Το (βαρύ) τίμημα για τους λαούς που επιλέγουν ως ηγέτες… διασκεδαστές

Του Κυριάκου Βελισσάριου

Ένας ηθοποιός που έγινε πολιτικός, παραμένει μέσα του… ηθοποιός. Διασκεδαστής. Δεν διαθέτει το ειδικό βάρος για να γίνει ηγέτης.

Κάπως έτσι, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι προσέλαβε διαστάσεις μοιραίου ατυχήματος για τον ουκρανικό λαό, στη σκιά της ρωσικής επέλασης μέχρι το Κίεβο, της στρατηγικής επιδίωξης του Βλαντιμίρ Πούτιν για αλλαγή καθεστώτος, και την προσπάθεια των ΗΠΑ να… διασώσουν τον εκλεκτό τους, φυγαδεύοντάς τον στο εξωτερικό, ώστε να συνεχίσει από εκεί να… κυβερνά την Ουκρανία.

Οι Ουκρανοί πολίτες βιώνουν το δέος της εξαπάτησης στα χέρια απαράδεκτων ηγεσιών. Από την εξέγερση του 2014, που πρακτικά οδήγησε τη χώρα σε διαρκή Εμφύλιο, στη ρωσική εισβολή και την αλλαγή καθεστώτος, με τη Δύση να ενδιαφέρεται μονάχα για τη διάσωση του πρώην κωμικού ηθοποιού, ο οποίος αποδείχτηκε “χρήσιμος ηλίθιος”.

Οι λαοί πληρώνουν το τίμημα. Πάντοτε. Ένας διασκεδαστής δεν μπορεί να γίνει ηγέτης.