Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Η Δημοκρατία λειτουργεί σε κάποιες χώρες. Τουλάχιστον σε εκείνες που έχουν συνειδησιακή συναίσθηση της ιστορικής υποχρέωσής τους να υπερασπίζονται τον πυρήνα της ιδέας της Δημοκρατίας.
Η Γαλλία είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχασε προ πολλού τον προορισμό της. Η είδηση που κυκλοφόρησε, αφορούσε στην απόρριψη από το Εφετείο της προσφυγής του Φρανσουά Φιγιόν, κατά της πρωτόδικης ποινής με την οποία είχε καταδικαστεί σε φυλάκιση 5 ετών, για απάτη.
Ο Γάλλος πρώην πρωθυπουργός, της εποχής Σαρκοζί, και “χαμένη ελπίδα” της Κεντροδεξιάς στις προεδρικές εκλογές του 2017, χωρίς τον οποίο άνοιξε διάπλατα ο δρόμος προς το Μέγαρο των Ηλυσίων Πεδίων για τον ολίγιστο Εμμανουέλ Μακρόν, είχε προσλάβει παράτυπα στο γραφείο του, τη γυναίκα του…
Τα πέντε χρόνια έγιναν τέσσερα, σημειολογικά υπάρχει και χρηματικό πρόστιμο, και ακόμη και στην περίπτωση που το ζεύγος Φιγιόν δεν οδηγηθεί στη φυλακή, θα φοράει βραχιολάκι. Ο ορισμός της ατίμωσης.
Στη Γαλλία αυτά. Σκεφτείτε μονάχα πόσες σκανδαλώδεις υποθέσεις στην Ελλάδα, για πολύ σοβαρά αδικήματα… πέρασαν και δεν ακούμπησαν τους πολιτικούς πρωταγωνιστές τους.
