Γράφει η Ελένη Κρικέλη
Καθώς πέφτει η νύχτα και εσυ ετοιμαζεσαι να κλείσεις τα ματια σου, αναρωτήσου για λίγο :
Σήμερα,
εκανες οτι καλύτερο μπορούσες για σένα;
Η ημερα σου ξεκίνησε με εφοδιο τις επιθυμίες σου ή τις άφησες στην αναμονη για λίγο αργότερα;
Σκέφτομαι πόσο ομορφα ξεκινα η ημερα οταν την καλωσορίζουμε ετοιμοι να γευτούμε αγαπημένες συνήθειες μας.
Ναι, απο το πρωί. Δεν πρέπει αλλωστε αυτα για τα οποια χαιρόμαστε να μενουν σε αναμονή ή σε χρονοδιάγραμμα για το πότε θα λάβουν χώρα.
Το καθετί με το οποίο χαιρόμαστε πρέπει να λαμβάνει δράση με την έναρξη της ημέρας.
Διοτι αν η αγαπημενη μου συνήθεια να πηγαίνω για τρέξιμο μπει σε λιστα αναμονής για λίγο αργότερα,
επειδή το πρωί θελω να χουζουρεψω λιγο παραπάνω στο κρεβατι,
μαλλον το τρέξιμο θα γίνει παρελθόν και το χουζουρεμα μια ανοστη καθημερινότητα.
Αν δεν αφιερώσω χρόνο στις επιθυμίες μου,
Στα θέλω μου,
Δεν θα μπορώ να απολαύσω και να χαρω κανενα χουζουρεμα και εντέλει κανενα πρωινό.
Αν αφήνω σε μια διαρκή αναμονή αυτα τα οποία με ευχαριστούν,
Τότε δεν θα μπορέσω ποτέ να με ρωτήσω εαν σημερα εκανα οτι καλύτερο μπορούσα.
Γιατί πολύ απλά,
ποτέ δεν μπόρεσα να υποστηρίξω ενα θέλω μου ωστε να με ταλανίζει η σκεψη της νύχτας.
Οπότε σκεφτείτε το εσείς : Σήμερα, κανατε οτι καλύτερο μπορούσατε;
Οχι γιατι
