Γράφει ο Τάσος Παππάς
Η ιστορία για το περίφημο γιοφύρι της Αρτας είναι γνωστή: «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν». Κατά το δημοτικό τραγούδι που ανήκει στα άσματα του ακριτικού κύκλου, 1.300 κτίστες, 60 μαθητές, 45 μάστοροι (μηχανικοί) υπό τον Αρχιμάστορα, προσπαθούσαν να χτίσουν τη γέφυρα της οποίας τα θεμέλια κάθε πρωί ήταν κατεστραμμένα. Τελικώς –σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση– «ένα πτηνό με ανθρώπινη φωνή γνωστοποίησε πως για να στεριώσει η γέφυρα απαιτείται η ανθρωποθυσία της συζύγου του Πρωτομάστορα».
Μοιάζει η υπόθεση του γιοφυριού της Αρτας με το τρίτο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Κάπως, αφού κι αυτό ολημερίς το ανακοινώνουν, το βράδυ το μεταθέτουν. Σίγουρα πάντως δεν χρειάζεται ανθρωποθυσία για να στεριώσει. Ωστόσο, αν για το γιοφύρι της Αρτας έπρεπε να δουλέψουν 1.300 κτίστες, 60 μαθητές και 45 μάστοροι (μεγάλο πλήθος δηλαδή), για το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μαζευτούν σε κάποιο χώρο τουλάχιστον 5.000 άνθρωποι και επί τρεις μέρες να συζητούν, να αντιπαρατίθενται και να ψηφίζουν.
Προσφέρεται η εποχή; Η πανδημία είναι εδώ, απειλητική και υποχρεώνει όλους να είναι πολύ προσεκτικοί. Οπότε τα ερωτήματα επιστρέφουν από την πίσω πόρτα. Θα γίνει το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν θα γίνει; Πότε θα γίνει; Το δεύτερο ερώτημα δεν υπάρχει. Το συνέδριο θα γίνει. Κανονικά έπρεπε να είχε γίνει. Είναι μια εκκρεμότητα που ένα κόμμα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να την αφήνει να σέρνεται και να δημιουργεί καχυποψία και εντάσεις.
Αλλωστε, υπάρχουν ζητήματα που απαιτούν σοβαρή επεξεργασία. Εχουν κατατεθεί διαφορετικές προσεγγίσεις για την περίοδο που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στα πράγματα, για την πορεία του από δω και πέρα, για τις πολιτικές συμμαχίες, για το κυβερνητικό πρόγραμμα και πρέπει να ληφθούν αποφάσεις και να καθοριστεί η γραμμή πλεύσης. Στο τρίτο ερώτημα που αφορά τον χρόνο διεξαγωγής του όλα είναι ανοικτά. Ακόμη δεν έχει αποφασιστεί το πώς θα γίνει. Με φυσική παρουσία; Με φυσική παρουσία ορισμένων μελών και συμμετοχή των υπολοίπων που θα είναι χωρισμένοι σε θεματικές ομάδες μέσω τηλεδιάσκεψης;
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί το μοντέλο που εφαρμόστηκε στη Συνδιάσκεψη του κόμματος το προηγούμενο καλοκαίρι. Οι διαδικασίες κύλησαν ομαλά, έγινε ζωντανός διάλογος και δόθηκε η δυνατότητα στους συνέδρους για ηλεκτρονικές ψηφοφορίες. Η μόνη περίπτωση να μετατεθεί χρονικά ξανά το συνέδριο είναι η προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Σε συνθήκες εκλογικής μάχης η εσωστρέφεια (παρεισφρέει και διχάζει ακόμη και στα πιο πειθαρχημένα συνέδρια) είναι αυτοκτονική επιλογή. Στο συνέδριο εκτός από τις πολιτικές αποφάσεις θα εκλεγεί η νέα ηγεσία, δηλαδή η Κεντρική Επιτροπή, το Εθνικό Συμβούλιο κι αν δεν αλλάξει κάτι και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Υπάρχει περίπτωση να έχουμε ανατροπή στη διαδικασία για την εκλογή προέδρου; Είναι πιθανόν να αποφασίσει το συνέδριο ο επικεφαλής της παράταξης να βγαίνει σε μεταγενέστερο χρόνο από ψηφοφορία στην οποία θα πάρουν μέρος τα μέλη του κόμματος, ίσως υπό προϋποθέσεις και όποιοι άλλοι το επιθυμούν; Μια τέτοια συζήτηση έχει γίνει στο παρελθόν, εκφράστηκαν διαφωνίες, ωστόσο το θέμα δεν έχει κριθεί οριστικά.
Ο Αλ. Τσίπρας στο άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» (30-12-2021) έχει μια φράση που σηκώνει κουβέντα. Αναφερόμενος στον ρόλο των μελών του κόμματος σημειώνει: «[…] χωρίς αποκλεισμούς και αστερίσκους, τόσο στη λήψη των πιο σοβαρών αποφάσεων, όσο και στην εκλογή της συλλογικής του ηγεσίας στο επικείμενο 3ο συνέδριο του κόμματος». Συλλογική ηγεσία είναι τα καθοδηγητικά όργανα. Ο επικεφαλής (μονοπρόσωπο όργανο) θα εκλέγεται κι αυτός στο συνέδριο, όπως έχει γίνει μέχρι τώρα, ή από κάποιο άλλο σώμα; Το συνέδριο θα αποφασίσει και γι’ αυτό το ζήτημα εφόσον τεθεί από κάποιους.
Ανάγωγα
«Θα κάνουμε τα πάντα για την πανδημία, αποκλείουμε όμως την καραντίνα», μας λένε ο πρωθυπουργός και όλοι οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι που ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα. Με τις μέχρι τώρα μεγάλες επιτυχίες τους και στις προβλέψεις και στις διαβεβαιώσεις, καλό είναι να προετοιμαζόμαστε και γι’ αυτό που αποκλείουν.
