Της Ελένης Κρικέλη
Εκει όπου η φωνη σου σπάει,
Εκει όπου εκφράζεις την σκεψη σου,
Εκει όπου στα δυσκολα σου χτυπας την πόρτα,
Εκει οπου πατάς την κληση του ονοματος στο τηλέφωνο ωστε να μοιραστείς τα Χαρούμενα και τα δυσκολα σου,
Εκει όπου το δάκρυ θα τρέξει σαν την πρωτη αχτίδα του ήλιου οπου λιγοι βλέπουν το πρωί,
Εκει συναντας εσυ τους δικους σου ανθρώπους.
Εκεινους με τους οποίους συντροφευετε στη ζωή.
Εκεινους που με αφορμες ωραιων μα και στεναχωρων περιστατικών τους βρίσκεις πάντοτε εκεί.
Μα η αληθεια ειναι πως ειναι πάντοτε εκεί,
Απλως στα μεγαλα και ουσιαστικά γεγονοτα για σενα εκεινοι επισφραγιζουν την φιλια και την σχέση σας.
Εκει όπου συναντας την αδύναμη, την ευάλωτη πλευρα σου,
Εκει όπου συναντας τα μεγαλύτερα χαμογελα σου,
Εκει παρεα με εκείνους,
Σε αυτες τις στιγμές
Τοποθετείτε ογκόλιθους
Εκει
