Γράφει η Μαρία Καρακλιούμη
Πολιτική Αναλύτρια RASS
Ο εορτασμός των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση μας έδωσε την ευκαιρία να αναστοχαστούμε, να κάνουμε πολιτικό ταμείο και να συγκρίνουμε το μέγεθός μας με το παρελθόν μας. Χωρίς αμφιβολία, έχουμε καταφέρει πολλά και η μεγέθυνση που επετεύχθη τα προηγούμενα χρόνια είναι ώρα να δώσει τη θέση της στην εμβάθυνση της Δημοκρατίας και των θεσμών.
Εμβάθυνση της Δημοκρατίας σημαίνει πως οι πολίτες θα έχουν την ωριμότητα να αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της καλής λειτουργίας της διοίκησης και να συνδράμουν σε αυτή.
Μια πρόσφατη περίπτωση αποτυχίας είναι η απογραφή πληθυσμού και κατοικιών 2021, όπου 193 χρόνια μετά την πρώτη απογραφή πληθυσμού του νεοσύστατου ελληνικού κράτους (έγινε επί Ιωάννη Καποδίστρια το 1828) η Ελληνική Πολιτεία δεν κατάφερε να μας μετρήσει.
Ένα γεγονός που θα έπρεπε να διενεργείται με τη μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία των πολιτών κατέληξε σε φιάσκο της διοίκησης και μικροπολιτικό παιχνίδι στα χέρια των δημάρχων της περιφέρειας, που είναι μάλλον και οι μόνοι που αντιλαμβάνονται τη σημασία του εγχειρήματος και σπεύδουν να απογράψουν όσους περισσότερους μπορούν στις περιοχές τους.
Αξίζει να αναφέρω ότι η απογραφή καθορίζει το μέγεθος των δήμων της χώρας. Από αυτό εξαρτάται το ύψος των δημοτικών τελών, οι τακτικές χρηματοδοτήσεις των δήμων, οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων και ως εκ τούτου και ο ΕΝΦΙΑ, ενώ ο πληθυσμός κάθε περιοχής μπορεί να προσδιορίζει από το πλήθος των σχολείων και των νοσοκομείων μέχρι την κατανομή των βουλευτικών εδρών της περιφέρειας.
Το φιάσκο της απογραφής, όπως και κάθε αποτυχία, έχει υπευθύνους, στην περίπτωση αυτή κύρια υπεύθυνη είναι η Ελληνική Στατιστική Αρχή και δευτερευόντως οι πολίτες που δεν συνέδραμαν στην απογραφή.
Η ΕΛΣΤΑΤ δεν υπενθύμισε τη σημασία της διαδικασίας στους πολίτες και κατάφερε με αυτήν την πράξη της να ακυρώσει τον ρόλο της. Δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στην απογραφή πληθυσμού, η οποία, όπως η ίδια η Αρχή αναφέρει στον ιστότοπό της, «αποτελεί διαχρονικά την πλέον σύνθετη και ευρείας κλίμακας στατιστική εργασία ενός κράτους, ενώ τα αποτελέσματά της αντικατοπτρίζουν τις δημογραφικές, πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες της εποχής που διενεργείται», αντ’ αυτού πλήγωσε κι εκείνη τη Δημοκρατία.
Στην ιδιαίτερη αυτή στιγμή, οπού η χώρα μετρά πληγές και η συζήτηση περί ευθυνών έχει ανοίξει, μήπως είναι η στιγμή να αξιολογήσουμε και την εκάστοτε διοίκηση; Θα ήθελα, για παράδειγμα, να μάθω πόσο κόστισε η απογραφή πληθυσμού, που τελικά δεν μας απέγραψε;
