Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Η φράση αποδίδεται στον πρωθυπουργό τον καιρό που ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πιεζόταν από ποικιλώνυμα κέντρα να ψηφίσει στη Βουλή τη Συμφωνία των Πρεσπών: «Είμαι αρχηγός της Ν.Δ. και όχι του Ποταμιού, αν δεν το έχετε καταλάβει!»
Πράγματι, ο κύριος Μητσοτάκης έκανε παν ότι ήτο κοινοβουλευτικώς δυνατόν για να αποτρέψει την ψήφιση της συμφωνίας, με την αιτιολογία πως αναγνώριζε «μακεδονική εθνότητα» και «μακεδονική γλώσσα». Έως και πρόταση μομφής υπέβαλε. Η Ιστορία έδειξε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πράγματι διαπραγματεύτηκε πλημμελώς τον συμβιβασμό. Οταν η Βουλγαρία, που είναι τοις πάσιν γνωστό πόσο εξαρτάται από τις ΗΠΑ, όρθωσε το ανάστημά της για τη «μακεδονική εθνότητα» και τη «μακεδονική γλώσσα» και ήγειρε ασυμβίβαστο βέτο στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων προς την Ε.Ε., όλοι συμπεραίνουμε τι περισσότερο μπορούσε να είχε κάνει η τότε κυβέρνηση και δεν το έκανε! Έτσι, σήμερα, ελέω ΣΥΡΙΖΑ, οι Βούλγαροι δίδουν μαθήματα εθνικής αξιοπρέπειας στην Ένωση και εμείς, ελέω ΣΥΡΙΖΑ, τρέχουμε να αποτρέψουμε την αναγνώριση δήθεν μακεδονικών σωματείων που καταθέτουν τα καταστατικά τους στα Πρωτοδικεία της Πέλλας και των Σερρών. Το πρόβλημα για τη Ν.Δ. και τον πρωθυπουργό, λοιπόν, δεν ήταν τι θα κάνει στην αντιπολίτευση για το Σκοπιανό – το πρόβλημα ήταν τι θα κάνει στην κυβέρνηση. Δεδομένου ότι η Ελλάς δεσμεύεται πλέον από διεθνή συμφωνία που δεν υπέγραψε ο ίδιος.
Στο Συνέδριο των Δελφών του 2018, όταν η Ν.Δ. ήταν ακόμη στην αντιπολίτευση, ο κύριος Μητσοτάκης δεσμεύτηκε ιδιωτικώς στην αναπληρώτρια γενική γραμματέα του ΝΑΤΟ Ρόουζ Γκοτμέλερ ότι η Ελλάς θα εφαρμόσει τη συμφωνία και επί των δικών του ημερών. Δεν θα ήταν ποτέ δόκιμο να ζητά την αναθεώρησή της, όταν η Τουρκία επιδιώκει την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης – θα της έδιδε ατράνταχτο επιχείρημα. Κάπως έτσι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε: Παραμονή της κύρωσης των μνημονίων αμυντικής συνεργασίας με τη γείτονα. Η Βουλή καλείται να ψηφίσει επί Ν.Δ. το όνομα «Βόρεια Μακεδονία»!
Δύσκολη άσκηση, πάρα πολύ δύσκολη, ειδικώς από τη στιγμή που στη σύνθεσή της περιλαμβάνονται δύο πρώην πρωθυπουργοί, ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς. Η άσκηση περιλαμβάνει ένα σενάριο με εξαιρετικώς ενδιαφέρον ερώτημα, στο οποίο υπάρχει όμως απάντηση: Θα άξιζε να υποβληθεί στην εθνική θυσία η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ., αν επρόκειτο πράγματι με την ψήφιση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία» να αναβαθμιστεί περαιτέρω γεωπολιτικώς η Ελλάς έναντι της Τουρκίας; Τι μας λένε οι σύμμαχοι ψιθυριστά;
Ότι, με την αξιοποίηση των λιμένων Αλεξανδρούπολης και Καβάλας, η Ελλάς αναβαθμίστηκε, έγινε η δεύτερη γραμμή άμυνας της συμμαχίας απέναντι στη Ρωσία, μετά τη Ρουμανία. Ότι, όπως πάνε τα πράγματα, οι ΗΠΑ θα εγκαταστήσουν και στρατιωτικές βάσεις στη Θράκη (Ξάνθη) και τη Σκύρο, θωρακίζοντας ακόμη περισσότερο, μετά την αξιοποίηση της Αλεξανδρούπολης, την εδαφική ακεραιότητα της ακριτικής μας περιοχής. Αν υπάρχουν αμερικανικά στρατεύματα στην Ξάνθη, τι περιθώρια δράσης μπορεί να έχει το τουρκικό προξενείο στην Κομοτηνή; Οι σύμμαχοι μας λένε ότι, για να είμαστε πλήρες μέλος της συμμαχίας και να «απολαύσουμε» το ευεργέτημα της παρουσίας των αμερικανικών στρατευμάτων στη Θράκη, που ισοδυναμεί με μερική εγγύηση προστασίας των συνόρων, πρέπει να έχουμε λύσει όλα τα προβλήματα με τους γείτονές μας στην περιοχή. Με τα Σκόπια, το Κόσοβο, την Αλβανία. Το γιατί μας τα λένε όλα αυτά είναι απλό: Οι ΗΠΑ θέλουν αδιάσπαστο το αντιρωσικό μπλοκ στα Βαλκάνια και στη Μεσόγειο. Η προσφορά τους ακούγεται πολύ ωραία για να είναι αληθινή.
Κατ’ αρχάς, όταν θα ψηφίζει το Κοινοβούλιό μας τα μνημόνια αμυντικής συνεργασίας με τα Σκόπια, δεν θα έχει ολοκληρωθεί η σύναψη της αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ. Δεν θα γνωρίζουμε αν αυτό που ιεροκρυφίως μας λένε πως είναι «κλειδωμένο», περί βάσεων στη Θράκη και τη Σκύρο, δεν θα το πάρουν πίσω στην τελική φάση των διαπραγματεύσεων. Ειδικώς όταν γνωρίζουμε πώς μας «τα γύρισαν», όταν το ημέτερο υπουργείο Εξωτερικών τούς πρότεινε να εγκαταστήσουν στρατιωτική βάση σε νησιά του Αιγαίου που η Τουρκία θεωρεί «αποστρατιωτικοποιημένα». Εκαναν πως δεν άκουσαν.
Κατά συνέπεια, το Κοινοβούλιό μας καλείται να ψηφίσει τη συμφωνία για τα Σκόπια χωρίς να έχει δεδομένα και καθαρή εικόνα για τα πιθανά αμερικανικά ανταλλάγματα. Επειτα, δεν ξέρουμε πόσο θα αναβαθμιστεί τελικώς γεωπολιτικά η Ελλάδα στο μέτωπο της συμμαχίας. Θα είναι όσο μας λένε; Ηρθαν πράγματι στιγμές στο πρόσφατο παρελθόν που έδειξαν ότι τα σύνορα της Δύσης μετακινούνται προς την Ελλάδα. Θα προκύψει, όμως, αυτό ως αποτέλεσμα μετά τη συνάντηση Μπάιντεν – Ερντογάν; Ή, μήπως, ο πρόεδρος της Τουρκίας θα πάρει αποστάσεις από την προαιώνια εχθρό της πατρίδας του Ρωσία -ύστερα από ένα διάλειμμα-, προκειμένου να τα βρει με τη Δύση και να ισορροπήσει πολιτικά; Ούτε αυτό το δεδομένο θα το έχει το Κοινοβούλιό μας, όταν θα καλείται να ψηφίσει τη συμφωνία. Τέλος, προκύπτει και ακόμη ένα ζήτημα, το βασικότερο: Κανείς δεν έκανε τον κόπο να αποτιμήσει ακόμα το κόστος-όφελος από την έως τώρα εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, την οποία η Ν.Δ. είχε δεσμευτεί ότι θα αξιολογεί. Οι γείτονες κάνουν πως εφαρμόζουν τη συμφωνία εις ό,τι τους αφορά. Υποκρίνονται, όμως – δεν την εφαρμόζουν. Στη Θεσσαλονίκη είδα προσφάτως με τα μάτια μου να κυκλοφορούν αυτοκίνητα από τα Σκόπια με πινακίδες MKD (Mακεδονία). Τα σχολικά βιβλία τους, τα οποία βρίθουν από αλυτρωτισμό για τη «Μακεδονία του Αιγαίου», δεν έχουν αλλάξει λέξη.
Ο πρόεδρός τους και ο πρωθυπουργός τους ανακίνησαν προσφάτως ζήτημα προστασίας των δικαιωμάτων των «Μακεδόνων» της Ελλάδος, κάτι που αποτελεί ρητή παραβίαση άρθρου της Συμφωνίας των Πρεσπών περί μη ανάμειξης στα εσωτερικά άλλων κρατών. Για τα εμπορικά σήματα της Μακεδονίας μας να μην πω τι ισχύει – είναι γνωστά. Οταν λοιπόν οι Σκοπιανοί δεν εφαρμόζουν τη συμφωνία και καταπατούν τα περίφημα «χρονοδιαγράμματα Κοτζιά», γιατί πρέπει να έρθει το ελληνικό Κοινοβούλιο να ψηφίσει και τα μνημόνια αμυντικής συνεργασίας, αναγνωρίζοντας επί Ν.Δ. το όνομα «Βόρεια Μακεδονία»;
Για να μην έχουν στο μέλλον το παραμικρό κίνητρο να εφαρμόσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών στα ολίγα θετικά που περιέχει για εμάς; Οταν οι Βούλγαροι τους βάζουν βέτο στην Ευρώπη, γιατί εμείς δεν μπορούμε να αναβάλουμε για το μέλλον την ψήφιση αυτών των μνημονίων; Ακόμη δηλαδή και αν δεχθούμε την οπτική των συμμάχων μας, ότι η συμμαχία με τα Σκόπια είναι κατά βάθος αντιτουρκική κίνηση, εν προκειμένω καλείται η Ν.Δ. να παραδώσει ιστορικό τίτλο της εθνικής μας κληρονομιάς, χωρίς:
α) να γνωρίζει τα ανταλλάγματα της αμυντικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ,
β) να γνωρίζει το αποτέλεσμα της συνάντησης Μπάιντεν – Ερντογάν,
γ) τα Σκόπια να εφαρμόζουν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους έναντι ημών, όπως απορρέουν από τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Το ερώτημα λοιπόν είναι σαφές και συγκεκριμένο: Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θέλησε να πιαστεί η χώρα κορόιδο και να κάνει μια τέτοια παραχώρηση, που δίδει σήμερα στους συμμάχους τη δυνατότητα να μας φορτώνουν τους Σκοπιανούς ως συνεταίρους (!) στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης, γιατί θα πρέπει να πιαστεί κορόιδο και η Ν.Δ.; Και γιατί επί ποινή διαγραφής και αποκλεισμού από τα ψηφοδέλτια θα πρέπει να εξευτελιστούν οι βουλευτές της Ν.Δ., που λένε δεξιά και αριστερά ότι θα ψηφίσουν το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» με βαριά καρδιά; Η λύση είναι απλή, αγαπητοί: Τίποτε το επείγον δεν υπάρχει για την Ελλάδα.
Τίποτε που να την αναγκάζει να ψηφίζει καλοκαιριάτικα το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Για άλλους μπορεί να υπάρχει επείγον, όχι για εμάς! Η λύση είναι απλή και ονομάζεται «επ’ αόριστον αναβολή». Η ελληνική Βουλή και η ελληνική Κεντροδεξιά δεν μπορούν να ψηφίσουν μια τέτοια συμφωνία όσο τα Σκόπια δεν εφαρμόζουν τα ίδια τις Πρέσπες (πρώτο και κύριο) και όσο δεν είναι σαφή τα γεωπολιτικά ανταλλάγματα που θα κερδίσει η Ελλάς από τις ΗΠΑ, καλούμενη να υποβληθεί σε νέες εθνικές θυσίες. Ας ξεκαθαριστούν όλα αυτά και τα ξαναλέμε. Έως τότε, εκτός από τις ρωμαϊκές καλένδες, υπάρχουν και οι ελληνικές.
