Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Η αιφνίδια επίσκεψη της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο Συντονιστικό Κέντρο Επιχειρήσεων του Πυροσβεστικού Σώματος στο Χαλάνδρι, θα μπορούσε να είναι μια νέα επικοινωνιακή υπερβολή του επιτελείου της.
Ίσως για να απαλύνει τις δυσάρεστες εντυπώσεις που άφησε η προεδρική δεξίωση και όσα επακολούθησαν με τις παρασημοφορήσεις και την κρίση με το υπουργείο Εξωτερικών που προκάλεσε.
Ειρήσθω εν παρόδω, ο υπουργός Εξωτερικών δεν έχει υπογράψει ακόμη τη λίστα με τη μαζική απονομή παρασήμων σε γνωστούς και αγνώστους, δικαίως ή εκ του προχείρου- αν όχι και εκ του πονηρού.
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας πήγε στο Χαλάνδρι για να ενημερωθεί, όπως ανακοινώθηκε, από τη ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και αξιωματικούς του αξιωματικούς του Πυροσβεστικού Σώματος «για τις καταστροφικές πυρκαγιές που μαίνονται σε όλη τη χώρα»;
Κάπως περίεργο. Η παρουσία της μόνο καθυστέρηση στο συντονισμό μπορούσε να επιφέρει, καθώς δεν έχει αρμοδιότητα να δώσει οδηγίες και εντολές.
Αυτό μόνο ο Πρωθυπουργός μπορεί να το κάνει και για αυτό, αν θέλει, μπορεί ακόμη και να εγκατασταθεί στο Συντονιστικό Κεντρο.
Η Πρόεδρος γιατί; Αν ήθελε να ενημερωθεί- όπως είναι εύλογο- μπορούσε να καλέσει την ηγεσία του υπουργείου στο Προεδρικό Μέγαρο-όπως συνηθίζεται.
Αλλά στην πολιτική τίποτε δεν είναι αθώο.
Εύκολα μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η Πρόεδρος πήγε εκεί που συντονίζουν τις κρίσεις, για να κάνει μια συγκεκριμένη δήλωση.
Το περιεχόμενό της ήταν οι συνήθεις κοινοτυπίες, αν δεν κατέληγε με μια μάλλον παράδοξη φράση :
-«Πολλά είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουμε, μεγάλα και μικρά. Τώρα όμως πρέπει να επιδείξουμε αυτοσυγκράτηση και ενότητα».
Δηλαδή; Για πράγματα που πρέπει να αλλάξουν, μιλάει αυτή τη περίοδο ο Πρωθυπουργός, προφανώς για να δικαιολογηθεί για το οικτρό θέαμα που παρουσιάζει η κυβέρνηση στις πυρκαγιές.
Αν θέλει να τον συμμεριστεί είναι δικαίωμά της. Αλλά τα περί «αυτοσυγκράτησης και ενότητας» πού κολλάνε;
Ποιοί ακριβώς πρέπει να δείξουν αυτοσυγκράτηση;. Μήπως οι πολίτες που καταγγέλλουν οργισμένοι την κυβέρνηση, επειδή τους εγκατέλειψε στην πύρινη λαίλαπα; Αυτοί πρέπει να είναι συγκρατημένοι;
Και από ποιον κινδυνεύει η «ενότητα»; Από την αντιπολίτευση, που ασκώντας τον συνταγματικό ρόλο της εγκαλεί την κυβέρνηση για τις παραλείψεις της;.
Διακυβεύεται η ενότητα από αυτό; Δέχεται μήπως επίθεση η χώρα και τη χρειάζεται;
Ας μην κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Κανένα θέμα ενότητας και αυτοσυγκράτησης δεν τίθεται.
Η πολιτική σύγκρουση που θα ακολουθήσει θα είναι απολύτως φυσιολογική- αν όχι και αναγκαία.
Αν εξυπηρετεί κάποιον η προεδρική επίκληση είναι την κυβέρνηση και κανέναν άλλον.
Δεν είναι όμως νοητό μια τέτοια εξυπηρέτηση να της προσφέρεται από την Αρχηγό του κράτους.
Η κυρία Σακελλαροπούλου δυσκολεύεται πάντα να κατανοήσει ότι δεν είναι μέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
