση. Δικός μας στόχος είναι ο άνεργος να μπορεί να αποκτά δεξιότητες που θα τον κρατήσουν μόνιμα στην εργασία, σε θέσεις που θα ζητά η αγορά. Μισό εκατομμύριο άνδρες και γυναίκες κάθε ηλικίας θα παρακολουθούν στο εξής κύκλους ψηφιακών μαθημάτων και ειδικοτήτων που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος, ένα από τα εμβληματικά προγράμματα κατάρτισης που θα χρηματοδοτήσει το Ταμείο Ανάκαμψης. Και αυτές τις δεξιότητες θα τις πιστοποιούν πια πανεπιστήμια, επιχειρήσεις όπως η Google, η Microsoft που συμπράττουν σε αυτήν την προσπάθεια. Δεν αρκεί κάποιος να έχει απλά καταρτιστεί, πρέπει να μπορεί να αποδεικνύει και τις γνώσεις τις οποίες έχει αποκτήσει στον μελλοντικό του εργοδότη.
Και δύο ξεχωριστά κεφάλαια, τέλος, αποτελούν η ενεργοποίηση των ιδίων των ανέργων για να βρουν δουλειά, αλλά και η απασχόληση των συμπολιτών μας άνω των 55 ετών. Μία εξαιρετικά δύσκολη άσκηση.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο, πώς θα ενθαρρύνουμε τους ανέργους οι ίδιοι να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να βρουν δουλειά: η Πολιτεία επιδοτεί ήδη με 300 ευρώ τον κάθε άνεργο ο οποίος θα καταρτίσει το ατομικό του σχέδιο για την κατάρτισή του και τον χώρο στον οποίο θα μπορούσε να βρει απασχόληση. Και με το ξεκίνημα στην αμοιβή του θα προστίθεται το μισό του επιδόματος ανεργίας για όσο θα το λάμβανε.
Τέλος, για τους μεγαλύτερους συμπολίτες μας, είχα την ευκαιρία την περασμένη Παρασκευή μαζί με τον Υπουργό, ο οποίος δυστυχώς δεν είναι μαζί μας -νοσεί, του ευχόμαστε περαστικά- να συναντήσω συμπολίτες μας οι οποίοι συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα κατάρτισης της Δημόσιας Υπηρεσίας Απασχόλησης για συμμετοχή τους στην αγορά εργασίας, στοχευμένο σε άνεργους συμπολίτες άνω των 55 ετών.
Τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά, τόσο ενθαρρυντικά που πρόθεσή μας είναι να επεκτείνουμε το πρόγραμμα, από τις 8.500 θέσεις σε 15.000 συμπολίτες μας άνω των 55 ετών, οι οποίοι μπορούν να απασχοληθούν σε δημόσιες υπηρεσίες, σε δημόσιους φορείς στους οποίους μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν την εμπειρία τους από τον ιδιωτικό τομέα, ταυτόχρονα να συμπληρώσουν πολύτιμα χρόνια για τα ένσημά τους, αλλά να μπορέσουν να δημιουργήσουν και το υπόβαθρο για να ενταχθούν και πάλι -με την ολοκλήρωση του προγράμματος αυτού- στην αγορά εργασίας, καθώς πολλοί απ’ αυτούς θέλουν να συνεχίσουν να δουλεύουν, αισθάνονται χρήσιμοι, δημιουργικοί, νέοι, ως προς τη δυνατότητά τους να συμμετέχουν στην αγορά εργασίας.
Έρχομαι τώρα στα ζητήματα των συντάξεων. Τέτοιες μέρες το 2015 ο κόσμος συνωστιζόταν έξω από τις τράπεζες για να σηκώσει τα λίγα ευρώ που μπορούσε. Μιλώντας λοιπόν για τους συνταξιούχους θα μπορούσα απλά να ξεκινήσω θυμίζοντας τις εικόνες των ηλικιωμένων να κλαίνε στα πεζοδρόμια. Ευτυχώς όμως, εκείνες οι σκηνές είναι πλέον μνήμες. Προσοχή, λέω μνήμες, όχι αναμνήσεις, γιατί οι δεύτερες είναι παθητικές και ίσως πιο ανώδυνες, οι πρώτες όμως μένουν ζωντανές και γίνονται δράσεις αφύπνισης όταν τώρα ο κ. Τσακαλώτος ζητά μαζί με τον κ. Βαρουφάκη να επιστρέψουν μαζί στο προσκήνιο.
Ειδικά στον τομέα αυτόν λοιπόν, το έργο που έπρεπε να γίνει ήταν πράγματι τιτάνιο. Έτσι, στην αρχή και με συνετά βήματα ακυρώθηκε το αντισυνταγματικό σύστημα Κατρούγκαλου, που δήμευε το εισόδημα των ελεύθερων επαγγελματιών. Ταυτόχρονα η πτώση του πρώτου, του εισαγωγικού φορολογικού συντελεστή από το 22% στο 9% αύξησε το διαθέσιμο εισόδημα πολλών συνταξιούχων.
Καθιερώσαμε στη συνέχεια μόνιμες αυξήσεις έως 7,2% στις κύριες συντάξεις για τουλάχιστον 225.000 συνταξιούχους οι οποίοι είχαν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης. Ακυρώσαμε τις περικοπές για άλλους 250.000 που λάμβαναν άνω των 1.300 ευρώ σε κύρια και επικουρική ασφάλιση. Ελαττώσαμε επίσης αισθητά την προσωπική διαφορά για περισσότερους από 500.000 δικαιούχους και 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ επιστράφηκαν αναδρομικά σε πάνω από 1.200.000 συνταξιούχους, τους οποίους εσείς είχατε στοχοποιήσει. Στον ίδιο χρόνο λύσαμε εκκρεμότητες όπως συντάξεις χηρείας, συντάξεις που λαμβάνουν ορφανά τέκνα, ενώ μειώθηκε δραστικά η περικοπή που είχε επιβληθεί στις συντάξεις όσων εξακολουθούν να εργάζονται.
Με λίγα λόγια, και παρά τις μεγάλες δυσκολίες που υπήρξαν, ο απόμαχος της δουλειάς ξεκίνησε και πάλι να ανακτά την αξιοπρέπειά του. Προφανώς δεν έλυσε όλα του τα προβλήματα. Βλέπει όμως ένα κράτος το οποίο τον νοιάζεται και βρίσκεται δίπλα του σε όλα τα μέτωπα. Και απ‘ αυτό ξεχωρίζω ένα, τις εκκρεμείς συντάξεις, για τις οποίες νομίζω ότι αρκεί ένα μόνο στοιχείο: μέσα στους πρώτους πέντε μήνες του 2022 εκδόθηκαν όσες συντάξεις είχαν βγει ολόκληρο το 2019. Αυτό λέγεται, κ. Τσίπρα, αύξηση 140%, και μάλιστα με λιγότερους υπαλλήλους, 900 για την ακρίβεια, για να αποδειχθεί έτσι ότι η γραφειοκρατία δεν ταλαιπωρεί μόνο τους πολίτες αλλά συχνά και τη διοίκηση.
Στόχος τώρα είναι, μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού, να έχουν επεξεργαστεί όλες οι αιτήσεις που κατατέθηκαν το 2021, ώστε σύντομα να εκλείψει οριστικά αυτή η απαράδεκτη ομηρία των συνταξιούχων. Δώσαμε έμφαση σε αυτή την παθογένεια γιατί, πράγματι, αποτελούσε μια ντροπή δεκαετιών για το σύγχρονο κράτος. Δεν νοείται να περιμένει κάποιος δύο, τρία, πέντε -πολλές φορές- χρόνια για τη σύνταξή του. Είναι ένα ζήτημα δικαιοσύνης και πολιτισμού, ένα ζήτημα το οποίο αυτή η Κυβέρνηση κατάφερε επιτέλους να λύσει.
Κάναμε σημαντικές παρεμβάσεις στον ΕΦΚΑ, ο οποίος προσφέρει πια πολλές ψηφιακές υπηρεσίες, έχει διεκπεραιώσει παραπάνω από 126 εκατομμύρια επαφές, συναλλαγές με τους πολίτες μέσω Internet, έχει δρομολογήσει 4 εκατομμύρια ηλεκτρονικά ραντεβού με ασφαλισμένους οι οποίοι κατοικούν σε απομακρυσμένες περιοχές.
Και όσο για τους συνταξιούχους του μέλλοντος, η χώρα μας συντονίζεται επιτέλους με την Ευρώπη, καθιερώνοντας ένα καινοτόμο σύστημα επικουρικής ασφάλισης, σύμφωνα με το οποίο η πολιτεία εγγυάται στο ακέραιο την επιστροφή των εισφορών των ασφαλισμένων μετά την ολοκλήρωση του εργασιακού τους βίου.
Στο μεταξύ, όμως, οι ίδιοι θα μπορούν να επιλέγουν πώς θα επενδύσουν αυτές τις αποταμιεύσεις, διαχειριζόμενοι οι ίδιοι τον ατομικό τους κουμπαρά. Είναι ένα σύστημα το οποίο παντού στην Ευρώπη έχει δείξει ότι, υπό τη σωστή εποπτεία του κράτους, μπορεί να οδηγήσει σταθερά σε καλύτερες, σε υψηλότερες συντάξεις.
Κοινωνική πολιτική, όμως, σημαίνει και πολιτική της καθημερινότητας. Απλές αλλά απολύτως καθοριστικές παρεμβάσεις, όπως το 1555, ο αριθμός του ΕΦΚΑ, που επιτέλους ξεκίνησε τη δουλειά του, λειτουργεί 24 ώρες το 24ωρο, επτά μέρες την εβδομάδα, λύνει γρήγορα προβλήματα, απαντώνται με ακρίβεια τα ερωτήματα των ενδιαφερόμενων. Οκτώ στους δέκα που τηλεφώνησαν δηλώνουν μεγάλη ικανοποίηση από την εξυπηρέτηση και από την αντιμετώπιση των υπαλλήλων που χειρίστηκαν τα αιτήματά τους.
Θέλω να θυμίσω ότι, σταθερά, στον Συνήγορο του Πολίτη, ένα στα δύο παράπονα ως προς τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης συνολικά αφορούσε τον ΕΦΚΑ. Σκύψαμε, λοιπόν, πάνω σε αυτό το πρόβλημα και έχουμε σήμερα ένα εργαλείο το οποίο μπορεί να δίνει γρήγορες απαντήσεις στους πολίτες και να μειώνει σημαντικά την ταλαιπωρία την οποία δυστυχώς είχαν συνηθίσει, που αποτελούσε τον κανόνα πριν αυτή η κυβέρνηση παρέμβει δραστικά για να λύσει το πρόβλημα.
Αυτά μέχρι τώρα, διότι ελαφρύνσεις των πολιτών προφανώς και θα συνεχιστούν.
Τις επόμενες εβδομάδες όσοι οφείλουν στον ΕΦΚΑ θα ενταχθούν -όπου αυτό δεν έχει συμβεί ακόμα- στο ευνοϊκότερο καθεστώς περισσότερων δόσεων του Υπουργείου Οικονομικών. Παράλληλα εξορθολογίζεται και η διαδικασία παραγραφής. Αυτή θα γίνεται στη δεκαετία, στη συνέχεια στην πενταετία, με συμμόρφωση στις αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου, που έκρινε αντισυνταγματικές και αυτές τις ρυθμίσεις του νόμου Κατρούγκαλου.
Σήμερα, τέλος, και με βάση το ιδιαίτερο θέμα της συζήτησης, μπορούμε πια να πούμε με πολύ μεγαλύτερη βεβαιότητα ότι αυτή η κυβέρνηση την 1/1/2023, θα καταργήσει την Εισφορά Αλληλεγγύης για όλους, για συνταξιούχους και για δημόσιους υπαλλήλους. Ενώ την ίδια μέρα θα ξεπαγώσουν και οι συντάξεις για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια και τίθενται επιτέλους σε μία τροχιά τακτικών και μόνιμων αυξήσεων. Πρόκειται για ένα διπλό ηχηρό σήμα ότι η ανάπτυξη της χώρας πρέπει τελικά να ωφελεί όλους, χωρίς όμως ταυτόχρονα να απειλείται η δημοσιονομική ισορροπία, ούτε προφανώς και η ανταγωνιστικότητα της εθνικής οικονομίας.
Κυρίες και κύριοι βουλευτές, μετά τους εργαζόμενους, τους παλιούς και νέους συνταξιούχους, τους ανέργους, θα ήθελα να ολοκληρώσω αυτή τη συνοπτική περιγραφή της κοινωνικής μας πολιτικής μιλώντας για τον τέταρτο και ίσως τον πιο σημαντικό πυλώνα της. Αναφέρομαι στην προστασία των πιο ευάλωτων. Γιατί η πρόοδος μιας χώρας δεν κρίνεται μόνο από τον κοινό βηματισμό της κοινωνίας και της οικονομίας. Κρίνεται κυρίως από τη συλλογική μας δύναμη, να μην αφήσουμε πίσω κανένα μέλος της. Και στο πεδίο αυτό, παρά τις αλλεπάλληλες δυσκολίες, έχει γίνει σημαντική δουλειά.
Αναφέρθηκα ήδη στους χαμηλοσυνταξιούχους, τα επιδόματα των οποίων απλώθηκαν σε ανασφάλιστους υπερήλικες, σε ΑμεΑ συμπολίτες μας. Θέλω να θυμίσω ότι μόνο εντός του 2021 δαπανήθηκαν 4,8 δισεκατομμύρια -επαναλαμβάνω 4,8 δισεκατομμύρια- σε επιδόματα, με πρώτη κίνηση το διπλό εγγυημένο εισόδημα, το οποίο καταβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 2021. Υπήρξε μία σειρά από έκτακτες ενισχύσεις ως άμυνα απέναντι στην ακρίβεια. Θυμίζω τα επιπλέον 250 ευρώ σε σχεδόν 650.000 χαμηλοσυνταξιούχους, τα 200 ευρώ σε 677.000 πιο ευάλωτους που δώσαμε τον Απρίλιο του 2022 και φυσικά το αυξημένο επίδομα τέκνων.
Βεβαίως δεν θα πάψω να λέω πως ό,τι και να κάνουμε θα μοιάζει πάντα μικρό, θα μοιάζει «λίγο», καθώς οι ανάγκες είναι μεγάλες και δυστυχώς αυξάνονται. Αυτό όμως δεν αλλάζει ούτε την ένταση, ούτε την πορεία αυτής της προσπάθειας.
Όσο μακριά λοιπόν πρέπει να μένουμε από πανηγυρισμούς, άλλο τόσο πρέπει να αποφεύγουμε τους ανέξοδους μηδενισμούς. Και αυτό ισχύει πολύ περισσότερο όταν η μέριμνα για τους πιο αδύναμους συνδυάζεται με τη διαρκή διεύρυνση των ατομικών δικαιωμάτων. Η Ελλάδα ξεδιπλώνει σήμερα μία εθνική στρατηγική για την ένταξη των Ρομά, ένα πρόγραμμα στέγασης και εργασίας ειδικά για τους αστέγους. Αυξήσαμε κατά 40.000 τα γεύματα σε 276 σχολεία, ενώ η Κάρτα Αναπηρίας θα διευκολύνει 180.000 συνανθρώπους μας. Και ο θεσμός του Προσωπικού Βοηθού -ένα προσωπικό μου στοίχημα τολμώ να πω- θα επιτρέψει σε 2.000 δικαιούχους να βγουν επιτέλους από το σπίτι.
Αναρωτιέμαι γιατί χαμογελάτε έτσι, το θεωρείτε αδιάφορο μάλλον αυτό, έτσι δεν είναι; Το θεωρείτε αδιάφορο ένας τετραπληγικός άνθρωπος να έχει έναν προσωπικό βοηθό, να μην επιβαρύνει την οικογένειά του, να μπορεί ο ίδιος να ανακτήσει την αυτονομία του και να μπορέσει το κράτος να του παρέχει αυτή την ελάχιστη στήριξη, σε αυτόν και στην οικογένειά του. Αν όλα αυτά θεωρείτε ότι σας είναι αδιάφορα, είστε πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.
Και μιας και μιλάμε και για τα δικαιώματα, στα οποία τόσο συχνά θέλετε να αναφέρεστε, αυτή η κυβέρνηση αυστηροποίησε τις ποινές για τον βιασμό, την κακοποίηση και την παρενόχληση. Αυτή η κυβέρνηση λειτουργεί 43 κέντρα και 19 ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες. Αυτή η κυβέρνηση, η «ανάλγητη κυβέρνηση χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες», εγκαινιάζει καινοτόμα συστήματα όπως το «panic button». Και βέβαια έπρεπε να έρθει αυτή η κυβέρνηση για να καταργήσει τη ρατσιστική απαγόρευση της αιμοδοσίας από ομοφυλόφιλους. Ούτε αυτό προφτάσατε να το κάνετε φαντάζομαι. Έπρεπε να έρθει αυτή η κυβέρνηση για να δώσει πρόσβαση στους διεμφυλικούς στα προγράμματα εργασίας του ΟΑΕΔ.
Βλέποντας και τον χρόνο, κ. Πρόεδρε, δεν έχω το περιθώριο να αναπτύξω τα πολλά ειδικά ή οριζόντια μέτρα που διαπερνούν τις κυβερνητικές μας επιλογές. Όπως είπα στην αρχή, όλες επί της ουσίας έχουν ένα κοινωνικό πρόσημο. Οι «Νταντάδες της γειτονιάς» για τις εργαζόμενες μητέρες, τα μεγάλα έργα που δίνουν δουλειά στους ανέργους, οι δωρεάν προληπτικές εξετάσεις που θωρακίζουν την υγεία μας, για πρώτη φορά γυναίκες άνω των 50 θα λάβουν όλες ένα μήνυμα οι ίδιες για να πάνε να κάνουν μαστογραφία. Και πολλές από αυτές, για πρώτη φορά, θα βρεθούν σε μια ιδιωτική δομή στην οποία δεν είχαν ποτέ πρόσβαση.
Γελάτε και με αυτά. Ε, γιατί δεν τα κάνατε αντί να γελάτε και να ειρωνεύεστε; Γιατί δεν τα κάνατε;
Όχι, δεν το κάνατε. Είναι άλλο να παρέχετε τη δυνατότητα της δωρεάν μαστογραφίας και άλλο να κάνετε ένα μαζικό πρόγραμμα μαστογραφιών με πρωτοβουλία του κράτους. Μιλάμε για δυο τελείως διαφορετικά πράγματα. Και αν δεν το καταλαβαίνετε, λυπάμαι πραγματικά. Λυπάμαι πραγματικά. Λυπάμαι.
Λυπάμαι για ένα λόγο ακόμα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Λυπάμαι πραγματικά διότι πολλές από αυτές τις αλλαγές που περιέγραψα τις θεωρώ αυτονόητες. Θα μπορούσαμε πάρα πολύ εύκολα να συμφωνήσουμε σε αυτή την αίθουσα και να υπάρχει μια διακομματική στήριξη η οποία θα έστελνε και ένα μήνυμα ενότητας του κοινοβουλίου σε πολιτικές οι οποίες τελικά έχουν όλες ένα κοινωνικό πρόσημο.
Αναρωτιέμαι όμως γιατί ουσιαστικά καμία από τις αλλαγές τις οποίες περιέγραψα, κυρίες και κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν τις ψηφίσατε. Άρα οι συγκρίσεις ανάμεσα στο χθες και ανάμεσα στο σήμερα, ναι, είναι συντριπτικές σε κάθε επίπεδο. Από την πτώση της ανεργίας, μέχρι τις αξιοπρεπείς συντάξεις και από τις νέες δουλειές, μέχρι ένα πιο σύγχρονο πλαίσιο εργασίας.
Ανακεφαλαιώνω, λοιπόν. Παραδώσατε την ανεργία στο 17,2% και τη ρίξαμε στο 12,5%. Παραδώσατε κατώτατο μισθό 650 ευρώ και σήμερα είναι 713 ευρώ. Στην εποχή σας, ο ΟΑΕΔ άνοιγε με το ζόρι 10.000 θέσεις ετησίως. Σήμερα δημιουργεί πάνω από 30.000 νέες δουλειές κάθε χρόνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη, για να καταργήσουμε ή να μειώσουμε εμείς μετά πάνω από 30 φόρους. Και μέχρι το τέλος του 2019 -επειδή τώρα ανακαλύψατε και το ενδιαφέρον σας για τους συνταξιούχους- είχαμε 17 περικοπές συντάξεων. Μετά το καλοκαίρι του 2019, όμως, είχαμε μόνο αυξήσεις.
Και κάτι ακόμα. Ποιος νομοθέτησε τις επιπλέον γονικές άδειες; Ποιος νομοθέτησε τα 2.000 ευρώ για κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα; Ποιος εισήγαγε την Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας; Ποιος επενδύει παραπάνω από 1 δισεκατομμύριο ευρώ συνολικά σε προγράμματα κατάρτισης; Ποιος μας γνώρισε, τελικά, με όρους όπως οι «Νταντάδες της γειτονιάς» και ο «Προσωπικός Βοηθός» των ΑμεΑ; Όλα αυτά τα έχετε αποκαλέσει -αν δεν κάνω λάθος- «κοινωνικό οδοστρωτήρα».
Φαντάζομαι τα ίδια θα μας πείτε και σήμερα. «Κοινωνικό οδοστρωτήρα» για τους εργαζόμενους. Τους εργαζόμενους που μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να τους επικαλείται συνεχώς, όμως δεν τον ενδιέφεραν ποτέ πραγματικά. Όπως δεν τον ενδιέφεραν ούτε οι απόμαχοι της δουλειάς, αφού επιμένετε να ζείτε ακόμα στον αστερισμό των «συντάξεων Κατρούγκαλου». Δεν περιμένω, συνεπώς, ούτε και ετεροχρονισμένα κάποια αυτοκριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, όποιος προβάλλει στο παρόν το παρελθόν του, δεσμεύει και το μέλλον του, αδυνατεί παντελώς να εξελιχθεί.
Αγαπητοί συνάδελφοι, κλείνω λέγοντας ότι τα όσα περιέγραψα δίνουν -νομίζω- μία ανάγλυφη εικόνα της σημαντικής δουλειάς που έχει κάνει η κυβέρνηση σε πολλά επίπεδα της κοινωνικής πολιτικής για την εργασία, για την ασφάλιση, για την απασχόληση, για την προστασία των πιο αδύναμων.
Είναι μία αντίληψη η οποία θα εξακολουθήσει να μεταφράζεται σε καθημερινά μέτρα με επίκεντρο τον πολίτη, γιατί αυτά αποδεικνύουν τελικά στην πράξη ποιος είναι αληθινά προοδευτικός και ποιος απλά δηλώνει στα λόγια κοινωνικά ευαίσθητος. Εκεί, εξάλλου, δοκιμαζόμαστε όλοι.
Και σε έναν κόσμο διαρκών αλλαγών, αλλεπάλληλων και πολλαπλών κρίσεων, προϋπόθεση για την κοινωνική ευημερία είναι πάντα η οικονομική ανάπτυξη, ενώ θεμέλιο της οικονομικής προόδου είναι η σταθερότητα. Θα το ξαναπώ: στις μέρες μας ισχυρό κράτος είναι το σταθερό κράτος. Αυτό που εξασφαλίζει σιγουριά και συνέχεια στις επιλογές του και το οποίο μπορεί να αποδεικνύει ότι δεν στηρίζει τον πολίτη ευκαιριακά, περιστασιακά, αλλά με τη δράση του μετατρέπει την αλληλεγγύη σε έναν διαχρονικό, σταθερό κανόνα που διέπει τις κοινωνικές σχέσεις.
Μια σημαντική Αμερικανίδα κοινωνιολόγος έλεγε πως: «η αλληλεγγύη διαφέρει από την απλή υποστήριξη. Η πρώτη αναπτύσσεται», η αλληλεγγύη δηλαδή, «σε μία κοινότητα κοινών συμφερόντων, πεποιθήσεων και στόχων που μας ενώνουν σε μία μόνιμη βάση. Η υποστήριξη ενδέχεται να είναι περιστασιακή, να μπορεί να χορηγείται εύκολα και το ίδιο εύκολα μετά να αποσυρθεί. Η κοινωνική αλληλεγγύη όμως απαιτεί μια διαρκή και διαχρονική δέσμευση».
Αυτήν τη διαχρονική, διαρκή δέσμευση εμείς την αναλαμβάνουμε, την αναλαμβάνω προσωπικά και η Νέα Δημοκρατία θα εξακολουθεί, ως μεγάλο λαϊκό κόμμα, να στέκεται πρώτα και πάνω απ’ όλα με το μέρος αυτών που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη από τη κρατική αρωγή.
Σας ευχαριστώ.
Δευτερολογία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τις κοινωνικές πολιτικές της Κυβέρνησης
Κύριε Βαρουφάκη, αν πιστεύετε πραγματικά ότι κοιμάμαι και ξυπνάω έχοντας την έγνοια αν θα μπείτε στη Βουλή ή δεν θα μπείτε, έχετε πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σας, έχω πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθώ.
Βρήκα, όμως, πολύ ενδιαφέρουσα την αναφορά σας στο 2015 και δεν μπορώ να την αφήσω ασχολίαστη, στο βαθμό που αναφέρθηκε στην περίοδο αυτή και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Είναι ξεκάθαρο ότι σας κυνηγάνε οι ίδιες Ερινύες γι΄ αυτά τα οποία έγιναν αυτό το καταστροφικό εξάμηνο. Δεν έχετε, όμως, την ίδια ερμηνεία για το πώς κατέληξαν τα πράγματα τελικά, μετά το καταστροφικό δημοψήφισμα το οποίο προκάλεσε ο κ. Τσίπρας ακριβώς εφτά χρόνια πριν, στις 5 Ιουλίου του 2015.
Ας φρεσκάρουμε λοιπόν λίγο τη μνήμη σας και να θυμηθούμε πολύ περιεκτικά και περιληπτικά τι ακριβώς έγινε αυτούς τους έξι μήνες: προκαλέσατε ή δεν προκαλέσατε εκλογές, κ. Τσίπρα, ρίχνοντας την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά και συμπράττοντας με τη Χρυσή Αυγή για να «σκίσετε το μνημόνιο με έναν νόμο και ένα άρθρο»; Έτσι δεν είναι; Λοιπόν, εσείς προκαλέσατε τις εκλογές και αναγνωρίσατε σήμερα -είπατε κάτι το οποίο δεν το είχατε ξαναπεί, τουλάχιστον εγώ δεν το έχω ξανακούσει- ότι η χώρα ήταν «χρεοκοπημένη», λέει, «το 2014».
Το εύλογο ερώτημα λοιπόν, κ. Τσίπρα, εάν η χώρα ήταν χρεοκοπημένη το 2014, γιατί κοροϊδέψατε τον ελληνικό λαό και τάξατε όλα αυτά τα οποία είπατε στο «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης»; Γιατί εξαπατήσατε τους Έλληνες ότι θα «σκίσετε τα μνημόνια με ένα νόμο και με ένα άρθρο», ότι θα καταργήσετε τον ΕΝΦΙΑ, ότι θα αυξήσετε συντάξεις και επιδόματα; Γιατί είπατε τέτοια ψέματα; Ο ελληνικός λαός ακόμα δεν τα έχει ξεχάσει.
Και τι πραγματικά έγινε εκείνες τις ημέρες του δημοψηφίσματος, όταν κλείσατε τις τράπεζες με τους τραγικούς χειρισμούς σας; Οδηγήσατε τον ελληνικό λαό στην κάλπη, για να πει ένα μεγαλοπρεπές «όχι» που κανείς δεν καταλάβαινε σε τι ακριβώς έλεγε «όχι», για να έρθετε μια εβδομάδα μετά να κάνετε μία εμβληματική «κωλοτούμπα» και να συμφωνήσετε στο τρίτο μνημόνιο; Το αχρείαστο τρίτο μνημόνιο;
Γι΄ αυτό σας κατηγορεί ο κ. Βαρουφάκης. Ο κ. Βαρουφάκης σας κατηγορεί γιατί υποχωρήσατε, διότι δεν τιμήσατε αυτό το οποίο ο κ. Βαρουφάκης νόμιζε ότι ψήφιζε ο ελληνικός λαός -«όχι», σε τι αναρωτιέμαι- και τελικά ευτυχώς πρυτάνευσε έστω και την τελευταία στιγμή η λογική και δεν οδηγηθήκαμε σε μια άτακτη έξοδο από την ευρωζώνη.
Και πήγατε μετά από 14 ώρες «υπερήφανης διαπραγμάτευσης» και μας φέρατε ένα τρίτο, αχρείαστο μνημόνιο. Γιατί ακριβώς λοιπόν, κ. Τσίπρα, από όλα αυτά είστε υπερήφανος; Γιατί εξαπατήσατε τους Έλληνες; Γιατί τους είπατε ψέματα μία φορά όταν εκλεγήκατε; Γιατί τους είπατε ψέματα δεύτερη φορά όταν τους βάλατε να ψηφίσουν; Γιατί τους είπατε ψέματα τρίτη φορά ότι δήθεν φέρατε μια πρόταση βελτιωμένη σε σχέση με την αρχική πρόταση όταν φέρατε ένα τρίτο μνημόνιο το οποίο τελικά σας ανάγκασε να επιβάλετε μια αυστηρή πολιτική λιτότητας σε μια εποχή που ολόκληρη η Ευρώπη αναπτυσσόταν; Και όλες οι άλλες οικονομίες του Νότου έτρεχαν με γρήγορους ρυθμούς και εσείς εδώ ερχόσασταν και αυξάνατε τους φόρους και κόβατε τις συντάξεις και επιβάλλατε μια ακραία λιτότητα στη μεσαία τάξη.
Τι ακριβώς θα θυμούνται και θυμούνται τελικά, κ. Τσίπρα, οι Έλληνες από την τετραετή σας διακυβέρνηση; Τι θυμούνται; Για να πάμε να δούμε. Αν ρωτήσετε αυτά τα καφενεία στα οποία πάτε και λέτε ότι -πείτε μου και εμένα πού είναι αυτά τα καφενεία στα οποία είναι τόσο αγανακτισμένος ο κόσμος με τη Νέα Δημοκρατία- αλλά από τα δικά σας 4,5 χρόνια, τι ακριβώς θυμούνται οι Έλληνες;
Σας διαβεβαιώνω ότι οι τραυματικές αναμνήσεις του 2015 δεν έχουν σβήσει. Δεν έχουν σβήσει από τη μνήμη τους. Φροντίζει ο κ. Βαρουφάκης να τις θυμίζει. Και όταν έρχεστε ταυτόχρονα και υπερασπίζεστε αυτή την περίοδο ίσως κάποιοι ψηφοφόροι να κάνουν μια προβολή και να λένε «λες να μας ξανατύχει τέτοιο κακό; Λες να ξανακυβερνήσουν αυτοί οι δύο με μία σύμπραξη»; Διότι δεν σας βλέπω και πολύ μακριά τον έναν από τον άλλον. Και νομίζω ότι όταν τους έρχεται αυτή η σκέψη στο μυαλό, θα «αναπολούν» με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τους καταστροφικούς σας χειρισμούς.
Έρχεστε, λοιπόν, εδώ και υπερασπίζεστε μια περίοδο η οποία υπήρξε δραματική και τραυματική για τη χώρα. Μια περίοδο η οποία διέσυρε την Ελλάδα στο εξωτερικό. Να θυμίσω τα πρωτοσέλιδα και πώς σας εμφάνιζαν, να θυμίσω αυτά τα οποία έλεγε ο σύντροφός σας, ο κ. Mélenchon, για εσάς προσωπικά; Για την «κωλοτούμπα» την οποία κάνατε βέβαια, γιατί δεν υπηρετήσατε τις αξίες της Αριστεράς; Ολους καταφέρατε να τους εξαπατήσετε, κ. Τσίπρα, όλους.
Και για αυτό σήμερα εσείς θέλετε να είστε υπερήφανος. Δικαίωμά σας, όπως σας έχω πει πολλές φορές.
Στις εκλογές -επειδή ανησυχείτε πολύ για τις εκλογές και το πότε θα γίνουν και μας ζητάτε εδώ να έρθουμε να προκηρύξουμε εκλογές- θα σας ξαναπώ για ακόμα μία φορά αυτό το οποίο σας έχω πει πολλές φορές, ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Φαίνεται να μην το ακούτε, αλλά τελικά η ίδια η ζωή θα επιβεβαιώσει τα λεγόμενά μου. ‘Oταν θα έρθει η ώρα των εκλογών, πράγματι όταν θα έρθει η ώρα των εκλογών θα πούμε «τι θυμόμαστε ακριβώς από την τετραετία Τσίπρα»; Τι θυμόμαστε; Φόρους, περικοπές στις συντάξεις και ψέματα, ψέματα, ψέματα.
Τουλάχιστον για εμάς, ναι, ο ελληνικός λαός θα πει: μείωσαν την ανεργία, έφεραν επενδύσεις, μείωσαν φόρους και εισφορές. Εξοπλίσαμε τη χώρα, προστατεύσαμε τα σύνορα, στηρίξαμε την κοινωνία και στην πανδημία και στην ενεργειακή κρίση. Εσείς ακριβώς τι θα πείτε;
Και επειδή -για ακόμα μία φορά- μας είπατε τι καλά που τα κάνατε τα 4,5 χρόνια που κυβερνήσατε τη χώρα, υπάρχει ένα καταλυτικό επιχείρημα στο οποίο δεν μπορείτε να δώσετε μέχρι σήμερα καμία απάντηση: εάν τα κάνατε τόσο καλά, γιατί σας καταψήφισε τρεις φορές ο ελληνικός λαός και έδωσε αυτοδυναμία στη Νέα Δημοκρατία; Γιατί έγινε αυτό; Γιατί; Δεν εμπιστεύεστε την κρίση του ελληνικού λαού, τελικά; Ήταν τα Μέσα, τα «εξαγορασμένα», τα οποία προέβαλαν μία στρεβλή κατάσταση της χώρας και τελικά ξεγελάστηκε ο ελληνικός λαός;
Εν πάση περιπτώσει, φοβάμαι ότι θα πορευτούμε για αρκετούς μήνες ακόμα σε ένα κλίμα έντονης τοξικότητας, όπως έχω προβλέψει. Η κυβέρνηση θα συνεχίσει κανονικά τη δουλειά της. Εγώ δεν βλέπω Υπουργούς, κυρίες και κύριοι της αντιπολίτευσης, να έχουν κατεβάσει τα μολύβια, βλέπω μία Βουλή η οποία εξακολουθεί και νομοθετεί με δύο και τρία νομοσχέδια.
Θα έχουμε την ευκαιρία, την επόμενη εβδομάδα, να συζητήσουμε και να ψηφίσουμε ένα σημαντικότατο νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Και μεγάλος όγκος, ακόμα, νομοθετικός ο οποίος έρχεται τους επόμενους μήνες. Από εκεί και πέρα, ο καθένας μπορεί να κάνει τις δικές του εκτιμήσεις. Για ακόμα μία φορά φοβάμαι, κ. Τσίπρα, ότι θα διαψευστείτε πανηγυρικά.
Έρχομαι, τώρα, σε μία σειρά από θέματα τα οποία θίξατε στην πρωτολογία σας, εκτός ημερήσιας διάταξης προφανώς. Και μάλιστα μου κάνει πολύ εντύπωση σε μία συζήτηση που θα έπρεπε κανονικά να αποτελεί προνομιακό πεδίο δήθεν για εσάς, καθώς εξακολουθείτε να ισχυρίζεστε ότι έχετε το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας, γιατί αφιερώσατε δέκα λεπτά μόλις αντικρούοντας τα δικά μου επιχειρήματα και 30 λεπτά μιλώντας για θέματα όπως τα εξωτερικά, η Novartis ή ο χρόνος των εκλογών;
Ίσως, τελικά, δεν είχατε τόσα επιχειρήματα στη φαρέτρα σας, όταν ισχυρίζεστε ότι κάναμε το άσπρο-μαύρο ως προς τις παρεμβάσεις τις οποίες έχουμε κάνει στην κοινωνική μας πολιτική. Γιατί πώς θα αντικρούσετε την αλήθεια; Αυξήθηκε ή δεν αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός; Δημιουργήθηκαν ή δεν δημιουργήθηκαν τόσες θέσεις εργασίας; Έγιναν παρεμβάσεις που επιτάχυναν τις συντάξεις, ναι ή όχι; Εκσυγχρονίστηκε το πλαίσιο της εργατικής νομοθεσίας; Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας; Έγιναν παρεμβάσεις ως προς πολύ ευαίσθητα ζητήματα που αφορούν τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες; Αυξήθηκε ο συνολικός αριθμός των επιδομάτων;
Δεν μπορείτε να τα αντικρούσετε αυτά, διότι είναι πολύ απλά αλήθεια. Όπως αλήθεια είναι ότι προφανώς όλες αυτές οι παρεμβάσεις δεν θεραπεύουν όλες τις αδυναμίες της αγοράς εργασίας. Και δεν θωρακίζουν πλήρως τους Έλληνες απέναντι σε μία παγκόσμια έξαρση του πληθωρισμού την οποία, δυστυχώς, έχει υποστεί και θα υποστεί ακόμα για κάποιο διάστημα και η πατρίδα μας. Εμείς δεν ωραιοποιήσαμε την κατάσταση. Ούτε είπαμε ότι αυτόματα η Ψηφιακή Κάρτα Εργασίας θα λύσει όλα τα προβλήματα στην αγορά εργασίας.
Κατ’ αρχάς δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα, κ. Βαρουφάκη, σε όλους τους κλάδους και αν πράγματι υπάρχουν περιστατικά σαν και αυτά τα οποία καταγγέλλετε -και υπάρχουν περιστατικά σήμερα εκμετάλλευσης εργαζόμενων στον τουρισμό από ασύδοτους εργοδότες, είναι μία αλήθεια αυτό- αυτά τα περιστατικά να βοηθήσουμε όλοι να καταγγέλλονται στις αρμόδιες Αρχές, να γίνονται οι σχετικοί έλεγχοι και να επιβάλλονται τα σχετικά πρόστιμα.
Μαζί θα είμαστε σε αυτήν την προσπάθεια. Δεν έχουμε, εμείς, κανένα λόγο να μην συνταχθούμε με τους εργαζόμενους των οποίων τα δικαιώματα αυτή τη στιγμή καταστρατηγούνται συχνά από εργοδοσίες οι οποίες είναι αυθαίρετες. Και έχω προειδοποιήσει τον κλάδο το τουρισμού και τους εργοδότες.
Θεωρώ ότι οι πιο πολλοί εργοδότες, επί της αρχής, είναι καλοί εργοδότες και προσπαθούν να έχουν μία σχέση με το κόσμο της εργασίας η οποία να είναι υποστηρικτική και να μπορούν με αυτόν τον τρόπο να παρέχουν καλές υπηρεσίες. Υπάρχουν σαφέστατα, όμως, και εξαιρέσεις και ενδεχομένως αρκετές εξαιρέσεις. Και δεν είναι δυνατόν σε μία χρονιά όπου ο τουρισμός μας πηγαίνει για ρεκόρ -κόντρα φυσικά στις προβλέψεις και στις «Κασσάνδρες» της αντιπολίτευσης- να υπάρχουν τέτοια περιστατικά που όλοι θέλουν την πίτα αποκλειστικά για τον εαυτό τους και δεν μοιράζονται το μερίδιο της επιτυχίας με τους εργαζόμενους στον τουρισμό.
Από εκεί και πέρα, έρχομαι τώρα στα υπόλοιπα θέματα τα οποία έθιξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην πρωτολογία του. Μου έκανε πολλή εντύπωση το γεγονός, κ. Τσίπρα, ότι θεωρήσατε ότι υπέστην «Βατερλό» στο Ευρωκοινοβούλιο χθες επειδή μίλησα σε «άδεια» αίθουσα. Μίλησα σε «άδεια» αίθουσα, ναι. Αυτή είναι η φωτογραφία από τη δική σας ομιλία, θα σας φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σας. «Τρεις και ο κούκος» λέγεται αυτό, αν αυτό που υπέστην εγώ είναι «Βατερλό». Σας την καταθέτω, έτσι για να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σας.
Η αλήθεια είναι ότι, δυστυχώς, όταν πηγαίνουν αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων στο Ευρωκοινοβούλιο -κι αυτό δεν αφορά μόνο εσάς, δεν αφορά μόνο εμένα, αφορά και αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων άλλων χωρών- η συμμετοχή από τους ευρωβουλευτές είναι σχετικά περιορισμένη, ένα θέμα το οποίο πρέπει να το δει το Ευρωκοινοβούλιο αν πραγματικά θεωρεί ότι πρέπει με αυτόν τον τρόπο να συμπεριφέρεται σε αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων οι οποίοι πηγαίνουν και μιλούν στο Ευρωκοινοβούλιο. Πάντως, αυτό το οποίο έγινε χθες δεν αποτέλεσε καμία προσωπική ιδιαιτερότητα, εσείς σε λιγότερους βουλευτές μιλήσατε όταν πήγατε στις 11 Σεπτεμβρίου του 2018.
Ενδιαφέρουσα, επίσης, και η αναφορά σας στον Orwell. Αλλά θέλω να σας θυμίσω ότι ο Orwell ήταν ένας συγγραφέας ο οποίος ενώ ξεκίνησε αριστερός -πήγε να πολεμήσει, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, στον εμφύλιο στην Ισπανία- έγραψε πολλά βιβλία. Δύο είναι τα πιο σημαντικά του, το «1984», έγραψε όμως και τη «Φάρμα των Ζώων», που -για όσους δε γνωρίζουν- αποτέλεσε ένα μνημείο καταδίκης του αριστερόστροφου απολυταρχισμού. Άλλαξε απόψεις ο Orwell κατά τη διάρκεια της ζωής του. Δε νομίζω ότι είναι ο συγγραφέας τον οποίον θα πρέπει να χρησιμοποιείτε συχνά όταν θέλετε να κάνετε τέτοιες αντιπαραβολές.
Έρχομαι όμως τώρα στην ουσία των όσων είπατε για τα εξωτερικά ζητήματα…Τώρα το πόσο Σοσιαλιστές είστε εσείς, αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα, το οποίο θα το κρίνει η Ιστορία…Ναι, εντάξει. Ναι κ. Τσακαλώτε μου, εσείς τα έχετε διαβάσει όλα και είστε τόσο μορφωμένος πια, ναι, που δε σας αντέχει καν… Την αστική σας καταβολή δεν την αντέχει καν το κόμμα σας. Εν πάση περιπτώσει, λίγο λιγότερη αλαζονεία δε θα έβλαπτε, ειδικά από εσάς.
Λοιπόν, κ. Τσίπρα, εάν το δίλημμα των επόμενων εκλογών είναι ποιος μπορεί να χειριστεί καλύτερα τις πολλαπλές κρίσεις, ποιος μπορεί να κρατήσει σταθερά το τιμόνι της χώρας καθώς θα πρέπει να κινηθούμε σε αχαρτογράφητα νερά. Αν το δίλημμα των επόμενων εκλογών είναι ποιος μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθερότητα και την ασφάλεια, φοβάμαι ότι σε αυτό το δίλημμα ξεκινάτε από μια βαθιά μειονεκτική θέση, ως προς το πώς αντιλαμβάνεται η ελληνική κοινωνία τις επιτυχίες αυτής της κυβέρνησης στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε λίγο αυτά τα οποία μας είπατε σχετικά με το τι έγινε ή δεν έγινε στη Μαδρίτη και γιατί θέτουμε σε κίνδυνο τα εθνικά συμφέροντα της χώρας επειδή στέλνουμε όπλα στην Ουκρανία. Εάν δεν στέλναμε όπλα στην Ουκρανία, κ. Τσίπρα, και ακολουθούσαμε τη δική σας προτροπή θα ήμασταν ή δεν θα ήμασταν η μόνη, η μοναδική χώρα, η οποία δεν θα είχε στείλει όπλα στην Ουκρανία; Ρωτώ. Θα ήμασταν η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα η οποία δεν θα είχε στείλει όπλα στην Ουκρανία; Υποδείξτε μου μία ακόμα, μία. Θα ήμασταν η μοναδική.
Σε αυτή την περίπτωση, πιστεύετε ότι θα ήμασταν πιο κοντά στο στρατόπεδο του δυτικού κόσμου, της Ουκρανίας ή στο στρατόπεδο του Putin; Ποιος θα χαιρόταν σήμερα εάν υπήρχε μια χώρα του ΝΑΤΟ η οποία δεν θα έστελνε όπλα στην Ουκρανία για να τη βοηθήσει να κάνει τι; Να το ξεκαθαρίσουμε. Να αμυνθεί απέναντι σε μια απροκάλυπτη επίθεση ενός ισχυρότερου γείτονα ο οποίος σκοπεύει να καταλάβει τη χώρα.
Θέλετε, δηλαδή, μέσα από τη λογική του «επιτήδειου ουδέτερου» να εξισώσετε το θύμα με τον θύτη και να μας τοποθετήσετε στη λάθος μεριά της Ιστορίας. Όχι κ. Τσίπρα. Η Ελλάδα ανήκε και ανήκει πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Είμαστε με το Διεθνές Δίκαιο, είμαστε με τον αμυνόμενο ο οποίος δέχεται μια σφοδρή επίθεση από τον επιτιθέμενο. Είμαστε με τις συμμαχίες μας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.
Και έχουμε έναν λόγο παραπάνω -όπως σας έχω πει πολλές φορές- να είμαστε απολύτως ξεκάθαροι στη θέση μας, διότι πάνω στην περιπέτεια της Ουκρανίας μπορεί να προβάλλονται άλλες φαντασιώσεις, άλλων δυνάμεων, οι οποίες μπορεί στην περίπτωση που η Ρωσία επικρατήσει σε αυτό τον πόλεμο να πάρουν θάρρος και να επιδιώξουν να κάνουν τα ίδια. Και νομίζω ότι είμαι πολύ σαφής σε τι ακριβώς αναφέρομαι.
Και, εν πάση περιπτώσει, είπατε -για ακόμη μία φορά- ότι η χώρα βγήκε ζημιωμένη από τη διάσκεψη κορυφής στη Μαδρίτη. Δεν αντιλαμβάνομαι την επιχειρηματολογία σας γύρω από το ζήτημα αυτό. Τι αποφασίστηκε ακριβώς στη Μαδρίτη, κ. Τσίπρα;
Πρώτον, η διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Είστε ή δεν είστε σύμφωνος με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ; Να τοποθετηθείτε, παρακαλώ, με σαφήνεια σήμερα. Εάν εσείς ήσασταν Πρωθυπουργός, θα ψηφίζατε υπέρ ή κατά της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ; Περιμένω, λοιπόν, μία συγκεκριμένη απάντηση.
Γιατί αποτέλεσε ήττα για τα εθνικά συμφέροντα το γεγονός ότι στο νέο στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ γίνεται ρητή αναφορά για την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου στις διεθνείς σχέσεις. Είναι καλό ή είναι κακό αυτό για την Ελλάδα και για τη Συμμαχία συνολικά;
Και εν πάση περιπτώσει τι ακριβώς κέρδισε η Τουρκία, η οποία ανέκρουσε πρύμναν και μέσα σε ελάχιστες εβδομάδες πήρε ουσιαστικά πίσω το βέτο το οποίο έθεσε; Με αντάλλαγμα τι ακριβώς; Εξακολουθείτε και κάνετε αναφορές σε ενδεχόμενες πωλήσεις αεροσκαφών από τις ΗΠΑ προς την Τουρκία, παραγνωρίζοντας ότι αυτή είναι μία πολύ μακρά διαδικασία για την οποία χρειάζονται πολλά στάδια έγκρισης και σήμερα, καθώς φαίνεται, το αμερικανικό Κογκρέσο δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να εγκρίνει πωλήσεις αμυντικού εξοπλισμού στην Τουρκία, όσο η Τουρκία δεν αλλάζει τη συμπεριφορά της.
Και να σας πω και κάτι τελευταίο; Εάν η Ελλάδα ήταν τόσο ζημιωμένη και η Τουρκία τόσο κερδισμένη από αυτή την υπόθεση, πώς μπορώ να εξηγήσω τις παροτρύνσεις του κ. Erdoğan και την ωμή παρέμβασή του στα εσωτερικά της χώρας, λέγοντας «μην ψηφίσετε τον Μητσοτάκη», αφού είμαι τόσο επιζήμιος για τα συμφέροντα της Τουρκίας; Για εξηγήστε το αυτό. Διότι δεν αντέχει στην απλή βάσανο της λογικής.
Και εν πάση περιπτώσει να ακούσω την παρότρυνσή σας ότι στα εθνικά ζητήματα πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι και να αποκρούσουμε την τουρκική επιθετικότητα προτάσσοντας ένα αρραγές εθνικό μέτωπο. Πρώτος εγώ το ζήτησα, κ. Τσίπρα. Πού ήσασταν ακριβώς όταν δεν ψηφίζατε τις αμυντικές δαπάνες; Πού ήσασταν ακριβώς σε αυτό το μέτωπο το οποίο εσείς ο ίδιος, τώρα, με καθυστέρηση ζητάτε να συγκροτηθεί, όταν δεν στηρίξατε την ελληνογαλλική συμφωνία; Πού ήσασταν εσείς όταν δεν ψηφίσατε την πρόσθετη επένδυση στα Rafale;
Απόντες ήσασταν. Ήσασταν απόντες διότι η άποψή σας φαίνεται ότι εκφράστηκε καλά από τον συνονόματο ξάδερφό σας, ότι «η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός». Για εμάς η άμυνα είναι ο υπέρτατος αυτοσκοπός. Θα σας το ξαναπώ. Έστω και με καθυστέρηση, λοιπόν, καλώς ήρθατε στο στρατόπεδο της εθνικής ενότητας όταν πρόκειται για προκλήσεις εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Θα σας παρακαλούσα, όμως, την επόμενη φορά αυτά να μη μένουν μόνο σε κενά λόγια, αλλά να υποστηρίζονται και από τις πράξεις σας και από τον τρόπο με τον οποίο κινείστε εντός του Εθνικού Κοινοβουλίου.
Έρχομαι, τώρα, σε ένα ζήτημα στο οποίο δεν είχα πρόθεση να αναφερθώ εκτενώς, αλλά είδα ότι αρπάξατε την ευκαιρία και κάνατε μία αναφορά: στο ζήτημα το οποίο φαίνεται ότι έχει κυριαρχήσει στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, και αναφέρομαι στο ζήτημα της Novartis.
Πάμε, λοιπόν, να δούμε τα πράγματα από την αρχή. Υπάρχει, κ. Τσίπρα, ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός και αυτό είναι το εξής: δύο κορυφαίοι πρώην Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ στενοί συνεργάτες σας -o ένας, φερόμενος ως ο στενότερος συνεργάτης σας- οδηγούνται στο Ειδικό Δικαστήριο για βαριά ποινικά αδικήματα. Αυτό είναι γεγονός. Και προσέξτε, κυρίως με την ατιμωτική κατηγορία ότι παρέβησαν τα καθήκοντά τους. Συγγνώμη, τον κ. Παπαγγελόπουλο δεν τον προτείναμε για Νόμπελ, στο Ειδικό Δικαστήριο για κακούργημα πάει και εσείς χειροκροτείτε. Ο κ. Παπαγγελόπουλος παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο γιατί ακριβώς; Πολύ ωραία. Χαίρομαι που με ρωτάτε. Γιατί λοιπόν παραπέμπεται;
Παραπέμπεται, πάμε να δούμε, λοιπόν, γιατί παραπέμπεται. Για κατάχρηση εξουσίας και ωμές παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη. Με σκοπό να στοχοποιηθούν χωρίς στοιχεία πολιτικά πρόσωπα και για την υπόθεση Novartis, αλλά και για άλλες μεθοδεύσεις, ώστε να διωχθούν αλλά πρόσωπα, όπως ο δημοσιογράφος, ο κ. Παπαχρήστος.
Λοιπόν, μιλάτε για το βούλευμα. Για πάμε να δούμε λοιπόν τι λέει το βούλευμα; Λοιπόν, λίγη υπομονή παρακαλώ πολύ. Το βούλευμα με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία τα οποία έχω διαβάσει. Φαντάζομαι στο ίδιο βούλευμα αναφέρεστε και εσείς. Έτσι δεν είναι; Δεν διαβάσαμε διαφορετικά βουλεύματα.
Πάμε λοιπόν να ακούσει η Εθνική Αντιπροσωπεία και να ακούσουν και οι Έλληνες τι λέει το περιβόητο βούλευμα για το οποίο εσείς πανηγυρίζετε. Πανηγυρίζετε γι’ αυτά τα οποία θα ακούσετε. Ακούστε λοιπόν.
«Στην Αθήνα κατά το χρονικό διάστημα από αρχές μήνα Μαρτίου 2017 μέχρι 23 Μαρτίου με πρόθεση και κατά παράβαση των υπηρεσιακών καθηκόντων του ως ασύμβατο με αυτό, παρενέβη στο έργο της Εισαγγελέως Εφετών Ελένης Ράικου» -ο κ. Παπαγγελόπουλος όλα αυτά- «η οποία ενεργούσε προκαταρκτική εξέταση για τυχόν διάπραξη αδικημάτων της απιστίας, δωροληψίας και δωροδοκίας από πρόσωπα που εμπλέκονται στη διαδικασία έγκρισης, τιμολόγησης, συνταγογράφησης, φαρμακευτικών σκευασμάτων της φαρμακευτικής εταιρείας Novartis, Novartis θυγατρικής».
Λοιπόν, «σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε μαζί της», ο κ. Παπαγγελόπουλος με την κα Ράικου, «και σε μη ακριβώς προσδιορισθείσα ημερομηνία», ο κ. Παπαγγελόπουλος σύμφωνα με το βούλευμα, ακούστε, «της άσκησε πίεση απαιτώντας από αυτήν επιτακτικά να διαβιβάσει τον φάκελο της Novartis στη Βουλή, προς ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών, χωρίς να υπάρχουν στοιχεία κατά πολιτικών προσώπων που να δικαιολογούν την ενέργεια αυτή, πράγμα που ο ίδιος γνώριζε, προτρέποντάς την, όπως από αυτή εξελήφθη, να κατασκευάσει στοιχεία».
Σε απάντηση της Εισαγγελέως Ελένης Ράικου ότι «δεν είναι αυτής της σχολής», ο άνθρωπος στον οποίο εσείς είχατε αναθέσει την αρμοδιότητα της προώθησης της διαφάνειας, είπε στην κα Ράικου, διατύπωσε σε βάρος της απειλή, με τη φράση «κάτσε και θα δεις αν θα σου βγει σε καλό η σχολή σου».
Ωραία μπουμπούκι διαλέξατε για Αναπληρωτή Υπουργό Δικαιοσύνης.
Και στη συνέχεια, «προκειμένου να καμφθεί η αντίστασή της και να ενδώσει στις παράνομες προτροπές του, φρόντισε να διοχετεύσει προς δημοσίευση στην εφημερίδα Documento», ορίστε, εδώ το πρωτοσέλιδο, στις 23/3/2017, «στοχευμένα, εντελώς αβάσιμη αναφορά ενέχουσα απειλή ενάρξεως πειθαρχικών διαδικασιών σε βάρος της». Πάρτε τα, να τα χαίρεστε. Να χαίρεστε τους Υπουργούς σας. Να χαίρεστε τους Υπουργούς σας οι οποίοι παραπέμπονται σε βαθμό κακουργήματος στο Ειδικό Δικαστήριο.
Και ταυτόχρονα, επειδή μιλάμε πολύ εδώ για Κράτος Δικαίου, το Κράτος Δικαίου εγώ το αντιλαμβάνομαι να έχει δύο βασικούς πυλώνες: την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, είδαμε πόσο ανεξάρτητη ήταν η Δικαιοσύνη επί ημερών σας. Δεύτερος πυλώνας του Κράτους Δικαίου, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ο πρώην Υπουργός Επικρατείας κατηγορείται γιατί ακριβώς; Για παρεμβάσεις στον χώρο της ενημέρωσης μέσω ενός χειραγωγημένου διαγωνισμού για την παροχή τηλεοπτικών αδειών. Μέσα από μια διαδικασία η οποία έχει κριθεί αντισυνταγματική. Και εσείς καμαρώνετε τώρα.
Καμαρώνετε γιατί ακριβώς; Διότι ο κ. Παπαγγελόπουλος όντως παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο με λιγότερες κατηγορίες από όσες του είχε αποδώσει η ανάκριση. Αλήθεια είναι αυτό. Και σεβόμαστε το πόρισμα και το βούλευμα των δικαστών. Ο καθένας μπορεί να έχει τις προσωπικές του σκέψεις για το πόσο έχει εσωτερική συνέχεια. Όντως παραπέμπεται για λιγότερες.
Άρα τι είναι; «Ολίγον έγκυος»; Είναι «ολίγον ένοχος»; Είναι υπόδικος για κακούργημα και παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο. Και εσείς όλοι χειροκροτείτε και λέτε «θρίαμβος, θρίαμβος». Δεν παραπέμπεται για όλα όσα του προσάψαμε, παραπέμπεται για κάποια. Και για κάποια κατ’ εξακολούθηση. Διότι εδώ το βούλευμα δεν μιλάει μόνο για παρεμβάσεις στην υπόθεση Novartis. Μιλάει για μια σειρά από παρεμβάσεις.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο ο οποίος φαίνεται να είχε στήσει κανονικό παραδικαστικό. Κανονικό παραδικαστικό και παρενέβαινε για λογαριασμό της πολιτικής εξουσίας, για λογαριασμό του εαυτού του, αυτό δεν διευκρινίζεται, πάντως έκανε παρεμβάσεις σωρηδόν στη Δικαιοσύνη. Και έρχεστε εσείς εδώ να πανηγυρίσετε και να πείτε ότι κατέρρευσε η σκευωρία.
Και κάτι ακόμα. Εσείς ήρθατε εδώ, κ. Τσίπρα, θυμάστε τις απίστευτες ιστορίες με τον κ. Παπαγγελόπουλο κάτω από τις νεραντζιές του Μαξίμου να μιλάει για το μεγαλύτερο σκάνδαλο; Κρεμάσατε δέκα πολιτικούς σας αντιπάλους «στα μανταλάκια». Ποια ήταν η κατάληξη της υπόθεσης αυτής; Ποια ήταν η κατάληξη της υπόθεσης; Η Εισαγγελέας αρχειοθέτησε εννιά από τις δέκα υποθέσεις.
Μιλήσατε για «συγγνώμη». Εσείς, στον κ. Πικραμένο ο οποίος με τρεμάμενη φωνή σηκώθηκε σε αυτό το βήμα, ζητήσατε ποτέ συγγνώμη; Ναι, κ. Τσίπρα, πολιτική σκευωρία του χειρότερου επιπέδου ήταν αυτή η οποία στήθηκε από εσάς.
Η Δικαιοσύνη, όμως, κατά τα άλλα ήταν προφανώς κακή όταν αρχειοθέτησε τις υποθέσεις των εμπλεκόμενων αλλά είναι καλή τώρα που το βούλευμα το οποίο παραπέμπει τον κ. Παπαγγελόπουλο δεν υιοθετεί όλες τις προτάσεις του ανακριτή και του εισαγγελέα. Θα σας πω, λοιπόν, ποια είναι η κατάληξη αυτής της υπόθεσης. Θα συγκροτηθεί Ειδικό Δικαστήριο και αυτό που θα κάτσει στο εδώλιο είναι το περιβόητο ηθικό σας πλεονέκτημα. Αυτό κάθεται στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου.
Αυτή η σκοτεινή περίοδος στην οποία επιχειρήσατε να ελέγξετε τους «αρμούς της εξουσίας», οι θεσμοί αντιστάθηκαν, η δημοκρατία αντιστάθηκε. Και αυτοί θα δικαστούν, κ. Τσίπρα. Και τα πολιτικά πρόσωπα, με μία εξαίρεση, τα πολιτικά πρόσωπα τα οποία επιχειρήσατε να κατηγορήσετε έχουν αποδοθεί στην ελληνική κοινωνία ως αθώοι. Αυτό γράφει η Ιστορία, αυτή είναι η κατάληξη αυτής της υπόθεσης.
Και τέλος, έχω μία απορία. Τι ακριβώς -θα κλείσω με αυτό- τι ακριβώς εννοείτε όταν μας λέτε ότι «θα μας πάτε μέχρι τέλος»; Είπατε «κύριε Μητσοτάκη, θα σας πάω μέχρι τέλος». Θα με βάλετε φυλακή; Τι ακριβώς;
(φωνές από τα βουλευτικά έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης)
…Όλους; Όλους; Μάλιστα. Λοιπόν…Τη δεύτερη φορά. Θα μας πάτε; Ωραία, καλά πάμε.
Λοιπόν, κ. Τσίπρα, δεν θα υπάρξει «δεύτερη φορά» για εσάς, διότι η πρώτη φορά υπήρξε τόσο τραυματική και ο ελληνικός λαός έχει και μνήμη και κρίση και συγκρίνει και ξέρει πολύ καλά ποιοι έβγαλαν τη χώρα από το αδιέξοδο, ποιοι κράτησαν δυνατή τη δημοκρατία, ποιοι ανέταξαν το κύρος της χώρας και ευτυχώς, για εσάς «δεύτερη φορά» δεν θα υπάρξει, διότι αλλιώς πράγματι θα κινδύνευε η δημοκρατία.
Τριτολογία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη κατά τη συζήτηση
στην Ολομέλεια της Βουλής για τις κοινωνικές πολιτικές της Κυβέρνησης
Κύριε Πρόεδρε, μία παρατήρηση επί της διαδικασίας. Η συζήτηση ξεκίνησε στις 12:00 το μεσημέρι, είναι 18:30 το απόγευμα, ξεπεράσαμε όλοι αρκετά το χρόνο των ομιλιών, όμως δεν μπορώ να μην σχολιάσω ότι σε αυτές τις προ ημερησίας συζητήσεις υπάρχουν ορισμένοι άγραφοι κοινοβουλευτικοί κανόνες, οι οποίοι πρέπει να τηρούνται.
Ένας από τους κανόνες αυτούς είναι ότι οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει να βρίσκονται στην αίθουσα μέχρι την ολοκλήρωση της συζήτησης. Δεν αναφέρομαι εδώ στον κ. Τσίπρα, όσο στους αρχηγούς των υπόλοιπων κομμάτων, οι οποίοι είχαν εκφράσει εντονότατη διαμαρτυρία γιατί στην προηγούμενη συζήτηση, για λόγους τους οποίους είχα εξηγήσει, είχα τριτολογήσει μετά τον Αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
(Πρόεδρος της Βουλής: Είχατε κάποιο σημαντικό ραντεβού και το είχατε εξηγήσει.)
Ακριβώς, γιατί είχα ένα σοβαρό λόγο.
Οι ίδιοι, λοιπόν, οι οποίοι έσπευσαν να ασκήσουν αυτή την κριτική, τώρα δεν είναι εδώ. Εν πάση περιπτώσει, ας τα έχουμε αυτά υπόψη μας κι ας κάνουμε μία προσπάθεια να είμαστε λίγο πιο συνεπείς όλοι στους χρόνους μας, έτσι ώστε να μπορούν αυτές οι συζητήσεις να είναι πιο ουσιαστικές και νομίζω ότι θα είναι χρήσιμο αν είναι και λίγο πιο σύντομες.
Κύριε Βαρουφάκη, πραγματικά εκπλήσσομαι κάθε φορά που σας ακούω. Αναρωτιέμαι πώς μπόρεσε ο κ. Τσίπρας να σας επιλέξει για Υπουργό Οικονομικών, αλλά αυτό ήταν δική του απόφαση. Και άκουσα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αυτή την ωραία ιστορία για το πώς περίμενα στις 3:00 το πρωί, περίπου εκλιπαρώντας τον κ. Costello έξω από το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου. Έτσι δεν είπατε; Σας διέφυγε όμως ότι οι διαπραγματεύσεις του Νοεμβρίου του 2014 έγιναν στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία του ΟΟΣΑ και σε κανένα ξενοδοχείο. Τόσο ακριβής είναι η πληροφόρησή σας. Θα μπορούσε μία στοιχειώδης αναζήτηση στο Google αυτό να σας το καταδείξει. Το λέω και μόνο για να βάλουμε ένα όριο στη μυθομανία η οποία μερικές φορές καταλαμβάνει την εκφορά του λόγου σας.
Έρχομαι τώρα, σύντομα, στα ζητήματα τα οποία ετέθησαν στις δευτερολογίες των πολιτικών αρχηγών.
Πρώτο ζήτημα, το ζήτημα της ακρίβειας. Κοιτάξτε να δείτε, ο κόσμος ολόκληρος βρίσκεται αντιμέτωπος με μία πρωτοφανή οικονομική κρίση. Με πληθωρισμό όμοιο του οποίου δεν έχουμε δει εδώ και 40 χρόνια. Με τις κεντρικές τράπεζες να βρίσκονται σε αδυναμία -ενδεχομένως να έχουν καθυστερήσει- να διαπιστώσουν την ένταση του φαινομένου και να παρέμβουν. Και υπάρχουν ακόμα κάποιοι σε αυτή την αίθουσα οι οποίοι ισχυρίζονται ότι αυτό το πρόβλημα είναι αποκλειστικά ελληνικό πρόβλημα.
Όπως μας λέγατε ότι ελληνικό πρόβλημα περίπου είναι η πανδημία, αδυνατείτε να αντιληφθείτε ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αποτελεί μια τομή όχι μόνο στον γεωπολιτικό χρόνο αλλά και στο παγκόσμιο οικονομικό στερέωμα.
Έχουμε σήμερα τιμές φυσικού αερίου οι οποίες είναι πέντε φορές υψηλότερες από αυτές που ήταν πριν από ένα χρόνο. Αυτή είναι μια πραγματικότητα. Αν πιστεύετε ότι φταίει ο Μητσοτάκης ή η Νέα Δημοκρατία για αυτή την πραγματικότητα, να βγείτε να το πείτε. Πράγματι, μπορεί για ένα μήνα να είχαμε λίγο υψηλότερο πληθωρισμό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο -θα δούμε πού θα καταλήξει ο πληθωρισμός στο τέλος του χρόνου- όλες οι ευρωπαϊκές χώρες όμως, και οι Ηνωμένες Πολιτείες, βρίσκονται αντιμέτωπες με επίπεδα πληθωρισμού τα οποία είναι πρωτόγνωρα. Και γι’ αυτό και η Ελληνική Κυβέρνηση έχει δρομολογήσει ένα συνεκτικό πρόγραμμα στήριξης της κοινωνίας και της οικονομίας, δίνοντας μεγάλη έμφαση στα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τις τιμές της ενέργειας.
Μόλις πριν από λίγες μέρες, ανακοίνωσε ο Υπουργός Ενέργειας το πλαίσιο στήριξης για το μήνα Ιούλιο. Και από 1η Αυγούστου τίθεται σε εφαρμογή το νέο πλαίσιο τιμολόγησης ηλεκτρικής ενέργειας, με μία πολύ σύνθετη εξίσωση η οποία φιλοδοξεί να δώσει μεγαλύτερη διαφάνεια στις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας, να ξέρουν οι πολίτες τι θα πληρώσουν και να περιορίσει -στο βαθμό του εφικτού- την αύξηση των τιμών ενέργειας που καλούνται να πληρώσουν τα νοικοκυριά. Και κινούμαστε στα όρια των δημοσιονομικών μας δυνατοτήτων. Πρέπει να το καταλάβετε αυτό.
Πρέπει επίσης να αντιληφθούμε -επειδή σας άκουσα να λέτε ότι έχει ο προϋπολογισμός παραπάνω έσοδα από τα προβλεπόμενα- αν σας είχαμε ακούσει, κ. Τσίπρα, θα είχαμε μοιράσει όλα τα χρήματα από την πρώτη στιγμή και δεν θα μας έμενε φράγκο αυτή τη στιγμή, ή ευρώ, να στηρίξουμε την ελληνική κοινωνία σε μια κρίση η οποία μπορεί να έχει διάρκεια.
Ένα πράγμα συγκράτησα από αυτά τα οποία είπε ο κ. Βελόπουλος και θα συμφωνήσω, ότι μπορεί τα πράγματα να γίνουν όντως πολύ άσχημα τους επόμενους μήνες. Μπορεί να βρεθούμε μπροστά σε καταστάσεις, ειδικά στην αγορά του φυσικού αερίου, οι οποίες είναι πρωτόγνωρες. Και ισχυρές οικονομίες, όπως η Γερμανία, που έχουν μεγάλη εξάρτηση από το φυσικό αέριο, ειδικά για τη βιομηχανία τους αλλά και για την θέρμανσή τους το χειμώνα, να δοκιμαστούν σε επίπεδο που δεν μπορούσαν καν να το φανταστούν πριν από τρεις, πριν από έξι μήνες.
Οφείλουμε, λοιπόν, να έχουμε δημοσιονομικές εφεδρείες. Σας έχω ξαναπεί για τις δημοσιονομικές εφεδρείες, τις χρησιμοποιήσαμε με φειδώ καθ’ όλη τη διάρκεια της κρίσης της πανδημίας, το ίδιο θα κάνουμε και τώρα για να μπορούμε να έχουμε την άνεση ότι έχουμε μία δυνατότητα να στηρίξουμε νοικοκυριά και επιχειρήσεις στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό.
Ένα είναι βέβαιο, κ. Τσίπρα: δεν πρόκειται να οδηγήσουμε και πάλι τη χώρα σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό υλοποιώντας προτάσεις, ιδέες, οι οποίες δεν είναι καν κοστολογημένες και οι οποίες θα τίναζαν τον κρατικό προϋπολογισμό στον αέρα. Αυτό δεν πρόκειται να το κάνω. Έχω μία ευθύνη απέναντι στην ελληνική κοινωνία να κινούμαι εντός των πλαισίων και των δημοσιονομικών ορίων που αντέχει η χώρα. Και σε αυτή τη στρατηγική θα εξακολουθώ να είμαι συνεπής.
Έχουμε δώσει, όμως, πολλά χρήματα για να στηρίξουμε την ελληνική κοινωνία, 5 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά για να στηρίξουμε την κοινωνία για τις αυξήσεις της ενέργειας. Είναι λίγα αυτά; Σας ρωτώ, είναι λίγα αυτά; Όταν ερχόμαστε και υλοποιούμε τώρα το Power Pass και θα υπάρξουν επιστροφές στους λογαριασμούς των νοικοκυριών για όσους, πράγματι, πλήρωσαν υπερβολικές αυξήσεις στην ηλεκτρική ενέργεια το τελευταίο εξάμηνο. Είναι μία αναγνώριση μίας αδικίας την οποία ερχόμαστε και τη διορθώνουμε. Αυτή θα είναι η πολιτική μας από εδώ και στο εξής και θα εξακολουθούμε να στηρίζουμε την κοινωνία για να μπορέσουμε να περιορίσουμε τις επιπτώσεις από αυτή την παγκόσμια έκρηξη του πληθωρισμού.
Όποιος, θα το ξαναπώ και σήμερα, ισχυρίζεται ότι υπάρχουν μαγικές λύσεις για να μπορούμε να απορροφήσουμε πλήρως το κόστος στο διαθέσιμο εισόδημα από αυτή την πρωτοφανή παγκόσμια κρίση -απευθύνομαι στους Έλληνες πολίτες- σας λέει ψέματα. Διότι αν υπήρχε τέτοια μαγική λύση σας διαβεβαιώνω ότι άλλες κυβερνήσεις, οικονομίες που μπορεί να είναι ακόμα πιο ισχυρές από την ελληνική, θα είχαν σπεύσει να τις υλοποιήσουν.
Αυτά ως προς τα ζητήματα της ακρίβειας και της στήριξης που παρέχουμε στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις. Και ήδη θα έχετε προσέξει ότι έχει μετριαστεί ουσιαστικά η ένταση της κριτικής ως προς το ηλεκτρικό ρεύμα. Γιατί; Διότι ήδη έχουν αρχίσει και έρχονται λογαριασμοί οι οποίοι είναι μειωμένοι -ειδικά για τις επιχειρήσεις και για τα νοικοκυριά- και αντιλαμβάνονται οι πολίτες ότι αυτά τα οποία λέμε τα υλοποιούμε, τα κάνουμε.
Και όταν μας κατηγορήσατε ότι είμαστε με τα καρτέλ και όχι με τους επιχειρηματίες, θα σας θυμίσω ότι η φορολόγηση με 90% των υπερκερδών των επιχειρήσεων ενέργειας είναι παράδειγμα προς μίμηση για πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίες δεν τόλμησαν να χρησιμοποιήσουν τόσο ακραία, τόσο υψηλή φορολόγηση για υπερκέρδη επιχειρήσεων τα οποία όντως πρέπει να επιστραφούν στους πολίτες.
Και, ναι, εγώ ως φιλελεύθερος πολιτικός που πιστεύω βασικά στη λειτουργία των αγορών είμαι ο πρώτος ο οποίος αναγνώρισα ότι σήμερα η αγορά του φυσικού αερίου δεν λειτουργεί ως μία κανονική αγορά και πρέπει να σπάσουμε τη σύνδεση μεταξύ των τιμών φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ωστε να μην είναι η ηλεκτρική ενέργεια δέσμια των πολύ υψηλών τιμών του φυσικού αερίου. Και πιέσαμε πάρα πολύ την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις σε αυτή την κατεύθυνση.
Έρχομαι, τώρα, στα υπόλοιπα ζητήματα στα οποία αναφερθήκατε. Ελευθεροτυπία. Φαίνεται ότι κάποιοι ενοχλήθηκαν από το γεγονός ότι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είπα την αλήθεια. Και ποια είναι η αλήθεια; Ότι σήμερα στην Ελλάδα οποιοσδήποτε μπορεί να γράψει ή να πει για οποιονδήποτε, οτιδήποτε. Αυτός είναι ο ορισμός της ελευθεροτυπίας. Και μάλιστα ενοχλήθηκαν επειδή έδειξα κάποια εξώφυλλα εφημερίδων, γιατί πολύ απλά δεν μπορούσα να τα δείξω όλα.
Πόσες είναι κ. Τσίπρα οι ημερήσιες εφημερίδες στη χώρα; Έξι εφημερίδες, έξι ημερήσιες εφημερίδες, αυτή τη στιγμή βρίσκονται απέναντι στην κυβέρνηση. Δεν χρειάζεται να τις αναφέρω. Νομίζω ότι τις γνωρίζετε μία-μία. Μία εφημερίδα -ο Θεός να την κάνει εφημερίδα- είναι η επιτομή της χυδαιότητας και της αθλιότητας και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα η εφημερίδα αυτή θα είχε κλείσει. Νομίζω ότι ξέρετε σε ποια εφημερίδα αναφέρομαι. Αναφέρομαι στο «Μακελειό». Βεβαίως, θα είχε κλείσει.
Το ανάποδο πρόβλημα έχει η χώρα. Δεν έχει μηχανισμό προστασίας απέναντι σε αυτές τις αθλιότητες, απέναντι σε αυτούς οι οποίοι κρύβονται πίσω από off shore, πίσω από παρένθετα πρόσωπα, πίσω από «αυτοφωράκηδες». Και έρχεστε εδώ και μιλάτε για πρόβλημα ελευθεροτυπίας στη χώρα, λες και οποιοσδήποτε δεν μπορεί να εκφράσει την άποψή του ελεύθερα; Και να σας πω και κάτι; Αρκετά πια με αυτήν την «αντικειμενική» έρευνα των Reporters -πώς τους είπαμε- without Borders.
Λοιπόν, η έρευνα αυτή είναι τόσο σοβαρή που θεωρεί ότι στο global score εν πάση περιπτώσει το οποίο βγάζει, θεωρεί ότι το Πράσινο Ακρωτήριο είναι πάνω από την Αυστραλία. Θεωρεί ότι η Μπουρκίνα Φάσο είναι πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες, θεωρεί ότι η Σιέρα Λεόνε είναι πάνω από την Ιταλία, θεωρεί ότι η Παπούα Νέα Γουινέα είναι πάνω από την Κύπρο και η «Βόρεια Κύπρος», «Northern Cyprus», είναι πάνω από την Ελλάδα, μαζί με το Τσαντ. Κι έρχεστε και επικαλείστε μία έρευνα η οποία αναφέρεται στη «Βόρεια Κύπρο». Ντροπή σας. Ντροπή σας μόνο και μόνο γι’ αυτό. Τόσο αξιόπιστη είναι αυτή η έρευνα.
Μα πραγματικά, ξέρετε τι συμβαίνει στο Τσαντ σήμερα; Ξέρετε τι συμβαίνει στο Τσαντ; Υπάρχει πραξικόπημα, υπάρχει χούντα κανονική. Υπάρχει άνθρωπος ο οποίος να πιστεύει σήμερα, ο οποίος να έχει σώας τας φρένας και να πιστεύει ότι στο Τσαντ υπάρχει περισσότερη ελευθερία του Τύπου από ό,τι στην Ελλάδα; Είμαστε σοβαροί;
Και εν πάση περιπτώσει, κριτής των ζητημάτων που αφορούν το Κράτος Δικαίου δεν είναι κανείς Reporters without Borders, ούτε καμία Μη Κυβερνητική Οργάνωση, είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Υπάρχει θεσμοθετημένος μηχανισμός αξιολόγησης των ζητημάτων που αφορούν στο Κράτος Δικαίου από την ίδια την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Είδατε να γίνεται καμία αναφορά στα ζητήματα αυτά; Είδατε να γίνεται καμία αναφορά;
Λοιπόν, θα δούμε ποιες θα είναι οι συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα τις λάβουμε σοβαρά υπόψη, γίνονται για όλες τις χώρες, αλλά σε καμία περίπτωση τα ζητήματα αυτά δεν έχουν αναδειχθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως κρίσιμα ζητήματα για την πατρίδα μας. Λοιπόν, αυτή είναι η πραγματικότητα όσον αφορά τον Τύπο και τα ζητήματα της ελευθεροτυπίας συνολικά.
Τώρα, για την Novartis. Πράγματι, μέχρι που να καταδικαστεί κάποιος είναι αθώος. Αλήθεια είναι αυτό. Όμως ο κ. Παπαγγελόπουλος είναι ταυτόχρονα υπόδικος. Είναι υπόδικος, κ. Τσίπρα. Θα δικαστεί με ένα βαρύ κατηγορητήριο. Δε θα τον καταδικάσω εγώ, ούτε θα τον αθωώσω, το θεωρείτε όμως αδιάφορο; Το θεωρείτε άξιον χειροκροτήματος το γεγονός ότι δύο Υπουργοί σας θα καταλήξουν στο Ειδικό Δικαστήριο;
Και δε θα καταλήξουν από κυβερνητική απόφαση, αλλά από ομόφωνη απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου. Τώρα είναι καλή ή κακή η Δικαιοσύνη; Είναι καλή η Δικαιοσύνη φαίνεται όταν το βούλευμα της Novartis ενδεχομένως να ακυρώνει ένα κομμάτι του κατηγορητηρίου, όμως είναι κακή όταν παραπέμπει τον κ. Παπαγγελόπουλο στο Ειδικό Δικαστήριο; Είναι πολύ βαρύ το κατηγορητήριο, κ. Τσίπρα, είναι βαρύ και είναι στοιχειοθετημένο. Είναι απόλυτα στοιχειοθετημένο.
Και να σας πω και κάτι; Στο κάτω-κάτω όλα αυτά ήταν γνωστά στους παροικούντες. Γνωρίζατε πολύ καλά τι κάνατε όταν επιλέγατε τον κ. Παπαγγελόπουλο γι’ αυτή τη θέση. Θέλατε να ελέγξετε τους «αρμούς της εξουσίας», θέλατε να ελέγξετε τη Δικαιοσύνη, θέλατε να στοχοποιήσετε τους πολιτικούς σας αντιπάλους, θέλατε να τους κυνηγήσετε, αυτούς, τις οικογένειές τους, τις συζύγους τους, με φορολογικούς ελέγχους, απότοκα δημοσιευμάτων κατευθυνόμενων από εσάς και από το σύστημά σας. Τα ζήσαμε όλα αυτά τέσσερα χρόνια, τα ζήσαμε, δεν τα ξεχνάμε. Δεν θα κάνουμε τα ίδια.
Εγώ λυπάμαι πραγματικά που σήμερα πρέπει να βρίσκομαι στο εξωτερικό και να ερωτώμαι γιατί ένας Υπουργός ελληνικής κυβέρνησης, όχι δικής σας, ελληνικής κυβέρνησης θα βρεθεί στο Ειδικό Δικαστήριο. Όμως έτσι τα έφερε η ζωή τα πράγματα, οι δικαστές να αποφασίσουν ότι αυτό πρέπει να γίνει.
Από εκεί και πέρα, λοιπόν, προσέξτε όταν μιλάτε για το ζήτημα αυτό, διότι η Ιστορία γράφει ότι δυο στενοί σας συνεργάτες, ο ένας υπεύθυνος, τον βάλατε τον κ. Παπαγγελόπουλο για τη διαφάνεια, για τη διαφάνεια στη Δικαιοσύνη και κατηγορείται σήμερα για παραδικαστικό.
Και βάλατε τον κ. Παππά ο οποίος κατηγορείται ότι έστησε ουσιαστικά έναν διαγωνισμό μαζί με τον κ. Καλογρίτσα για να ελέγξετε το τοπίο των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Κι έρχεστε και ζητάτε τα ρέστα από αυτή την κυβέρνηση για ζητήματα που αφορούν στην ελευθερία του Τύπου και στον τρόπο λειτουργίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης; Αυτά είναι γεγονότα.
Από εκεί και πέρα το δικαστήριο θα αποφασίσει. Πλην όμως η παραπομπή από μόνη της είναι ένα γεγονός το οποίο δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο. Και σίγουρα είναι μια κηλίδα, μεγάλη κηλίδα στο δήθεν ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, της κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού ο οποίος ήρθε από αυτό το βήμα να μας πει ότι είναι «κάθε λέξη του Συντάγματος», περίπου με δάκρυα, όταν έκανε τις προγραμματικές του δηλώσεις στην πρώτη του εμφάνιση σε αυτό το κοινοβούλιο.
Τέλος, είπατε ότι είμαι παράγων αστάθειας. Είμαι Πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης η οποία απολαμβάνει της εμπιστοσύνης της Βουλής. Έχω διακηρύξει πάρα πολλές φορές ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, παρά το γεγονός ότι μπορούν να κυκλοφορούν πολλές φήμες, εσείς να ζητάτε εκλογές, δικαίωμά σας είναι. Όμως χρέος μου είναι να υπερασπιστώ τη θεσμική σταθερότητα.
Άλλος είναι ο παράγων αστάθειας, κ. Τσίπρα: η απλή αναλογική την οποία ψηφίσατε. Αυτός είναι ο παράγων αστάθειας. Αυτή είναι η βόμβα την οποία τοποθετήσατε στα θεμέλια, ναι. Ναι, βεβαίως είναι παράγων αστάθειας.
(Φωνές από τα βουλευτικά έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης)
Βεβαίως και είναι παράγων αστάθειας η απλή αναλογική.
(Πρόεδρος της Βουλής: Μην διακόπτετε, κυρία Φωτίου, παρακαλώ.)
Καταρχάς όπως βλέπετε οι προσπάθειές σας να βρείτε δυνητικούς συμμάχους σε ένα σενάριο απλής αναλογικής μέχρι στιγμής μάλλον τις βλέπω να πέφτουν στο κενό.
Αλλά από εκεί και πέρα η θέση της Νέας Δημοκρατίας στο ζήτημα αυτό είναι απολύτως σαφής. Σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, ο τόπος χρειάζεται σταθερότητα. Η σταθερότητα υπηρετείται από κυβερνήσεις που απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης της Βουλής, που έχουν την δυνατότητα να κινηθούν γρήγορα, που έχουν αποδείξει ότι μία κυβέρνηση η οποία αποτελείται και συγκροτείται από ένα κόμμα, έχει τη δυνατότητα να διευρύνει την απήχησή της και να προσελκύσει στελέχη που δεν ανήκουν στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Κάποιοι παρόντες εδώ, στα υπουργικά έδρανα, τεκμηριώνουν ακριβώς του λόγου το αληθές.
Άρα η πηγή αστάθειας, η οποία υπάρχει αυτή τη στιγμή, είναι η απλή αναλογική. Όταν γίνουν οι εκλογές στο τέλος της τετραετίας θα αδρανοποιηθεί αυτή η βόμβα την οποία έχετε θέσει. Και στις δεύτερες εκλογές θα προκύψει αυτοδύναμη κυβέρνηση για την αυτοδύναμη Ελλάδα, την οποία σήμερα τόσο χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε να οδηγήσουμε το σκάφος της χώρας μας και πάλι σε ασφαλή νερά.
Σας ευχαριστώ.
