Της Ελένης Κρικέλη
Μας χρωστάμε θαρρείς ένα φιλί ;
Υπήρξαν φορές που η καρδιά σου χτυπούσε στο δικό της ρυθμό.
Εκείνον τον άβολο,
τον ταχύ,
εκείνον που προμήνυε ένα νέο έρωτα για σένα.
Υπήρξαν φορές που αυτή η στιγμή παρέλυε κάθε σου κίνηση,
παραλύοντας συνάμα την επιθυμία σου για ένα φιλί.
Θαρρείς πως ο φόβος της απόρριψης υπερίσχυε της επιθυμίας σου,
καθιστώντας σε ευάλωτο και αδύναμο ενώπιον μιας σπουδαίας στιγμής.
Εκείνης της πραγματικά πρωτόγνωρης που μόνο ένα φιλί μπορεί να χαρίσει.
Μας χρωστάμε θαρρείς ένα φιλί ;
Πάντοτε θα μας χρωστάμε ένα φιλί για όλες εκείνες τις φορές όπου ο φόβος υπερίσχυσε ,
πάντοτε θα μας χρωστάμε μια ευκαιρία
και συνάμα
ένα εισητήριο για όλα τα ταξίδια που επιθυμούμε να πραγματοποιήσουμε ,
πάντοτε θα μας χρωστάμε το οτιδήποτε όσο η επιθυμία είναι ενεργή και καλά εδραιωμένη μέσα μας.
Δεν είναι απλώς ένα χρέος,
είναι άκουσμα και υπεράσπιση της επιθυμίας μας.
Μάλιστα,
όσο μπορείς να υπερασπιστείς την επιθυμία σου και να αφεθείς στην έκφραση των συναισθημάτων σου για ένα πρόσωπο,
πρωτίστως αναγνωρίζεις αυτά τα σπουδαία συναισθήματα τα οποία βιώνεις,
ενώ συγχρόνως θεμελιώνεις τον ευατό σου,
θεμελιώνεις εσένα,
προς κάθε σου βαθύ και και ανέκφραστο όνειρο
Μόνο όταν δίνουμε χώρο και χρόνο στα φαινομενικά απλά , μπορούμε να αισθανθούμε και το σπουδαίο για εμάς.
