Του Αλέκου Ευγενικού
Η κατάληξη ήταν προδιαγεγραμμένη. Ο Λούκα Ντόντσιτς δεν αρκούσε για να σταματήσει την επιστροφή της “πληγωμένης αυτοκρατορίας” του ΝΒΑ στους τελικούς. Οι Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς είναι και πάλι εδώ. Στον πέμπτο αγώνα της σειράς επικράτησαν των Ντάλας Μάβερικς με 120-110, έκαναν το 4-1 και αναδείχτηκαν πρωταθλητές της Δύσης.
Μια στιγμή που ανάγκασε την Ιστορία να σταματήσει και να χαμογελάσει. Οι Ουόριορς φτάνουν για 6η φορά τα τελευταία 8 χρόνια στους τελικούς του ΝΒΑ έχοντας κατακτήσει τρία πρωταθλήματα. Πιθανότατα θα είχαν φτάσει, ή και ξεπεράσει, τη δυναστεία των Σικάγο Μπουλς, αν δεν έχαναν οριακά δυο τελικούς από τους Κλίβελαντ Καβαλίερς και τους Τορόντο Ράπτορς. Και φυσικά, αν δεν είχε αποχωρίσει ο Κέβιν Ντουράντ, και αν δεν είχε τραυματιστεί σοβαρά ο Κλέι Τόμπσον.
Η μοίρα ήταν συνεπής μαζί του, με τον Κλέι Τόμπσον να επιστρέφει φέτος, και στον τελευταίο τελικό της Δύσης με τους Μάβερικς, να έχει 32 πόντους. Ο παλιός Ντρέιμοντ Γκριν και οι νέοι Άντριου Ουίγκινς και Τζόρνταν Πουλ συνθέτουν το μωσαϊκό της ομάδας-όνειρο που έφτιαξε από την αρχή ο Στιβ Κερ.
Κάποιον ξεχνάμε… Κάποιον.. Α, ναι. Εκείνον. Τον Στεφ Κάρι. Τον συνθέτη της ραψωδίας των Ουόριορς από το ξεκίνημα της αυτοκρατορίας. Έναν από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Και σίγουρα τον καλύτερο αυτής της γενιάς. Έναν γεννημένο νικητή. Που δεν… κλαίει και διαμαρτύρεται, όπως ο ΛεΜπρον Τζέιμς, στις ατυχίες. Ξανασηκώνεται.
Η αυτοκρατορία επέστρεψε. Ίσως… για να μείνει.
