Του Φρίξου Παλαιολόγου
Προσοχή στα… συννεφάκια της αφέλειας, που συνεχίζουν να γεμίζουν τον εθνικό ουρανό, με το πολιτικό σύστημα, τα ΜΜΕ και τους ειδικούς διεθνολόγους αναλυτές να αιφνιδιάζονται διαρκώς από την πραγματικότητα, η οποία κινείται με… πείσμα σε διαφορετική κατεύθυνση από τις επιθυμίες και τις εκτιμήσεις τους.
Στο περιθώριο της ουκρανικής κρίσης, ο Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει την… πλακίτσα στη διεθνή κοινότητα, φυσικά με την ανοχή της διεθνούς κοινότητας. Με την ανοχή της Δύσης, στο πρόσωπο των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Τούρκος Πρόεδρος… έπαιξε όπως εξυπηρετούσε καλύτερα τη χώρα του. Δεν εκτέθηκε με το να μπει ανοιχτά απέναντι στη Ρωσία και τον Βλαντιμίρ Πούτιν, και φυσικά δεν υπέστη καμία σοβαρή κύρωση. Καμία κύρωση… γενικά.
Αντιθέτως, ακριβώς λόγω αυτής της στάσης που κρατάει, η Τουρκία ενισχύει τη χρησιμότητά της και εμφανίζεται ως διαμεσολαβήτρια ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία. Με τη Μόσχα να καλωσορίζει τη διαμεσολαβητική προσπάθειά της, και τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι να… ευχαριστεί τον Ταγίπ Ερντογάν, για τα όπλα που πούλησε, δεν… δώρισε στην Ουκρανία, τα προηγούμενα χρόνια.
Θλίψη και παρακμή…
