Της Δέσποινας Βενέδικτου
Κάθε φορά που “φεύγει” ένας μεγάλος, η ίδια δυσκολία. Οι λέξεις που αποδεικνύονται ανεπαρκείς για να περιγράψουν τη διαδρομή της ζωής του, και την επιρροή που άσκησε στις καρδιές των ανθρώπων.
Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για έναν ηθοποιό σαν τον Ζαν-Πολ Μπελμοντό. Η έβδομη τέχνη αλλά και η Γαλλία αισθάνθηκαν ένα κόμπιασμα στον λαιμό, στο άκουσμα της απώλειάς του.
Εκείνο που μένει ωστόσο είναι το αποτύπωμα. Οι αναμνήσεις και τα συναισθήματα που γέμισαν τις στιγμές.
Για εκείνους που πρόλαβαν να μας γεμίσουν φως, δεν ταιριάζουν θλιμμένα πρωινά.
