Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει, η εξωτερική πολιτική δεν γίνεται, δυστυχώς, με συναισθηματικούς όρους. Είναι ένα σύμπλεγμα επίδειξης ισχύος και συμφερόντων. Εάν κάποιος δεν το κατανοεί αυτό, τότε δεν μιλά για εξωτερική πολιτική, αλλά για κάτι άλλο.
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι σε πολλά σημεία της μια κακή συμφωνία, καθώς, εκτός των άλλων, δεν υπάρχει καμία κύρωση, εάν κάποιο εκ των δύο μερών δεν την τηρήσει ή δεν υλοποιήσει τα συμφωνημένα. Είναι και κακή συμφωνία, διότι δίνει γλώσσα, ταυτότητα και εθνότητα και λίγο από… όνομα σε μια χώρα που δημιούργησαν συμφέροντα στην περιοχή, αλλά και που για μας είναι καλό να υπάρχει. Είναι μια κακή συμφωνία, που σε βάθος χρόνου ενδέχεται να προκαλέσει περισσότερα προβλήματα στη χώρα μας από αυτά που υποτίθεται ότι θα έλυνε. Κυρίως είναι βέβαια κακή, γιατί ποντάρει σε ένα κακό της φυλής μας. Και αυτό δεν είναι άλλο από την έλλειψη ιστορικής μνήμης. Η λήθη στα εθνικά μας θέματα είναι ό,τι χειρότερο – και το έχουμε διαπιστώσει σε μια σειρά από ιστορικά γεγονότα, τα οποία πλέον θεωρούμε φυσιολογικά.
Η συμφωνία, όμως, έκλεισε και πρέπει να δώσουμε στη γειτονική χώρα να καταλάβει ότι μόνο προς το συμφέρον της είναι να την εφαρμόσει. Εάν αυτό δεν γίνει κατανοητό στον κ. Ζάεφ, τότε θα έχουμε αποτύχει για άλλη μία φορά στην εξωτερική μας πολιτική.
Παράλληλα, οφείλουν οι πολιτικές δυνάμεις στην πατρίδα μας να καταλάβουν ότι, αντί να ρίχνει η μία βέλη στην άλλη, είναι καλό από κοινού να πείσουν τη Βόρεια Μακεδονία ότι στην Ελλάδα η γραμμή είναι μία. Ώστε και αυτοί να πάψουν να παίζουν με τις διχόνοιες και τα μικροκομματικά συμφέροντά μας. Γι’ αυτό, καλό θα είναι οι κ.κ. Μητσοτάκης και Τσίπρας να συνεννοηθούν και να χαράξουν πλέον κοινή γραμμή. Να δουν τι μπορεί να διορθωθεί και τι μπορεί να αλλάξει και να επικοινωνηθεί προς όλες τις πλευρές. Να βρούνε αμφότεροι τη γενναιότητα και να τραβήξουν μια διαχωριστική γραμμή με το χθες. Δεν υπάρχουν ούτε προδότες ούτε μειοδότες ούτε… Μακεδονομάχοι. Δεν είναι θέμα κάποιοι να είναι χαιρέκακοι, εάν η ΝΔ ψηφίσει τα μνημόνια συνεργασίας. Ό,τι έγινε έγινε με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ας κοιτάξουμε μπροστά και ας χαράξουμε μια εθνική στρατηγική, που θα θωρακίσει την Ελλάδα από μελλοντικές κινήσεις των γειτόνων μας.
Διότι, εάν κάποια στιγμή επικρατήσουν άλλες πολιτικές δυνάμεις στη Βόρεια Μακεδονία, είναι πιθανόν αυτά που είδαμε να συμβαίνουν στο Euro να είναι… παρωνυχίδα. Θέλει δουλειά, σοβαρότητα και λιγότερη καχυποψία, προς όλες τις πλευρές. Να απομονωθούν οι ακραίοι όλων των πτερύγων και να βρούμε τρόπους να γίνουμε στα Βαλκάνια ηγέτιδα δύναμη, που δεν απειλεί κανέναν, δεν φοβάται κανέναν και εργάζεται για το κοινό καλό των λαών της περιοχής.
Αυτό απαιτεί υπερβάσεις και στρατηγικές. Ας τολμήσουν, λοιπόν, οι κ.κ. Μητσοτάκης και Τσίπρας να τις κάνουν…
