Γράφει ο Αντώνης Καρακούσης
Ο πόλεμος, κατά τα φαινόμενα, βαθαίνει, μακραίνει, απειλεί ολοένα και περισσότερες χώρες και μαζί αναδεικνύει ως μείζονα τον ορατό πλέον κίνδυνο της χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων.
Η αρχική σύγκρουση της Μόσχας με το Κίεβο τείνει να εξελιχθεί σε ευρύτερη διένεξη μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ, να μετατραπεί δηλαδή σε σύγκρουση μεταξύ των υπερδυνάμεων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη γειτνιάζουσα με το θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων Ευρώπη.
Η Γηραιά Ηπειρος, χωρίς αμφιβολία, ξαναζεί τον εφιάλτη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αντιμετωπίζει τους περισσότερους κινδύνους ασφάλειας και υφίσταται τις σοβαρότερες των συνεπειών της τρέχουσας γεωπολιτικής κρίσης, λόγω κυρίως της μακροχρόνιας εξάρτησης από τις ρωσικές πηγές ενέργειας.
Η επαπειλούμενη διακοπή της ροής φυσικού αερίου ενισχύει στον μέγιστο βαθμό την προϋπάρχουσα, από τη διαταραχή της εφοδιαστικής αλυσίδας κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης, πληθωριστική έξαρση, επηρεάζει τις οικονομίες όλων των ευρωπαϊκών χωρών και πιέζει αφόρητα τις φτωχότερες των κοινωνικών ομάδων και τάξεων, διαταράσσοντας τις όποιες πολιτικές ισορροπίες είχαν διαμορφωθεί στην Ευρώπη τα προηγούμενα χρόνια.
Πολύ περισσότερο όταν επί μία δεκαετία τουλάχιστον το ανεκπαίδευτο, με λιγότερες δεξιότητες, τμήμα της κοινωνίας δεν βγήκε ποτέ στο φως, έμεινε στα σκοτάδια της προηγούμενης μεγάλης οικονομικής κρίσης και είναι επιρρεπές στις συνωμοσιολογικές θεωρίες που τώρα, εξαιτίας και του πολέμου και της πληθωριστικής πίεσης, πάλι ανθούν. Σε όλη την Ευρώπη σχεδόν το 25% των πολιτών κινείται στη ζώνη της εισοδηματικής καχεξίας, απειλείται σταθερά με περιθωριοποίηση, προσφέροντας πεδίο δόξης λαμπρό στο πλήθος πια των «ψεκασμένων» λαϊκιστών που ομιλούν εξ ονόματός τους.
Είδαμε την επίδραση του φαινομένου στη Γαλλία, το βλέπουμε να αναπτύσσεται στην Ιταλία, θα βρει κατά τα φαινόμενα ευκαιρία ανάπτυξης και στην Ελλάδα. Ηδη η εδώ «ψεκασμένη» Ακροδεξιά βρίσκει χώρο για τα εχθροπαθή μηνύματά της και μαζί της οι κάθε λογής λαϊκιστές ασκούνται χαρακτηριστικά με τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου ανά χείρας. Η πίεση και η φθορά που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση είναι εμφανείς πια διά γυμνού οφθαλμού. Αλλά και οι επιδόσεις της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης απέχουν πολύ από τις προσδοκίες των ηγεσιών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπολείπεται σημαντικά των εκλογικών ποσοστών του 2019, το ΚΙΝΑΛ του φιλόδοξου κ. Ανδρουλάκη δεν συνοδεύεται πια από τον πρώτο ενθουσιασμό της άνετης εκλογής του και όλα πλέον θα κριθούν από τις συνθήκες και τις πολιτικές προϋποθέσεις που θα διαμορφωθούν πριν από την πρώτη εκλογική αναμέτρηση.
Το σίγουρο είναι ότι οι βασικές πολιτικές δυνάμεις κινούνται στη σκιά των πληθωριστικών πιέσεων και της ακρίβειας, που κατά τα φαινόμενα θα βασανίζει για καιρό τους πολίτες.
Η κυβέρνηση ελπίζει στην ατμόσφαιρα τουριστικής ανάκαμψης που βάσιμα αναμένει και μαζί θα θελήσει να αμβλύνει, με επιδοτήσεις των λογαριασμών του ρεύματος και μισθολογικές αυξήσεις, την πίεση της ακρίβειας. Στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρούν ότι το παιχνίδι μπορεί να γυρίσει και αποδίδουν εξαιρετική σημασία στην αναγέννηση των προσδοκιών, που το προσεχές κομματικό συνέδριο θα θελήσει να αναδείξει.
Ωστόσο οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται, ο μακρύς πόλεμος κρύβει πολλούς κινδύνους και αναδεικνύει συνεχώς περιπλοκές. Κοινώς, οι εκπλήξεις είναι μπροστά και κατά πάσα βεβαιότητα δεν θα πλήξουμε…
