Της Ευτυχίας Χ. Κοκκίνη
Από μικρό παιδί αντιπαθούσα τους ανθρώπους εκείνους που λειτουργούσαν «ρατσιστικά» σε κάθε τομέα της ζωής τους κατηγοριοποιώντας τους άλλους ανάλογα με το χρώμα, τον σωματότυπο, τις πολιτικές πεποιθήσεις, την αθλητική ομάδα τους. Παραθέτοντας γενικεύσεις για να χαρακτηρίσουν κάποιον συχνά χωρίς να έχουν ανταλλάξει ούτε μία κουβέντα μαζί του, τόσο απρόσωπα αμείλικτα.
Με αφορμή την πρόσφατη τραγωδία, αυτή της δολοφονίας ενός 19χρονου παιδιού από κάποια «ανθρωποειδή» επειδή υποστήριζε διαφορετική αθλητική ομάδα από τη δική τους, ήρθαν στον νου μου θύμησες από διάφορα βίαια περιστατικά που κατά καιρούς έχουν δει το φως της επικαιρότητας, χωρίς όμως οι τραγικές συνέπειες να έχουν αποκτήσει διδακτικό χαρακτήρα. Ένα τμήμα της κοινωνίας σε μόνιμη παράνοια και κατ’ επέκταση σήψη που δεν λέει να καταλάβει μετά από τόσο πόνο και θάνατο το αυτονόητο στο κλασικό απόφθεγμα του Βολταίρου «Δεν συμφωνώ ούτε με μία λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζομαι και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμα σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις».
Προσωπικά θεωρώ ότι ο φανατισμός είναι μία κατακριτέα μορφή συμπεριφοράς που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένα παιδί που έχει μεγαλώσει σε ένα υγιές περιβάλλον μεγαλώνοντας θα αφομοιωθεί από άτομα διαφορετικής νοοτροπίας, την οποία και θα υιοθετήσει. Αρνούμαι να συλλάβω με το μυαλό μου την τάση κάποιων γονέων να περάσουν στα παιδιά τους το μίσος και τη βία ως πρότυπα σκέψης και δράσης. Όπως επίσης με στενοχωρεί το γεγονός ότι πολλές δικλείδες του νομικού μας συστήματος ελαφρύνουν σε ποινή τέτοιου είδους πράξεις και επί της ουσίας ενθαρρύνουν όλο και περισσότερα άτομα να σκέφτονται την επιθετικότητα ως τρόπο ζωής ρισκάροντας τη σύλληψη λόγω της ύπαρξης ελαστικών τιμωριών και δη σε αναστολή.
Λένε ότι η ελευθερία του ενός τελειώνει εκεί όπου αρχίζει η ελευθερία του άλλου. Μάλλον νομίζουν, γιατί στην πράξη τις περισσότερες φορές η ελευθερία του ενός επιβάλλεται στην ελευθερία του άλλου. Και τότε ο άνθρωπος γίνεται θηρίο ανήμερο σε μία κοινωνία – ζούγκλα.
