Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στην Εναρκτήρια Συνεδρίαση της 13ης Γενικής Συνέλευσης της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού
Σας καλωσορίζουμε στην πατρίδα. Συγκροτείτε και εκπροσωπείτε ένα θεσμό με ιδιαίτερη σημασία για την χώρα μας, αλλά και τους δεσμούς της με την ελληνική διασπορά.
Ενός θεσμού που συνδέει τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους της μεγάλης αυτής εθνικής δύναμης, που λέγεται ελληνική ομογένεια, με το ελληνικό κοινοβούλιο.
Και έχει ιδιαίτερη αξία να τιμάμε και να θυμόμαστε σήμερα, στην επέτειο των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, πόσο καθοριστικός υπήρξε ο ρόλος των απανταχού ελληνικών κοινοτήτων για των αγώνα των Ελλήνων για την απελευθέρωση, την εθνική συγκρότηση αλλά και την ανάπτυξη της Ελλάδας.
Όπως έχει ιδιαίτερη σημασία η συμμετοχή σήμερα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, που αναδεικνύει τους διαχρονικούς αγώνες που ενώνουν τον ελληνισμό στη μακρόχρονη ιστορία του και τις κρίσιμες προσπάθειες που καταβάλει ενωμένη η ομογένεια σε όλο τον κόσμο.
Αντίστοιχα σήμερα, η δύναμη που διαθέτει η ελληνική ομογένεια σε παγκόσμιο επίπεδο, θα έλεγα ότι αποτελεί τεράστιο εθνικό κεφάλαιο που πρέπει να στηριχθεί ενεργά και πρέπει να αξιοποιηθεί ακόμα πιο αποτελεσματικά.
Οι λαμπροί εκπρόσωποι της ελληνικής ομογένειας στον επιχειρηματικό κόσμο, στις επιστήμες, τις τέχνες, στον αθλητισμό και βέβαια στην πολιτική, όπως ο κ. Ραπτακης ο πρόεδρος, η κ. Κουναλάκη και όλοι εσείς εδώ που βρίσκεστε σήμερα εδώ, αποτελείτε την πιο σημαντική βάση γι’ αυτό που ονομάζουμε «ήπια ισχύ της Ελλάδας στον 21ο αιώνα».
Οι ιστορικές ρίζες και η δικτύωση της ελληνικής Διασποράς, σε συνδυασμό με την παγκόσμια ακτινοβολία του ελληνικού πολιτισμού, την ισχύ της ελληνικής ναυτιλίας, την υψηλή θέση της χώρας στην παγκόσμια τουριστική αγορά και στη διαχρονική σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, αποτελούν το πολύτιμο πλαίσιο για να αναπτυχθεί περαιτέρω αυτή η ισχύς, η ήπια ισχύς της χώρας μας, από την ελληνική διπλωματία.
Σε αυτό το πλαίσιο θέλω να υπενθυμίσω ότι η προηγούμενη κυβέρνηση που είχα την τιμή να ηγούμαι, ξεκίνησε μια σημαντική μεταρρύθμιση που ολοκληρώθηκε από το τρέχον Κοινοβούλιο από τους σημερινούς συσχετισμούς – όπως γνωρίζετε, το Σύνταγμά μας καθορίζει ότι η αλλαγή του Συντάγματος πρέπει να γίνει σε δυο διαφορετικές κοινοβουλευτικές περιόδους – ανοίξαμε τη συζήτηση για τη δυνατότητα ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού. Σε ό,τι μας αφορά, προτείναμε να καθιερωθεί εκλογικό σύστημα που ανταποκρίνεται στις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές, στο γαλλικό και ισπανικό μοντέλο, ούτως ώστε οι Έλληνες του εξωτερικού όχι μόνο να ψηφίζουν, αλλά να μπορούν και να εκλέγουν τους εκπροσώπους τους σε μεγάλες Περιφέρειες του εξωτερικού.
Μολονότι θεωρούμε την πρότασή μας καλύτερη θεσμικά, ωστόσο υποστηρίξαμε τον κοινοβουλευτικό συμβιβασμό, διότι έτσι οι δημοκρατίες προχωρούν, του πρόσφατου νόμου ούτως ώστε να αποκτήσουν επιτέλους δικαίωμα ψήφου οι Έλληνες του εξωτερικού.
Σε αυτό το πνεύμα, πιστεύω ότι οφείλουμε όλοι να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να αξιοποιηθούν θεσμοί όπως αυτός εδώ της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης με σκοπό την ενίσχυση της ακτινοβολίας της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και την προώθηση της συνεργασίας με κρίσιμες χώρες παγκοσμίως.
Οι πρωτοβουλίες της Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ένωσης Ελληνισμού για τον επαναπατρισμό των γλυπτών του Παρθενώνα, αναφέρθηκε ο Πρόεδρος ο κ. Τασούλας, την προώθηση της ελληνικής γλώσσας, τη στήριξη των ελληνικών προϊόντων και επενδύσεων, το Κυπριακό, την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων, την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία και την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους, δείχνουν τις μεγάλες δυνατότητες και τη σημασία αυτού του θεσμού.
Ωστόσο, είναι σαφές ότι για να αναπτύξει η χώρα μας μια στρατηγική ήπιας ισχύος στους τομείς της ομογενειακής, δημόσιας, οικονομικής και πολιτιστικής διπλωματίας, πρέπει η χώρα να διαθέτει και μια εθνική στρατηγική για τους κεντρικούς της στόχους στον 21οαιώνα.
Η εμπειρία αυτής της πρωτοφανούς παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης που ζούμε, της ολοένα και πιο έντονης κλιματικής κρίσης και της αναδιάταξης των παγκόσμιων ισορροπιών δυνάμεων, πρέπει να μας οδηγήσει στην υιοθέτηση ενός ριζικά διαφορετικού οράματος για το μέλλον.
Όπως η οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας έτσι και η κρίση της πανδημίας, δεν πρέπει να αποτελέσει μια ανάπαυλα για να επιστρέψει η Ελλάδα στα οικονομικά και γεωστρατηγικά μοντέλα του παρελθόντος. Πρέπει να βασιστούμε σε ένα δυναμικό ρεαλισμό θα έλεγα, για την διαχείριση των κρίσιμων εξελίξεων που μας αφορούν.
Πρώτον, πρέπει να οικοδομήσουμε ένα οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο βασισμένο στην βιώσιμη ανάπτυξη και στην άμβλυνση των ανισοτήτων. Με την ενεργή στήριξη του εμβολιαστικού προγράμματος στην Ελλάδα αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο με πρωτοβουλίες για την άρση της πατέντας στα εμβόλια, με δυναμικές οικονομικές πολιτικές που βλέπουμε να προωθούνται στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού για στήριξη της απασχόλησης, την άμβλυνση των ανισοτήτων και τη στήριξη των εργασιακών δικαιωμάτων.
Με μια συγκροτημένη προσπάθεια για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας ώστε να στοχεύει στην οικονομική σύγκλιση των ευρωπαϊκών χωρών και με αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης για να στηρίξουμε την καινοτομία και την μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Με την αντιστροφή της μάστιγας της εποχής μας για τη χώρα του brain drain μέσα από πολιτικές αμοιβών και εργασιακών δικαιωμάτων και θα καθιστούν την Ελλάδα πιο ελκυστικό εργασιακό προορισμό. Με τη διασύνδεση Ελλήνων που σταδιοδρομούν επιτυχώς στο εξωτερικό με εξωστρεφείς ελληνικές επιχειρήσεις.
Με την ενεργή στήριξη μιας δίκαιης πράσινης μετάβασης και ενός συμπεριληπτικού ψηφιακού μετασχηματισμού.
Την ίδια στιγμή πρέπει να παλέψουμε για τα δικαιώματα σε όλα τα επίπεδα, είτε μιλάμε για τα δικαιώματα του παιδιού, είτε μιλάμε για τα δικαιώματα των γυναικών και της κοινότητας LGBT, είτε τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας ή των προσφύγων και μεταναστών στη χώρα μας.
Η Ελλάδα του 21ου αιώνα μπορεί να είναι ισχυρή μόνο αν βασίσει την ανάπτυξή της στην κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη.
Σε αυτήν την βάση μπόρεσε ένας λαός, που βρισκόταν σε βαθιά οικονομική κρίση, να αντιμετωπίσει την πιο μεγάλη προσφυγική κρίση της Ευρώπης. Σε αυτήν τη βάση μπόρεσε η Ελλάδα να εξέλθει από την οικονομική κρίση και τα μνημόνια και μάλιστα με ένα ισχυρό οικονομικό απόθεμα.
Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο του δυναμικού ρεαλισμού που έχουμε ανάγκη είναι η προώθηση μιας ενεργητικής, πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής που ταυτίζει το εθνικό μας συμφέρον με την αναβάθμιση του διεθνούς μας ρόλου ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή, που προασπίζει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και επιδιώκει ενεργά λύσεις των διαφορών που μας αφορούν, βάσει του διεθνούς δικαίου.
Αυτός ήταν ο αγώνας που δώσαμε για την επίλυση του ονοματολογικού μέσω της ιστορικής Συμφωνίας των Πρεσπών και ο αγώνας που δώσαμε μαζί με τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και συνεχίζουμε να δίνουμε σήμερα ως χώρα απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα σε ενέργειες που παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα.
Αυτός ήταν ο αγώνας στις συνομιλίες στο Κραν Μοντανά όπου για πρώτη φορά υποστηρίχτηκε από τον ΟΗΕ η υποχρέωση αποχώρησης κατοχικών στρατευμάτων στην Κύπρο και η κατάργηση των εγγυήσεων.
Αυτός είναι ο στόχος της χώρας με την καθιέρωση του Στρατηγικού Διαλόγου και του σχήματος 3+1 με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, την ίδρυση της Συνόδου των Χωρών του Νότου, την ενίσχυση των πολυμερών σχημάτων συνεργασίας μαζί με την Κυπριακή Δημοκρατία και τη σύναψη συμφωνιών οριοθέτησης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της χώρας μας, με γειτονικές χώρες.
Η Ελλάδα πρέπει, αξιοποιώντας την πίεση που δέχεται η Τουρκία τούτη την περίοδο, να χαράξει μια μεσομακροπρόθεσμη στρατηγική με την Κύπρο για να επανέλθουμε στην προοπτική δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού στη βάση των αποφάσεων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, δηλαδή για διζωνική, δικοινοτική Ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, μια κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μια διεθνή εκπροσώπηση με αποχώρηση επαναλαμβάνω των κατοχικών στρατευμάτων και κατάργηση των εγγυήσεων.
Ιδίως μετά τις τελευταίες αρνητικές εξελίξεις στην Κύπρο, η Ελλάδα σε συντονισμό με την Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να συνδέσει την πρόοδο της αναθεώρησης της τελωνειακής ένωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης Τουρκίας με το Κυπριακό και τα ελληνοτουρκικά.
Με υποχρέωση, δηλαδή, της Τουρκίας για αναστολή του παράνομου ανοίγματος των Βαρωσίων και με υποχρέωση για προσφυγή της μαζί με την Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Η Ελλάδα πρέπει να στηρίξει ενεργά το ξεπάγωμα της ευρωπαϊκής προοπτικής των Δυτικών Βαλκανίων με σκοπό να καθιερώσει τον ρόλο της ως η ισχυρή ευρωπαϊκή δύναμη σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή.
Τέλος, η Ελλάδα πρέπει να παλέψει για μια ευρωπαϊκή πολιτική μετανάστευσης και ασύλου που να σέβεται το διεθνές δίκαιο και να επιμερίζει δίκαια τις ευθύνες και τα βάρη, καθώς και για μια αποτελεσματική ευρωτουρκική συνεργασία.
Αγαπητές φίλες και φίλοι, επιχείρησα επιγραμματικά να παραθέσω τα κρίσιμα μέτωπα που έχει ο Ελληνισμός μπροστά του, που έχει η Ελλάδα μπροστά της και στα οποία πιστεύω ότι ο Ελληνισμός πρέπει να βρίσκεται ενωμένος, ανεξάρτητα από τις υπαρκτές πολιτικές διαφορές εντός της χώρας.
Έξω από τη χώρα είμαστε όλοι εκπρόσωποι της Ελλάδας και εσείς οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι του Ελληνισμού. Όπως έχω πει κατά καιρούς, οι σημαντικότεροι Πρέσβεις της χώρας είστε εσείς, οι εκπρόσωποι της ελληνικής ομογένειας.
Θέλω για άλλη μια φορά να σας καλωσορίσω, να σας ευχαριστήσω για την κρίσιμη συνεισφορά σας στα προτάγματα του Ελληνισμού και να ευχηθώ η χώρα μας μετά από αυτή την υγειονομική κρίση να εξέλθει ακόμη πιο δυνατή.
Θα βγούμε όλοι σε έναν καινούργιο κόσμο. Ελπίζω η χώρα να είναι πιο δυνατή. Χρειαζόμαστε μια Ελλάδα δυναμική με σαφείς και ρεαλιστικούς στόχους για τον 21ο αιώνα, που θα στηρίζει και θα αξιοποιεί τις πολύτιμες δυνάμεις της ομογένειας, όπως αυτές που εκπροσωπείτε σήμερα εσείς, που εκπροσωπεί η Παγκόσμια Διακοινοβουλευτική Ένωση. Και θέλω να ευχηθώ ειλικρινά καλή επιτυχία στη 13η Γενική σας Συνέλευση.
Σας ευχαριστώ.
