Ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα, στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας και των επιπτώσεών της στην οικονομία
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Διακρίνω μια μεγάλη δυσανεξία από τα κυβερνητικά έδρανα σήμερα και από τα έδρανα των Βουλευτών της Συμπολίτευσης, μια δυσανεξία στην κριτική. Ο διάλογος ο κοινοβουλευτικός έχει και κριτική, όχι μονάχα μονολόγους. Δεν χρειάζεται αυτή η δυσανεξία.
Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να ξεκινήσω την παρέμβασή μου από αυτό που πιστεύω ότι όλοι καταλαβαίνουμε ή θα έπρεπε να καταλαβαίνουμε. Ζούμε μία έκτακτη συνθήκη, μία δραματική συνθήκη. Σε μία συνθήκη όπως αυτή, δεν μπορεί η συζήτησή μας στη Βουλή να έχει έναν χαρακτήρα στείρας αντιπαράθεσης. Θεωρώ, κύριε Μητσοτάκη, ότι σε όλες τις συζητήσεις -είπατε δέκα φορές, δεν νομίζω δέκα, αλλά πολλές φορές σε αυτήν εδώ την αίθουσα μαζευτήκαμε για να κουβεντιάσουμε για τις εξελίξεις της πανδημίας- τα κόμματα της αντιπολίτευσης συνολικά έχουν δείξει αυτήν την ενσυναίσθηση της κρίσιμης πραγματικότητας και οι τοποθετήσεις τους και οι παρεμβάσεις τους με σκληρή κριτική, ναι, αλλά με προτάσεις πάντοτε.
Και βεβαίως και τώρα αυτήν την κρίσιμη και δύσκολη στιγμή χρειάζεται να γίνει μία προσπάθεια ψύχραιμης αναζήτησης λύσεων, λέμε εμείς, έστω και στο «και πέντε». Και θα μου επιτρέψετε να σας πω σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη για το πώς θα απαλλαγεί η χώρα με τις λιγότερες δυνατές απώλειες από αυτόν τον κλοιό της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης. Η δεύτερη κατεύθυνση, να δούμε ποιον δρόμο πρέπει να πάρουμε, όχι από αύριο, από χθες, αλλά εν πάση περιπτώσει τώρα, έστω τώρα, για να αφήσουμε πίσω μας τα δύσκολα χρόνια και να δώσουμε μια νέα ελπίδα και μια νέα προοπτική στον κόσμο της εργασίας και της δημιουργίας, στους νέους ανθρώπους θα έλεγα εγώ πρωτίστως.
Οφείλουμε, για να το πω με απλά λόγια να συζητήσουμε, να προτείνουμε, να διαφωνήσουμε, αλλά όλα αυτά με σεβασμό στην αλήθεια, με σεβασμό στις ανάγκες των ανθρώπων, με σεβασμό στους χιλιάδες νεκρούς, στους πάνω από οκτώ χιλιάδες νεκρούς μας και σε όσους αυτήν τη στιγμή δοκιμάζονται σκληρά στα ασφυκτικά γεμάτα νοσοκομεία. Με σεβασμό στην αγωνία για το σήμερα και το αύριο όσων συμπολιτών μας -και είναι εκατοντάδες χιλιάδες- βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται και να απειλείται και στην αγωνία όλων εκείνων που αναζητούν μια διέξοδο στο προσωπικό και οικογενειακό τους αδιέξοδο.
Έχω την αίσθηση, κύριε πρωθυπουργέ, ότι σήμερα για άλλη μια φορά εδώ ήρθατε για να μας παρουσιάσετε ένα successstory. Τη θυμάστε την έκφραση του κ. Σαμαρά, όταν η χώρα πήγαινε ολοταχώς στα βράχια, οι δείκτες έλεγαν τα ανάποδα, η αισιοδοξία των ανθρώπων είχε βουλιάξει και τα λουκέτα είχαν γεμίσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις; «Successstory» μας έλεγε. Και εσείς εδώ ένα successstory.
Δεν θα αμφισβητήσω, είμαι ο τελευταίος που θα πω ότι δεν έχει ανάγκη τούτη την ώρα η κοινωνία, η χώρα μια αισιοδοξία, μία νέα αισιοδοξία. Δεν πρόκειται, όμως, αυτή η αισιοδοξία να δημιουργηθεί με ρητορικά σχήματα, με διαγγέλματα, με επικοινωνιακό και τηλεοπτικό καλλωπισμό, πόσω δε μάλλον με ανούσιες αντιπαραθέσεις, με στημένες δίκες, διώξεις δικών σας πολιτικών αντιπάλων, διχαστικές επιλογές, με αστυνομική καταστολή και αυθαιρεσία και με καταιγισμό προπαγάνδας.
Και να σας πω και κάτι; Τα έχει βαρεθεί όλα αυτά ο μέσος πολίτης που περνάει εξαιρετικά δύσκολες στιγμές μετά από έναν χρόνο. Κατά βάθος τον εξοργίζουν όλα αυτά. Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή για να παίζουμε παιχνίδια επικοινωνίας και να παίζουμε με τα νεύρα και τις αντοχές της ελληνικής κοινωνίας. Ο μέσος πολίτης, οι νέοι άνθρωποι σήμερα απαιτούν για να μας εμπιστευθούν -το λέω σε πρώτο πληθυντικό, όλους τους πολιτικούς, όλες τις πολιτικές δυνάμεις- πρώτα απ’ όλα να τους καταλάβουμε, να τους σεβαστούμε και βεβαίως να δράσουμε συντονισμένα και αποτελεσματικά στα προβλήματά τους. Να παραμερίσουμε, αν θέλετε, ακόμα και υπαρκτές διαφορές, αν αυτό είναι προς όφελος της κοινωνίας, αν αυτό είναι προς όφελος της χώρας, αν αυτό είναι προς όφελος των ανθρώπων γύρω μας.
Είναι λυπηρό στις συνθήκες αυτού του δράματος, εκείνοι που έχουν αντικειμενικά τη μεγαλύτερη ευθύνη, ο πρωθυπουργός πάνω από όλα και η κυβέρνηση -έτσι συμβαίνει σε κάθε δημοκρατία- εγώ δεν θα πω ανεπαρκείς -θα το κρίνει ο ελληνικός λαός αυτό-, να εμφανίζεστε -αυτό είναι που με ενοχλεί- να μην καταλαβαίνετε τίποτα, να μην σέβεστε την αλήθεια, να μην σέβεστε τους ανθρώπους που υποφέρουν και να μην είστε σε θέση να δράσετε στοιχειωδώς με ένα συντονισμό μεταξύ σας στην κυβέρνηση, με στοιχειώδη αποτελεσματικότητα, με σχέδιο και αποφασιστικότητα, όπως απαιτούν οι έκτακτες συνθήκες. Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει τον τελευταίο καιρό. Από τη μια μεριά είναι η κοινωνία, οι φορείς των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής, η πραγματική κοινωνία, ο πραγματικός κόσμος που αναζητά λύσεις -δεν είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης- και από την άλλη ο κ. Μητσοτάκης και όλοι όσοι τον περιστοιχίζουν, ο θαυμαστός κόσμος -θα έλεγα- του κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης, όπου όλα έχουν καλώς. Και το κακό, οι θάνατοι, τα λουκέτα, η αγωνία και η ανασφάλεια εμφανίζονται περίπου ως μία φυσιολογική εξέλιξη στα πλαίσια της πανδημίας.
Ή ακόμα χειρότερα, με μια μακάβρια λογιστική, με μια αλχημεία μακάβρια μέσων όρων και δημιουργικής λογιστικής εμφανίζονται και ως ειδυλλιακά όσα ζούμε σήμερα. Γιατί; Γιατί είμαστε, λέει, καλύτερα από τις άλλες χώρες. Έτσι δεν λέγεται; Είναι δυνατόν να μπει κανείς σε τέτοιες συγκρίσεις και να πει: «Ναι, αλλά είμαστε πολύ χειρότερα από άλλες χώρες. Μπορεί να είμαστε πολύ καλύτερα από κάποιες χώρες, αλλά από πολλές άλλες είμαστε πολύ χειρότερα». Αυτή τη σύγκριση θα κάνουμε εδώ; Είναι δυνατόν οι άνθρωποι να πεθαίνουν και να αγωνιούν, αλλά οι αριθμοί να ευημερούν σ’ αυτήν τη χώρα; Και αυτό, δυστυχώς, δεν είναι αστείο όσο ίσως να ήταν σε κάποιες άλλες περιπτώσεις.
Διότι, ξέρετε, αυτό επιτείνει την κρίση, επιτείνει τον φόβο, επιτείνει την ανασφάλεια, γιατί με αυτόν τον τρόπο εσείς καταστρέφετε και το δικό σας πολιτικό κεφάλαιο, αλλά αυτό προφανώς δεν θα υποκριθώ ότι μας ενδιαφέρει, αλλά καταστρέφετε κυρίως το κεφάλαιο ζωής που είναι απαραίτητο για να υπερβεί η χώρα μια τόσο δραματική κρίση.
Αυτό που έχετε καταφέρει με μαθηματική, με πολύ μεγάλη ταχύτητα, με γεωμετρική πρόοδο να καταστρέψετε, ενώ είχε χτιστεί στην πρώτη περίοδο της πανδημίας, είναι η μαγική λέξη «εμπιστοσύνη», η εμπιστοσύνη των πολιτών, η κρίσιμη λέξη για να αντιμετωπίσει μια κυβέρνηση, μια πολιτεία μια κρίση σαν τη σημερινή.
Ποια εμπιστοσύνη να σας έχουν, κύριε Μητσοτάκη, όταν οι πολίτες παρακολουθούν ζαλισμένοι έναν χορό αντιφάσεων, διαχειριστικής ανεπάρκειας και εξόφθαλμης ανικανότητας; Ποια εμπιστοσύνη, όταν σας βλέπουν να μοιράζετε χαμόγελα και διαβεβαιώσεις ότι η χώρα βρίσκεται λίγο πριν την εκτόξευση, ότι με έναν μαγικό τρόπο θα μας μεταφέρετε σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων από την Ελλάδα της καχεξίας, της ύφεσης και των χιλιάδων θανάτων και των νοσοκομείων που βουλιάζουν στην Ελλάδα -πώς το είπατε- του «2.0»; Η Ελλάδα του «2.0»!
Ποια εμπιστοσύνη όταν έξι μήνες τώρα λέτε τα ίδια και τα ίδια; Τα ίδια λέγατε στα τέλη Οκτώβρη όταν ήμασταν μια χώρα που σε καιρό πανδημίας είχαν χαθεί εξακόσιες ζωές μέσα σε οκτώ μήνες. Λέγατε τα ίδια. Δικαίως σας λέγαμε τότε ότι είχαμε πετύχει συλλογικά μια μεγάλη επιτυχία. Όλη η αντιπολίτευση στην πρώτη φάση. Όχι απλά το παραδεχθήκαμε αλλά το επιβεβαιώσαμε. Τα ίδια λέγατε. Τα ίδια λέτε και τώρα όμως, πέντε μήνες μετά. Αυτούς τους πέντε μήνες έχουν χαθεί επτάμισι χιλιάδες ζωές. Εξακόσιοι συνάνθρωποί μας τους πρώτους οκτώ μήνες, επτάμισι χιλιάδες μετά από πέντε μήνες και λέτε τα ίδια. Και μάλιστα πέντε μήνες στους οποίους εφαρμόζουμε ένα από τα πιο σκληρά lockdown στην Ευρώπη. Ποια εμπιστοσύνη να έχουν οι πολίτες όταν την τελευταία εβδομάδα είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη σε ρυθμό θνητότητας αλλά και κρουσμάτων; Μας ακολουθούν χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, το Βέλγιο.
Θα πείτε ότι είναι η φωτογραφία της στιγμής. Σήμερα μιλάμε στο Κοινοβούλιο. Δεν μιλάμε πριν από πέντε μήνες για να βάλετε την ίδια κασέτα και να πείτε τα ίδια λόγια. Σήμερα μιλάμε.
Επίσης, την τελευταία βδομάδα έχει γίνει βουτιά είκοσι θέσεων στον μηνιαίο δείκτη ανθεκτικότητας στον covid που παρουσιάζει το Bloomberg και μας κατατάσσει στην 40η θέση ανάμεσα σε 53 χώρες. Δεν είμαστε πέρσι τον Οκτώβρη ή άλλες φορές που μας παρουσιάζατε αυτόν του πίνακα του ECDC που είχε την Ελλάδα κίτρινη. Αυτόν τον πίνακα διαρκώς μας παρουσιάζατε. Είμαστε εδώ που η Ελλάδα είναι κατακόκκινη. Όχι ακόμα επειδή κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές. Αυτή είναι η εικόνα.
Και αναρωτιέμαι αν έχετε συναίσθηση αυτής της εικόνας όταν έρχεστε εδώ και οι επικοινωνιολόγοι σας λένε να βάζετε διαρκώς την ίδια κασέτα: «Πετύχαμε, πετύχαμε, πετύχαμε, είμαστε οι καλύτεροι». Και εν τοιαύτη περιπτώσει ποια εμπιστοσύνη όταν σε μια τέτοια στιγμή απαιτείται ένα μίνιμουμ, έστω, επίπεδο συνεννόησης; Όταν απαιτείται η ενότητα της κοινωνίας για τη σωτηρία των συνανθρώπων μας, εσείς προκρίνετε τον διχασμό, την ενοχοποίηση του πολίτη, τις διώξεις των πολιτικών σας αντιπάλων και την αστυνομική καταστολή, μεταλλάσσοντας με τις επιλογές σας με επικίνδυνη -επιτρέψτε μου την έκφραση- αφροσύνη, την απόγνωση των πολιτών σε οργή.
Λυπάμαι, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, αλλά η αυταρέσκειά σας, η διαχειριστική ανικανότητα του περίφημου επιτελικού σας κράτους, η ιδεοληψία σας, η εχθροπάθεια που έχετε απέναντι στους αντιπάλους σας, η εχθρότητα σας στην ιδέα του Εθνικού Συστήματος Υγείας και του κοινωνικού κράτους, η προσφυγή σας στη βία των λόγων και των έργων, σας έχουν καταστήσει και πολλαπλασιαστή της κρίσης που ζούμε. Προφανώς δεν ευθύνεστε εσείς για την κρίση. Δεν τη φέρατε εσείς, αλλά είστε πολλαπλασιαστές αυτής της κρίσης. Κάθε μέρα προετοιμάζετε το λάθος της επομένης. Τραγικά λάθη στη στρατηγική. Στα 1000 κρούσματα, lockdown. Στα 4.500 κρούσματα, άνοιγμα των δραστηριοτήτων. Τι να καταλάβει ο μέσος πολίτης; Τραγική υποτίμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας. 1200 κλίνες ΜΕΘ μας λέτε διαρκώς ότι δημιουργήσατε. Από τα 600 γεμάτα κρεβάτια στις ΜΕΘ έχουμε φρακάρει, με δεκάδες διασωληνωμένους, πάνω από 100 εδώ και εβδομάδες εκτός μονάδων εντατικής θεραπείας να περιμένουν στη λίστα και καθημερινά πολλοί από αυτούς να πεθαίνουν, να χάνουν τη ζωή τους. Και αντί να κάνετε κάτι, βγαίνετε και μας λέτε ότι είναι φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει, είναι φυσιολογικό το 20% να πεθαίνει εκτός ΜΕΘ.
Ιλαροτραγωδία και δείγμα επικίνδυνης, θανάσιμης, θα μπορούσα να πω, τσαπατσουλιάς ακόμα και στα μηνύματα που εκπέμπετε καθημερινά. Δείτε την εικόνα της κυβέρνησης σε καθημερινή βάση, στα τηλεοπτικά παράθυρα και στους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Βγαίνει ένας υπουργός και λέει κάτι, βγαίνει μετά από μισή ώρα άλλος υπουργός και λέει κάτι άλλο, βγαίνει ένας υπουργός και λέει «ανοίγουμε», βγαίνει άλλος υπουργός και λέει «προς Θεού, κλείνουμε». Αυτά συμβαίνουν σε διαρκή βάση. Το ίδιο και με τα εμβόλια. Διότι, σας είδα ότι δυσανασχετήσατε όταν σας άσκησε κριτική η κ. Γεννηματά.
Στις 18 Νοεμβρίου ο υπουργός Υγείας, κ. Κικίλιας, δήλωνε ότι θα εμβολιάζονται δύο εκατομμύρια πολίτες τον μήνα. Εντάξει, ήταν νωρίς, κύριε Κικίλια. Έχετε δίκιο. Σας το πιστώνω. Ήταν νωρίς, δεν είχατε την εικόνα. Στις 15 Ιανουαρίου ο κ. Μητσοτάκης ήρθε εδώ για να κάνει μία ακόμα λαθροχειρία.
Ο κ. Μητσοτάκης στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤ1 στον κ. Χατζηνικολάου -mot a mot οι λέξεις σας, κύριε Μητσοτάκη-, στις 12 Ιανουαρίου έλεγε τα εξής: «Θα έχουμε στο πρώτο τρίμηνο περί τα τέσσερα εκατομμύρια δόσεις μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Άρα θα μπορούμε να έχουμε εμβολιάσει κοντά στα δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας», μέχρι τέλος Μαρτίου. Ορίστε, αυτά λέγατε.
Και ήρθατε σήμερα εδώ να κάνετε παιχνίδι με τους αριθμούς. Ενώ είπατε ρητώς και κατηγορηματικώς τότε «τέσσερα εκατομμύρια δόσεις, δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας πλήρως εμβολιασμένοι», μας λέτε σήμερα ότι «πέσαμε έξω μόνο κατά τριακόσιες χιλιάδες εμβολιασμούς», διότι ξεχάσατε το «τέσσερα εκατομμύρια συμπολίτες μας», μπερδεύετε την πρώτη με τη δεύτερη δόση μαζί και μας λέτε ότι είχατε πει για δύο εκατομμύρια δόσεις και όχι για πολίτες που θα έχουν εμβολιαστεί πλήρως και είμαστε στο ένα εκατομμύριο επτακόσιες χιλιάδες.
Η αλήθεια ποια είναι; Ότι είχατε βάλει τον στόχο στα 2.000.000 συμπολίτες μας, έχουν εμβολιαστεί με τις δύο δόσεις μόλις 624.000 συμπολίτες μας και γύρω στο 1.700.000 συνολικά με μία και με δύο δόσεις. Και σας λέει η κ. Γεννηματά πως σε ό,τι αφορά τον εμβολιασμό με μία μόνο δόση, είμαστε στην 25η θέση στην Ευρώπη. Και φωνάζετε εσείς εδώ, μαζί με την αδελφή σας. Κάνετε φασαρία. Δεν είναι έτσι, λέμε ψέματα. Ή οικογενειακώς δεν ξέρετε τι σας γίνεται ή σας λένε άλλα οι συνεργάτες σας ή εν πάση περιπτώσει δείτε τα στοιχεία. Τα καταθέτω στα Πρακτικά, μαζί με το έγγραφο για την πορεία των εμβολιασμών.
Τα ίδια και χειρότερα κάνετε και με τα περιοριστικά μέτρα. Πρώτα μας φέρατε τα «έξυπνα μέτρα». Πήγατε την απαγόρευση κυκλοφορίας στις 18.00΄ τα Σαββατοκύριακα, με αποτέλεσμα να συνωστίζεται ο κόσμος στα σούπερ-μάρκετ και να μην μπορεί να βγει κανείς μια βόλτα το Σάββατο ή την Κυριακή το απόγευμα. Απαγορεύσατε την άθληση σε διπλανό δήμο, μετά είπατε πως επιτρέπεται αν πάει κανείς με τα πόδια σε διπλανό δήμο, αλλά τρώει πρόστιμο αν πάει με το αυτοκίνητο. Μετά μας είπατε ότι τελικά τα «έξυπνα μέτρα» δεν ήταν και τόσο έξυπνα, αλλά ήταν ανόητα και επιτρέψατε τη διαδημοτική μετακίνηση. Αλλά δεν επιτρέπεται να ψωνίσει κανείς από σούπερ μάρκετ μακρύτερα από 2 χιλιόμετρα. Συγγνώμη, έχετε καταλάβει ότι ο μέσος πολίτης σήμερα δεν ξέρει τι ακριβώς ισχύει; Ρωτήστε έναν νέο άνθρωπο έξω. Τι ισχύει; Δεν ξέρει ο κόσμος!
Πόσο θα μας τρελάνετε πια; Και ποιος θα σας πάρει σοβαρά με αυτήν τη διαχείριση; Και πώς να μην οδηγηθούμε σε καταστάσεις Νέας Σμύρνης, όταν προσπαθείτε να επιβάλλετε την ανικανότητα και το μπάχαλο αυτό που έχετε δημιουργήσει με την αστυνομική βία;
Πώς και ποιόν θα πείσετε; Στην αρχή -θυμάστε- λέγατε ότι ο ιός δεν κολλάει στα σχολεία, τα μικρά παιδιά δεν κολλάνε. Αργότερα κολλούσε και τα κλείσατε. Σήμερα δεν ξέρω τι ισχύει.
Στην αρχή διαρκώς λέγατε ότι δεν κολλάει στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ύστερα, όμως κολλούσε, και σπεύσατε να πάρετε εκτάκτως ιονιστές. Τώρα ο κ. Καραμανλής, που ακύρωσε το δικό μας έτοιμο διαγωνισμό για νέα λεωφορεία -και δεν ξέρω αν αυτή είναι και η αιτία που έδιωξε και το γενικό γραμματέα του υπουργείου Μεταφορών από εκεί- σπεύδει να μας πείσει ότι δεν κολλάει. Δεν κολλάει, ρε παιδιά, στα κλειστά λεωφορεία ούτε στα μετρό που συνωστίζεται ο κόσμος. Έξω αν πάει να κάτσει να πιει έναν καφέ κολλάει, στην εστίαση.
Τα ίδια ακριβώς κάνετε και με την οικονομία. Ο συνδυασμός της ιδεοληψίας με την ανικανότητα πρόβλεψης και έγκαιρης παρέμβασης που σας χαρακτηρίζουν έχει αποδειχθεί καταστροφικός. Στην αρχή η προκαταβολή ήταν στο σύνολό της επιστρεπτέα, μετά έγινε κατά το ήμισυ επιστρεπτέα, τώρα μπορεί να γίνει και στο σύνολό της. Μακάρι!
Σας λέγαμε από τον Νοέμβριο: «δώστε επιδότηση στην εστίαση». Λέγατε «όχι». Τώρα αποφασίσατε να δώσετε. Μπράβο, σας λέμε εμείς. Τι άλλαξε, όμως, με τόση καθυστέρηση σε αυτό που σας λέγαμε;
Βεβαίως είχαμε καταθέσει ερώτηση, επίκαιρη ερώτηση του τομεάρχη Οικονομίας, του κ. Χαρίτση αρχές Νοεμβρίου και σας ζητάγαμε να δώσετε επιδότηση, γιατί δεν θα επανεκκινήσουν χωρίς επιδότηση οι άνθρωποι μόνο με την επιστρεπτέα. Τότε αρνηθήκατε, λέγοντας ότι δεν χρειάζεται. Μάλιστα ο αρμόδιος Υπουργός Αναπτύξεως της Κυβερνήσεως -έτσι του αρέσει να λέγεται- ο κ. Γεωργιάδης έμεινε και τους έλεγε αχάριστους, έμεινε και τους έβριζε τους ανθρώπους με αποτέλεσμα αυτοί να θέλουν να του πάνε τα κλειδιά των επιχειρήσεών τους.
Πέρασαν, λοιπόν, πέντε μήνες και καταλάβατε ότι δεν γίνεται αλλιώς. Το θέμα, όμως είναι ότι είστε τόσο χύμα που καταλήγετε ακόμα και κάποια αυτονόητα μέτρα να τα παίρνετε με τεράστια καθυστέρηση και να ισχύει αυτό το κοινώς λεγόμενο «πολύ λίγα, πολύ αργά».
Μοιράσατε υποσχέσεις για το άνοιγμα της αγοράς τα Χριστούγεννα. Χρεώθηκαν οι μικρομεσαίοι με εμπόρευμα, τους έμειναν τα χρέη. Τώρα εξαγγέλλεται το άνοιγμα της αγοράς για το Πάσχα ή μετά το Πάσχα χωρίς να ξέρουμε πρώτον αν θα το κάνετε και δεύτερον ποια είναι η εξασφάλιση που δίνετε ότι δεν θα ξανακλείσουν αυτοί οι άνθρωποι σε λίγο καιρό.
Ακούω κραυγή αγωνίας, όπως άκουγα μέχρι προχθές, από τους επιχειρηματίες στο λιανικό εμπόριο που δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί στα μαγαζιά τους ούτως ή άλλως και στην εποχή της κανονικότητας ένας – ένας έμπαιναν οι πελάτες και καμιά φορά με το τουφέκι τους κυνηγάνε και ήταν κλειστοί. Τώρα ακούω από επιχειρηματίες της εστίασης, που είπατε ότι πανηγυρίζουν σήμερα, να λένε καλύτερα να μην μας ανοίξουν ποτέ. Διότι εσείς έρχεστε και οι ίδιοι λέτε ότι οι άνθρωποι πρέπει να βγουν τελικά από τα σπίτια τους, γιατί κάναμε λάθος τόσο καιρό γιατί μεταδίδονταν ο ιός μέσα στα σπίτια και τώρα που ανοίγει ο καιρός πρέπει να βγουν έξω από τα σπίτια τους. Το ερώτημα, όμως, είναι να βγουν και να πάνε πού; Αφού δεν μπορούν να βγουν και να πάνε να καθίσουν σε έναν ανοιχτό χώρο με αποστάσεις, με μέτρα…
Ήταν πολύ ωραίος δίσκος του Σαββόπουλου Τα τραπεζάκια έξω, να τον ακούσετε, κυρία Μπακογιάννη.
Αυτό το οποίο εισηγούμαι και αυτό το οποίο λέω, κύριε Μητσοτάκη, είναι ότι δεν ξέρετε πού πατάτε και πού βρίσκεστε. Αυτή είναι η απλή αλήθεια. Και ο μέσος πολίτης αδυνατεί να κατανοήσει τι του λέτε και ότι δεν εμπνέετε πια καμία εμπιστοσύνη. Αυτό λέω.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι αυτή η διαχειριστική ανεπάρκεια έρχεται τώρα την πιο κρίσιμη στιγμή που μπορούμε όντως να κάνουμε την κρίσιμη στροφή προς την κανονικότητα έχοντας στη διάθεσή μας ένα όπλο, που δεν είχαμε μέχρι τον Δεκέμβρη, τα εμβόλια.
Θέλω να είμαι δίκαιος σε αυτό. Δεν είναι αποκλειστικά δική σας η ευθύνη στις ελλείψεις για τα εμβόλια, είναι μία μεγάλη αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά από τρεις μήνες το παραδεχτήκατε και εσείς σήμερα. Εγώ θα έλεγα πως είναι μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την ίδρυσή της, που βάσισε όλη της τη στρατηγική στο businessplan λίγων φαρμακοβιομηχανιών.
Η δική σας ευθύνη, κύριε Μητσοτάκη, είναι ότι και εδώ φερθήκατε ως παρατηρητής, αμέτοχος, δεν αναζητήσατε λύσεις, αλλά περιμένατε και εσείς να έρθει η σειρά σας να πάρετε κατιτίς από την περιορισμένη, όπως αποδείχθηκε, πίτα. Εγώ, όταν αρχές Ιανουαρίου επισκέφθηκα την Πρόεδρο της Δημοκρατίας…
Ναι, το κατιτίς, κύριε Δήμαρχέ μου, Ναύαρχέ μου, είναι ότι τούτη την ώρα, που έχουν εμβολιαστεί μονάχα εξακόσιες χιλιάδες συμπολίτες μας, εάν είχαν εμβολιαστεί, όπως σε άλλες χώρες -θα σας δείξω στοιχεία- οι διπλάσιοι από αυτούς, δεν θα είχαμε 70 ανθρώπους να πεθαίνουν στα νοσοκομεία, θα είχαμε κάτω από 30. Θα γλιτώναμε 40 ανθρώπους την ημέρα. Αυτό είναι το κρίσιμο, δεν το καταλαβαίνετε ή κάνετε πως δεν το καταλαβαίνετε;
Όταν, λοιπόν, επισκέφθηκα την Πρόεδρο της Δημοκρατίας αρχές Ιανουαρίου, διατύπωσα μία πρόταση που είχε δύο σκέλη. Το πρώτο και ισχυρό πολιτικό σκέλος ήταν η πρόταση που διατύπωσε και ο διακεκριμένος καθηγητής και συνομιλητής σας, ο κ. Μόσιαλος, ο οποίος είχε αναφέρει σχετικά με τις πατέντες και την απελευθέρωση της παραγωγής εμβολίων ότι είναι επιτακτική η ανάγκη.
Σας ζήτησα γι’ αυτό να αναλάβετε πρωτοβουλίες στην Ευρώπη και αν δεν ευοδωθούν –και αυτό είναι το δεύτερο σκέλος- να αναζητήσετε και εναλλακτικές αγορές εμβολίων. Το κρίσιμο δεν είναι από πού έχουμε τα εμβόλια, το κρίσιμο είναι να το έχουμε αυτό το εργαλείο για να προστατέψουμε τον πληθυσμό μας.
Ζήτησα σύσκεψη Πολιτικών Αρχηγών. Αντί για σύσκεψη και συνεννόηση, επιλέξατε αντιπαράθεση στη Βουλή και ήρθατε εδώ να χλευάσετε τις προτάσεις μου. Σήμερα που όχι μόνο η Ευρώπη, αλλά ολόκληρος ο πλανήτης προσπαθεί να βρει τρόπους να αυξηθεί η πρόσβαση των κρατών σε εμβόλια, τι ακριβώς λέτε και κυρίως τι ακριβώς κάνετε;
Έχετε μήπως κάτι να διδαχθείτε από το γεγονός ότι άλλες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισραήλ, Σερβία –έχουμε πάθει πλάκα- εμβολιάζουν ξένους πολίτες; Πηγαίνουν για Σαββατοκύριακο στο Βελιγράδι να εμβολιαστούν. Το Ισραήλ έχει φτάσει σε ένα ποσοστό 60%, η Μεγάλη Βρετανία σε ένα ποσοστό 45,53%, αλλά βλέπω και άλλες χώρες, εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που αναζήτησαν εναλλακτικές πηγές, πολύ υψηλότερα από εμάς.
Έχετε καταλάβει, λοιπόν, πόσους ανθρώπους θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει, εάν από την αρχή του έτους, αντί να έρθετε εδώ να με χλευάσετε, δεχόσασταν την πρόσκληση να καθίσουμε σε ένα τραπέζι να κουβεντιάσουμε για το κρίσιμο αυτό θέμα και να αναζητήσουμε λύσεις; Καταθέτω στα Πρακτικά τη σχετική πορεία των εμβολιασμών.
Όμως, αυτό το οποίο κάνατε ήταν να με χλευάσετε και να βγάλετε μία ανακοίνωση ότι δεν μπορεί να είμαστε τόσο αντιευρωπαϊστές, που συζητάμε για εναλλακτικές πηγές, όταν η ίδια η Γερμανία το έκανε πρώτη. Προαγόρασε από την Pfizer, αυτό έκανε. Όμως, εν τοιαύτη περιπτώσει, να το αναζητήσετε και θα το βρείτε.
Εσείς αυτή τη στιγμή τι λέτε στους Έλληνες πολίτες; Δεν μπορώ να κάνω τίποτε, λέτε.
Ελάτε να δείτε ποιες χώρες είναι μπροστά από εμάς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ξέρετε; Η Αυστρία είναι μπροστά από εμάς; Η Ουγγαρία είναι μπροστά από εμάς; Είναι. Γιατί είναι;
Να ακολουθήσετε τη Γερμανία και στα καλά της, όχι μόνο στα κακά της. Η Γερμανία έδωσε 70% στους επιχειρηματίες της εστίασης κάλυψη τζίρου στην εορταστική περίοδο, όχι 7% όπως δώσατε εσείς σήμερα!
Ακολουθήστε τη Γερμανία, λοιπόν, που έχει τη βαθύτατη ευθύνη γι’ αυτή την κατάντια σήμερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη βαθύτατη ευθύνη η κυρία Φον Ντερ Λάιεν.
Κι εσείς, αντί να βγείτε και να το πείτε καθαρά αυτό, έρχεστε εδώ και λέτε ότι δεν τα πήγε πολύ καλά η Ευρώπη.
Αυτή τη στιγμή, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κρίσιμο ερώτημα για τους περισσότερους ανθρώπους είναι ένα. Γιατί, επαναλαμβάνω, αυτή πρέπει να είναι η Βουλή, αντιπαραθέσεις, κριτική, αλλά στο διά ταύτα το κρίσιμο πρέπει να είναι ένα: Μπορεί να γίνει κάτι να αλλάξει αυτή την θλιβερή εικόνα, έστω και στο και πέντε;
Εμείς λέμε: ναι μπορεί. Το πρώτο είναι να εξασφαλιστούν άμεσα και με όλους τους δυνατούς τρόπους οι αναγκαίες δόσεις των εμβολίων και να εκπονηθεί ένα πλάνο για τον εμβολιασμό αυτών των συμπολιτών μας, των εργαζομένων που ονομάζονται διεθνώς essentialworkers. Να πω απλά, ο εμβολιασμός πρέπει να ανοίξει επιτέλους στον ενεργό πληθυσμό. Και ερωτώ: Θα μπορέσουμε να έχουμε ένα βιώσιμο άνοιγμα της οικονομίας -από άποψη υγειονομική λέω εγώ, όχι οικονομική- εάν οι εργαζόμενοι στα σουπερμάρκετ δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εργαζόμενοι που έρχονται καθημερινά σε επαφή με εκατοντάδες ανθρώπους, αν οι εργαζόμενοι στα κούριερ που μπαίνουν στα σπίτια μας δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, καθηγητές, που θα ανοίξουν τώρα τα σχολεία μας και θα πάνε τα παιδιά μας, δεν είναι εμβολιασμένοι, αν οι εργαζόμενοι στον τουρισμό δεν εμβολιαστούν;
Πώς μιλάμε για ασφαλές άνοιγμα και για ζώνη ανοσίας, αν δεν είναι εμβολιασμένες αυτές οι κατηγορίες των εργαζομένων που είναι στην πρώτη γραμμή της επαφής για να επανεκκινήσει η οικονομία;
Το ίδιο και για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού με χρόνια νοσήματα. Το έλεγε πολύ έγκαιρα -να το πιστώσω- το ΚΙΝΑΛ. Με μεγάλη αργοπορία εσείς προχωρήσατε να ανοίξετε την πλατφόρμα για κάποιους από αυτούς, όμως, γιατί ακόμα και σήμερα δεν καλύπτονται όλοι, όπως είναι οι καρκινοπαθείς, οι διαβητικοί, οι καρδιοπαθείς. Καταθέτω για τα Πρακτικά ποιες κατηγορίες χρόνιων νοσημάτων σήμερα δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης στον εμβολιασμό.
Εδώ δεν θα πρέπει να πάμε με ηλικιακά κριτήρια. Είναι ευπαθείς ομάδες, είναι εκ των ων ουκ άνευ η προστασία των μεγαλύτερων σε ηλικία συμπολιτών μας, αλλά πρέπει να υπάρξει μέριμνα και πέρα από αυτούς άμεσα. Και ξαναλέω, πρέπει να γίνει με σχέδιο και κατά προτεραιότητα, όχι από τα αδιάθετα εμβόλια, όχι παρεμπιπτόντως και κατ’ εξαίρεση, όπως συνήθως γίνεται. Και εμβολιάζονται απ’ ό,τι μαθαίνω σε όλους τους νομούς τα τοπικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας από τα αδιάθετα εμβόλια.
Να το πείτε αυτό στον Περιφερειάρχη σας της Δωδεκανήσου που έσπευσε να εμβολιαστεί και είναι ακόμα μέλος της Νέας Δημοκρατίας και στους δημάρχους σας.
Το δεύτερο που πρέπει να κάνουμε ότι πρέπει επιτέλους να υπάρξει σοβαρή επιδημιολογική επιτήρηση και αξιόπιστα δεδομένα. Ο τρόπος είναι ένας: Μαζικά μοριακά τεστ, με ευθύνη του ΕΟΔΥ, σε μεγάλη κλίμακα. Δευτέρα και Παρασκευή έλεγχος στις μεγάλες παραγωγικές μονάδες που συρρέουν καθημερινά εκατοντάδες εργαζόμενοι. Το ίδιο και στα σχολεία. Δεν μπορεί να ανοίγουν όπως έκλεισαν. Να γίνονται τεστ Δευτέρα και Παρασκευή με μονάδες του ΕΟΔΥ.
Για τα self τεστ τώρα. Το είπατε και μόνος σας ότι είναι συμπληρωματικού χαρακτήρα. Δεν μπορείτε, όμως, την ίδια στιγμή που λέτε μόνος σας ότι είναι συμπληρωματικού χαρακτήρα να λέτε ότι είναι και το «κλειδί». Έχει αντίφαση αυτό που λέτε. Σε πρόσφατη έκθεσή του στις 17 Μαρτίου ο ECDC, το Ευρωπαϊκό Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων, διατυπώνει τον έντονο σκεπτικισμό του ως προς τη δυνατότητα αυτών των τεστ να αποτελέσουν βασική επιλογή εργαστηριακού ελέγχου για τον covid. Το καταθέτω κι αυτό.
Το τρίτο που πρέπει να κάνετε είναι να σταματήσετε, επιτέλους, τα κόλπα με τις ιδιωτικές κλινικές. Επίταξη σημαίνει άμεση διάθεση των απαραίτητων μονάδων στην εθνική προσπάθεια να σωθούν ζωές. Δεν σημαίνει διαλογή περιστατικών, δεν σημαίνει δωράκια, ούτε, φυσικά, σημαίνει κουνάω το δάκτυλο στον γιατρό της γειτονιάς, του κάνω το λιοντάρι, αλλά κάνω την πάπια στους ιδιοκτήτες των μεγάλων ομίλων ιδιωτικής περίθαλψης.
Και το τέταρτο -και ολοκληρώνω με αυτό, διότι θα έχω τη δυνατότητα να τοποθετηθώ στα ζητήματα της οικονομίας στη δευτερομιλία μου- που πρέπει να κάνετε είναι να ενισχύσετε, επιτέλους, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Προσλάβετε, επιτέλους, τους επιλαχόντες των διαγωνισμών. Ήρθατε να κάνετε επίταξη σε διακόσιους γιατρούς. Έναν χρόνο τώρα 200 γιατρούς δεν μπορούσατε να προσλάβετε; Και είναι επιλαχόντες σε διαγωνισμούς, που κι εσείς «τρέξατε».
Σταματήστε, επιτέλους, να παίζετε με τα νούμερα και μη σκέφτεστε μόνο πώς θα ξεφορτωθείτε αυτούς τους ανθρώπους που είναι διαρκώς στην πρώτη γραμμή, που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή, που σώζουν ζωές και εσείς δεν έχετε δώσει -υποκριτικά χειροκροτήματα ναι- ούτε τα βαρέα και ανθυγιεινά, ούτε μία στοιχειώδη αύξηση στις αποδοχές τους. Κάνατε, όμως, και απολύσεις εκδικητικές, όπως στον «Άγιο Σάββα», σε αυτούς που βγαίνουν να καταγγείλουν παρεμβάσεις της διοίκησης.
Σας καταθέσαμε τέσσερις ουσιαστικές προτάσεις για να αλλάξει η εικόνα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Θα σας καταθέσουμε και μια σειρά από προτάσεις στην οικονομία στη δεύτερη δυνατότητα ομιλίας.
Το κρίσιμο, όμως, είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι κάνοντας πως δεν βλέπουμε την πραγματικότητα, δεν μπορεί η χώρα να πάει μπροστά και δεν μπορεί να περιμένει και πολλά ο ελληνικός λαός από μία τέτοια κυβέρνηση.
Δευτερολογία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, Αλέξη Τσίπρα,στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή σχετικά με το εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της πανδημίας και των επιπτώσεών της στην οικονομία
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ανέβηκε στο βήμα για τη δευτερολογία του ο κ. Μητσοτάκης και μας είπε ότι όλοι πάσχουμε από έναν αρνητικό «-ισμό». Εγώ πάσχω από μηδενισμό. Η κ. Γεννηματά πάσχει από μαξιμαλισμό. Μας έβαλε στα δύο άκρα. Μην μας βάλει και κοντά-κοντά. Ο κ. Κουτσούμπας πάσχει από αρνητισμό. Ο κ. Βελόπουλος -μου έκλεψε τη συνήθη κατηγορία- πάσχει από λαϊκισμό. Ο κ. Βαρουφάκης πάσχει από σουρεαλισμό. Μάλιστα. Ο μόνος ο όποιος δεν πάσχει και ο όποιος έχει ένα θετικό «-ισμό» είναι ο κ. Μητσοτάκης ο όποιος έχει ρεαλισμό. Είναι ρεαλιστής. Αλλά πώς γίνεται να είσαστε μόνος απέναντι σε όλους τους υπόλοιπους σε αυτή την Αίθουσα και -τολμώ να πω- απέναντι και στην κοινή λογική, απέναντι και στον μέσο πολίτη, ανεξαρτήτως του τι έχει ψηφίσει στις εκλογές; Αυτό είναι κάτι το οποίο μάλλον θα πρέπει να σας προβληματίσει και πρέπει να το απαντήσετε.
Κύριε Μητσοτάκη, σας το λέω για δεύτερη φορά. Δεν είναι μια κρίση που φέρατε, πράγματι, εσείς στη χώρα. Αν και πολλές φορές δεν υπάρχει ευνοϊκότερη συνθήκη για μια κυβέρνηση -όχι για τη χώρα βεβαίως- από το να διαχειρίζεται μια κρίση την οποία δεν έχει δημιουργήσει αυτή. Και στην πρώτη φάση της πανδημίας αυτό σας εκτόξευσε σε ό,τι αφορά την απήχηση σας στην ελληνική κοινωνία. Πώς σχολιάζετε τις προσωπικές, τις πολιτικές και τις κυβερνητικές αποδόσεις σας, τον δείκτη εμπιστοσύνης που καταγράφεται σε όλες τις μετρήσεις; Και κυρίως πώς σχολιάζετε αυτό που σας είπα ότι στην πρώτη περίοδο της πανδημίας -γιατί σας συμφέρει να τα βάζετε όλα μαζί στη σύγκριση- βγήκαμε όλοι με ένα πολύ θετικό πρόσημο; Αυτό το θετικό πρόσημο καταφέρατε να το σπαταλήσετε σε πέντε μόλις μήνες. Διότι αυτούς τους τελευταίους πέντε μήνες έχουμε αρνητικά ρεκόρ και κυρίως έχουμε μια πραγματικότητα η οποία είναι αδήριτη.
Κύριε Μητσοτάκη, ειλικρινά θα ήταν πολύ πιο εύστοχο, πολύ πιο έξυπνο σαν στάση πολιτική από την πλευρά σας να βγαίνατε και να πείτε το αυτονόητο: μας ξεπέρασε η πραγματικότητα. Να απευθυνθείτε στον ελληνικό λαό που μια του λέτε «μέσα», μια του λέτε «έξω», μια του λέτε «άσπρο», μια του λέτε «μαύρο» και διαρκώς είτε άσπρο του λέτε, είτε μαύρο του λέτε, με τον βούρδουλα το λέτε. Εννοώ, με πάρα πολύ σκληρά μέτρα. Είχατε έρθει στη Βουλή να μας πείτε να διπλασιάσουμε και το πρόστιμο για να αναθερμάνουν την οικονομία. Να απευθυνθείτε σε αυτούς τους έρμους πολίτες και να τους πείτε «συμπολίτες μου», αφού σας αρέσει αυτή η προσφώνηση, «αποτύχαμε. Συμπολίτες μου, κάναμε λάθος. Ίσως έπρεπε από την αρχή να είχαμε μια άλλη στρατηγική, ένα άλλο σχέδιο, ένα άλλο μοντέλο, ένα μοντέλο με σοβαρότερη επιδημιολογική επιτήρηση, με σοβαρότερη ιχνηλάτηση των κρουσμάτων». Το πανεπιστήμιο του Warwick, διάβαζα σήμερα, με μια έρευνά του λέει ότι η λαθεμένη ιχνηλάτηση δεκαπέντε χιλιάδων θετικών κρουσμάτων οδηγεί μέσα σε μια βδομάδα σε εκατόν είκοσι πέντε χιλιάδες νέα κρούσματα. Γιατί, λοιπόν, δεν έχετε τη γενναιότητα να βγείτε και να μιλήσετε, όπως το έκανε η κ. Μέρκελ στη Γερμανία; Και κέρδισε απ’ αυτό. Δεν βγαίνει διαρκώς να λέει «πετύχαμε, πετύχαμε, πετύχαμε». Ανεξαρτήτως αν έξω ο καιρός είναι μουντός ή έχει ηλιοφάνεια δεν λες ο καιρός είναι καλός. Όταν ο καιρός είναι καλός, λες «ο καιρός είναι καλός». Όταν όμως βρέχει καταρρακτωδώς, δεν μπορείτε εσείς να βγαίνετε διαρκώς και να έχετε την ίδια κασέτα.
Και εν πάση περιπτώσει, κύριε Μητσοτάκη, δεν χρειάζεται τώρα να κάνω μια μακάβρια αριθμητική. Αν θέλετε όμως να δείτε την πραγματικότητα, δεν έχετε παρά να πάτε μια βόλτα -όχι προστατευμένος, αλλά μια βόλτα χωρίς προστασία- να δείτε την πραγματική εικόνα σήμερα σε ένα οποιοδήποτε δημόσιο νοσοκομείο θέλετε εσείς.
Πρώτο Θέμα και όχι Αυγή: «Κραυγή αγωνίας νοσηλευτή που ζητούσε αναπνευστήρα για τριανταδιάχρονο, στο Αγλαΐα Κυριακού». «Η συγκλονιστική μαρτυρία στο KONTRA του γιου του εβδομηντάχρονου που πέθανε περιμένοντας κρεβάτι Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο Αμαλία Φλέμινγκ». «Κραυγή αγωνίας από οικογένεια ασθενούς: Διασωληνωμένη εκτός ΜΕΘ η μητέρα μας στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας, κινδυνεύει να πεθάνει». Η κ. Παγώνη στο MEGA, η οποία δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ, λέει: «Εφιαλτικές εφημερίες. Έχουμε μία ΜΕΘ έξω από τις ΜΕΘ». Τα καταθέτω στα Πρακτικά.
Έρχεστε λοιπόν εσείς, με αυτήν την εικόνα σήμερα, την οποία δεν μπορείτε να κρύψετε. Δεν κρύβεται, όταν σε κάθε ελληνική οικογένεια υπάρχει σχεδόν ένα περιστατικό. Μπορεί να κρυφτεί; Και φυσικά ούτε τα Μέσα μπορούν να την κρύψουν και την αναδεικνύουν. Έρχεστε να μας πείτε ότι αυτό δεν γίνεται σήμερα, αλλά γινόταν τεσσεράμισι χρόνια επί ΣΥΡΙΖΑ; Εκεί έχει φτάσει η εχθροπάθειά σας; Δηλαδή, ο ελληνικός λαός είναι χαζός; Δεν ήξερε τι συνέβαινε επί ΣΥΡΙΖΑ και δεν βλέπει τι συμβαίνει σήμερα;
Επί ΣΥΡΙΖΑ -τα είπα και άλλη φορά, δεν έχει νόημα αυτό, αλλά θα το πω γιατί δεν μπορώ να το αφήσω να πέσει κάτω-, σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες δημοσιονομικά, δημοσιονομικής ασφυξίας, και αυξήσαμε τον προϋπολογισμό για τα νοσοκομεία και φτιάξαμε εκατόν τριάντα κλίνες σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Από τις 9 Ιουλίου του 2019 που αναλάβατε εσείς, μέχρι τις αρχές Μαρτίου του 2020 που ήρθε η πανδημία ούτε μία κλίνη σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Έπρεπε να έρθει η πανδημία για να φτιάξετε διακόσιες πενήντα όλες κι όλες, και αφήστε τη δημιουργική λογιστική.
Εν τοιαύτη περιπτώσει, ας είμαστε όμως και κάπου συνεννοημένοι διότι εδώ είναι και ζήτημα πολιτικής άποψης. Εσείς δεν λέγατε προεκλογικά ότι η άποψή σας για το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι συμπράξεις δημόσιου – ιδιωτικού; Δεν έβγαιναν υποστηρικτές σας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς και έλεγαν ότι πρέπει να κλείσουμε και κανένα δημόσιο νοσοκομείο, να γκρεμίσουμε κανένα γιατί είναι όλα άχρηστα; Πώς να φτιάξετε κρεβάτι σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας;
Ο κ. Πορτοσάλτε τα έλεγε αυτά. Υποστηρικτές σας είπα, δεν είπα ότι τα είπατε εσείς. Είπα «υποστηρικτές σας», ακούστε με. Είπα ότι έλεγαν οι υποστηρικτές σας σε ραδιοφωνικούς σταθμούς. Οι υποστηρικτές σας. Υπάρχουν αυτά, είναι γνωστά.
Δεν είπα ότι είπατε εσείς να γκρεμίσουμε νοσοκομεία. Είπα ότι εσείς στο πρόγραμμά σας ως άποψη είχατε ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν περπατάει. Μας ασκήσαμε δριμύτατη κριτική για τις Τοπικές Μονάδες Υγείας, λέγοντας ότι είναι σοβιετικό μοντέλο και σοβιετικού τύπου. Τα ίδια λέγατε και τη δεκαετία του ΄80 σε αυτή την αίθουσα, όταν ήρθε το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ότι είναι σοβιετικό μοντέλο. Αυτά λέγατε και αυτά λέτε, αυτή είναι η άποψή σας. Δεν είσαστε με το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Όμως, το κρίσιμο είναι ότι εδώ βρίσκεστε πολύ μακριά από την πραγματικότητα. Άνοιξα λοιπόν ένα κρίσιμο ζήτημα και είπα για τον εμβολιασμό: Εξασφαλίστε με κάθε δυνατό τρόπο και με κάθε δυνατή πρωτοβουλία στην Ευρωπαϊκή Ένωση τη σχετική επάρκεια των εμβολίων. Και τώρα που μας λέτε ότι έχουμε αυξημένο αριθμό δόσεων.
Δεν σας είπα εμβολιάστε τους όλους. Δεν σας είπα αυτό. Γιατί μηδενίζετε την άποψή μας και την πρότασή μας; Ακούστε την πρότασή μας.
Είπα: ανοίξτε τον εμβολιασμό και σε άλλες ομάδες πληθυσμού, όχι μόνο με ηλικιακά κριτήρια και κυρίως στους λεγόμενους εκτεθειμένους εργαζόμενους. Είπα πολύ συγκεκριμένα: Δεν φτιάχνεις ασπίδα ανοσίας αν δεν εμβολιάσεις αυτούς που έρχονται καθημερινά σε επαφή με εκατοντάδες ανθρώπους, αν δεν εμβολιάσεις τους εργαζόμενους στα σούπερ μάρκετ, αν δεν εμβολιάσεις τους εργαζόμενους στο delivery, στα courier, αν δεν εμβολιάσεις τους καθηγητές και τους δασκάλους που θα πάνε τα παιδιά μας στο σχολείο αύριο. Θα ανοίξουν τα σχολεία, όπως ακριβώς έκλεισαν! Οι ίδιοι οι μαθητές μέσα στην τάξη…
Σας είπα να αφήσετε κανέναν έξω; Εσείς δεν λέτε ότι από τον Απρίλιο και μετά θα έχουμε μεγαλύτερη ροή εμβολιασμών και επαρκείς δόσεις εμβολίων; Εσείς γνωρίζετε τον αριθμό των εμβολίων, δεν τον γνωρίζω εγώ.
Σας λέω λοιπόν ότι δεν μπορείτε να πανηγυρίζετε για την πορεία του εμβολιασμού που αφορά μέχρι στιγμής στη χώρα μας περίπου το 9%-10% του ενεργού πληθυσμού, όταν το 66% του ενεργού πληθυσμού αν το ρωτήσετε θα σας πει «του αγίου ποτέ θα εμβολιαστώ».
Και αυτός ο κόσμος θα είναι στην πρώτη γραμμή του τουρισμού, στα ξενοδοχεία, στα αεροδρόμια. Αυτός ο κόσμος είναι στην πρώτη γραμμή σήμερα στα σχολεία, καθηγητές, στα σούπερ μάρκετ. Αυτό σας λέμε. Δώστε τη δυνατότητα και την προοπτική ελπίδας, τον εμβολιασμό σε αυτούς τους ανθρώπους, γιατί αυτό είναι όχι μόνο δίκαιο, αλλά είναι και σωστό υγειονομικά για να δημιουργηθεί ασπίδα. Θα έχετε στην πορεία χρόνο να τα σχολιάσετε.
Έρχομαι σε ένα άλλο θέμα κρίσιμο τώρα. Ο κ. Μητσοτάκης κάθε φορά ή σχεδόν κάθε φορά που κατατίθεται μία άποψη η οποία δεν του αρέσει, δεν την αποδομεί πολιτικά, τη διαψεύδει. Μου λέει ότι λέω ψέματα. Το ίδιο έκανε και τώρα.
Καμιά χώρα, λέει, δεν παρακάμπτει τις κεντρικές διαδικασίες των εμβολιασμών. Βαριές κουβέντες ήταν αυτές που είπα εγώ για τη Γερμανία και να πάρω τηλέφωνο την κυρία Μέρκελ, την Καγκελάριο να της πω αυτά που λέω, μην τυχόν και έχει παρεξηγηθεί που με αγαπάει τόσο. Ουδείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση τολμά να πάρει το ρίσκο και να ανοίξει θέμα διμερών συμφωνιών και ιδιαίτερα για το SputnikV, το εμβόλιο το ρωσικό. Και είναι μεγάλο ρίσκο μάς είπε.
Εντάξει. Όταν μίλησα για τη Γερμανία μάλιστα σηκώθηκε από τη θέση του φωνάζοντας.
Σας καταθέτω, κύριε Μητσοτάκη, στα Πρακτικά στοιχεία από την επίσημη σελίδα του υπουργείου Υγείας της Γερμανίας -μπείτε σήμερα μέσα και ανατρέξτε- στα γερμανικά. Σας διαβάζω με μετάφραση, γιατί εγώ όπως ξέρετε δεν γνωρίζω γερμανικά. Θα το καταθέσω, όμως, στα γερμανικά για εσάς που γνωρίζετε. Διαβάζω: «Από τα ήδη εγκεκριμένα εμβόλια της Pfizer, η χώρα έχει λάβει πάνω από εξήντα εκατομμύρια δόσεις μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτός από αυτά σε εθνικό επίπεδο έχει εξασφαλίσει επιπλέον τριάντα εκατομμύρια δόσεις. Από τη Moderna μόνο η Γερμανία παίρνει πενήντα εκατομμύρια δόσεις και επιπλέον διαπραγματεύεται σε εθνικό επίπεδο και για περισσότερες». Οπότε αθροιστικά μόνο από τη Pfizer και από τη Moderna η Γερμανία μπορεί να λάβει για φέτος εκατόν σαράντα εκατομμύρια δόσεις.
Μας είπατε επίσης ότι ουδείς είναι αυτός που διανοείται στην Ευρώπη να ανοίξει θέμα και να συζητήσει και μόνο την αγορά εμβολίων πέρα από το ευρωπαϊκό πλαίσιο και ειδικά αναφερθήκατε στο ρωσικό εμβόλιο SputnikV.
Δεν θα αναφερθώ στον Καγκελάριο Κουρτς της Αυστρίας, ο οποίος -προχθεσινό είναι το δημοσίευμα- δήλωσε ότι βρίσκεται σε διαπραγμάτευση και υπάρχει δεσμευτική υπόσχεση γρήγορης παράδοσης τριακοσίων χιλιάδων δόσεων του εμβολίου τον Απρίλιο, πεντακοσίων χιλιάδων τον Μάιο και διακόσιες χιλιάδες στις αρχές Ιουνίου. Ο Καγκελάριος Κουρτς, ομοϊδεάτης σας είναι αυτός.
Σας λέω, όμως, να δείτε δημοσίευμα του ZDF, όπως καταλαβαίνετε έγκυρου ειδησεογραφικού δικτύου, το οποίο λέει το εξής: «Στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο της Γερμανίας, 18 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός της Βαυαρίας,CSU» -ομοϊδεάτης σας- «εισηγήθηκε μια γρήγορη έγκριση του εμβολίου SputnikV. Μάλιστα ο ίδιος προειδοποίησε να μην περιμένουν την έγκριση μέσω Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφού είχαν κλείσει συμβόλαια και με άλλες εταιρείες παρασκευής εμβολίων πριν την έγκρισή τους».
Στο ίδιο πνεύμα ο δήμαρχος του Βερολίνου και αυτός CDU, αν δεν κάνω λάθος… SPD με συγχωρείτε. Ακόμα καλύτερα, κυρία Γεννηματά, SPD. Ο δήμαρχος του Βερολίνου στο ίδιο πνεύμα προέτρεψε να αρπάξουμε την ευκαιρία για την παραλαβή των εμβολίων SputnikV.
Δηλαδή, με συγχωρείτε, τι είδους εθελοδουλία είναι αυτή που έχουμε; Απέναντι σε ποιον; Σε αυτούς που μόνοι τους βλέπουν την ανάγκη και σπεύδουν να κατανοήσουν ότι εδώ δεν είναι ζήτημα γεωπολιτικών συνθηκών και ισορροπιών. Δεν είμαι -για να απαντήσω στην κ. Γεννηματά- υπέρ της άποψης ότι αυτό θα έπρεπε να γίνεται από κάθε μία χώρα ξεχωριστά, αλλά εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μια πρωτοφανή αποτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και εγώ, κυρία Γεννηματά, πραγματικά στεναχωριέμαι να βλέπω χώρες, βαλκανικές χώρες -δεν συγκρίνω, όλες οι χώρες είναι πάρα πολύ σημαντικές, αλλά όχι τόσο προηγμένες, όπως η Ελλάδα- να έχουν διπλάσιο ποσοστό στη ροή των εμβολιασμών απ’ ό,τι η Ελλάδα. Και λέω ότι αυτό έπρεπε να μας απασχολήσει έγκαιρα. Από τις αρχές του χρόνου θέτω το ζήτημα αυτό, διότι είναι ζήτημα κυριολεκτικά ζωής και θανάτου.
Και εν τοιαύτη περιπτώσει, σταματήστε αυτό το μπούλινγκ ότι λέω ψέματα, ότι δεν ξέρουμε τι λέμε. Άμα έχετε άλλη άποψη, πείτε ότι έχετε άλλη άποψη, όχι να έρχεστε εδώ και χωρίς στοιχεία να λέτε, όπως πάλι σήμερα μας είπατε, ότι είμαι ψεύτης και λαϊκιστής. Εσείς λοιπόν είστε ψεύτης, δύο φορές ψεύτης, που έρχεστε εδώ χωρίς στοιχεία και μας κατηγορείτε. Τεκμηριώστε την άποψή σας με στοιχεία, όχι με ύβρεις απέναντι στους πολιτικούς σας αντιπάλους.
Θέλω να πω δυο λόγια για την οικονομία, διότι πραγματικά είναι πάρα πολύ κρίσιμες οι στιγμές που ζούμε. Έχω την εκτίμηση -το έχω πει πάρα πολλές φορές- ότι όπως η κυβέρνηση δεν έχει συναίσθηση ή κάνει πως δεν έχει συναίσθηση της οδυνηρής πραγματικότητας, της δύσκολης πραγματικότητας στην υγειονομική κρίση, έτσι κάνει ή δεν έχει -αυτό θα είναι χειρότερο- συναίσθηση του γεγονότος ότι η ελληνική οικονομία σήμερα είναι πάρα πολύ βαριά τραυματισμένη.
Η ύφεση στη χώρα το 2020 ήταν 8,2%, η τρίτη χειρότερη στην Ευρωζώνη και πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης που ήταν 6,6%. Το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε, αλλά η εικόνα στην πραγματική οικονομία είναι ακόμα πιο θλιβερή. Στον ιδιωτικό τομέα δεν υπήρξε καμία ουσιαστική ενίσχυση, μόνο ελάχιστα επιδόματα σε εργαζόμενους και δάνεια σε επιχειρήσεις.
Πανηγυρίζετε για την εστίαση. Δώσατε ένα σημαντικό επίδομα. Δεν θα πω εγώ ότι είναι χαρτζιλίκι. Θα πω ότι καλά κάνατε και το δώσατε, έστω και με καθυστέρηση, όμως δεν κατανοείτε ίσως ότι αυτό είναι σημαντικό για μια επανεκκίνηση, όποτε κι αν αυτή γίνει -που καθυστερεί- ωστόσο δεν είναι σημαντικό για την επιβίωση, διότι τούτη την ώρα το 94% των επιχειρήσεών μας στη χώρα είναι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και υπάρχει ο φόβος και οι προβλέψεις για «λουκέτα» σε μία στις τρεις από αυτές.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω, κύριε Μητσοτάκη, κάτι σε σχέση με την ανακοίνωση που κάνατε για την εστίαση. Στα κριτήρια αυτά υπάρχει και ως κριτήριο, ως προϋπόθεση το όριο των δέκα εργαζομένων, γιατί ακούγεται και διαβάζεται αυτό; Αν υπάρχει αυτό, είναι προφανές ότι θα μείνουν πάρα πολλές επιχειρήσεις εκτός και μάλιστα αυτές που έχουν περισσότερο ανάγκη τα χρήματα. Δηλαδή εάν υπάρχει τέτοιο όριο, από τις 80.000 επιχειρήσεις για να πάτε στις 34.000, όπως διαδίδεται, θα μείνουν έξω πάνω από 45.000 επιχειρήσεις. Θα είναι αυτές που έχουν ανάγκη τα χρήματα αυτά περισσότερο. Θα ήθελα μια απάντηση ως προς αυτό.
Ωστόσο, το κρισιμότερο όλων είναι ότι πρέπει να κατανοήσετε, πρέπει να κατανοήσουμε όλοι ότι βιώσιμη επανεκκίνηση του κλάδου της εστίασης ειδικά, χωρίς τη μετατροπή της επιστρεπτέας σε μη επιστρεπτέα, χωρίς μείωση του ΦΠΑ μέχρι να βγουν από τη μεγάλη δυσκολία, τουλάχιστον τον επόμενο χρόνο και χωρίς επιδότηση της εργασίας το επόμενο διάστημα, για να μην φτάσουμε ξαφνικά, όταν φύγουν τα όποια μέτρα στήριξης, να δούμε ξανά να σκαρφαλώνει η ανεργία στο 25% με 26%, δεν μπορεί να υπάρξει. Δεν μπορεί να υπάρξει επανεκκίνηση βιώσιμη.
Και το κυριότερο είναι ότι δεν αφορά μόνο την εστίαση. Αφορά όλους τους κλάδους της αγοράς, ιδίως τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Ρύθμιση του χρέους που δημιουργήθηκε την περίοδο της πανδημίας.
Εμείς, σε δύσκολες συνθήκες -μόλις είχαμε βγει από το μνημόνιο, αλλά ακόμα ήταν δύσκολες οι συνθήκες- με πολύ αυστηρή επιτήρηση, χωρίς ρήτρα διαφυγής που έχετε σήμερα εσείς εδώ και χωρίς τόσο χαμηλό επιτόκιο δανεισμού και χωρίς τη δυνατότητα η Ευρωπαϊκή Ένωση να μας λέει «μην φτιάξετε πλεονάσματα, δεν χρειάζεται, δαπανήστε όσο χρειάζεται», κάναμε αυτήν τη ρύθμιση σε ό,τι αφορά τις ασφαλιστικές εισφορές: Μεσοσταθμικό «κούρεμα» 40% ως 60% και 120 δόσεις. Δεν μπορεί να γίνει αυτή ρύθμιση για το κορωνοχρέος και να αφορά όλη τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, να πάρουν μια ανάσα αυτοί οι άνθρωποι, να μπορέσουν βιώσιμα να συνεχίσουν; Ή το σχέδιο είναι -γιατί κάποιοι λένε ότι οι μισές επιχειρήσεις είναι «ζόμπι»- να ξεμπερδέψουμε από τα «ζόμπι»; Μέχρι χθες ήταν η ραχοκοκαλιά της οικονομίας, τους χτυπάγατε την πλάτη. Τώρα ξαφνικά έγιναν πρόβλημα και «ζόμπι».
Η Eurostat είναι αυτή η οποία δείχνει πόσο προβληματική είναι η εικόνα. Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα -για να πάω και στον κλάδο των εργαζομένων- λέει η Eurostat ότι έχουν την τρίτη μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος, μετά και τα μέτρα της κυβέρνησης, όχι πριν. Την τρίτη μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος στην Ευρώπη! Οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι έχουν τη δεύτερη μεγαλύτερη μείωση εισοδήματος στην Ευρώπη.
Πιστεύετε ότι η επόμενη μέρα σε αυτά τα πλαίσια είναι μια μέρα η οποία θα είναι με ροδοπέταλα, ότι θα εκτιναχτούμε; Εσείς λέτε για το «Ελλάδα 2.0». Εγώ το Χαβάη 5-0ήξερα, καμία σχέση. Το «Ελλάδα 2.0» δεν το καταλαβαίνω σε αυτές τις συνθήκες.
Ζείτε σε μια πραγματικότητα η οποία είναι επίπλαστη. Και φοβάμαι ότι ενώ έχουμε πολύ ανηφορικό δρόμο και η χώρα χρειάζεται σχέδιο που να οδηγεί σε διέξοδο, εσείς δεν είστε σε θέση. Αλλά με τον σχεδιασμό και τον βηματισμό σας μας οδηγείτε σε μεγάλες περιπέτειες. Όπως δεν συναισθάνεστε τις δυσκολίες της πανδημίας, έτσι και το μέγεθος του προβλήματος στην οικονομία.
Δεν θα είναι παροδική η συνέπεια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και χρειάζεται αλλαγή πλεύσης. Χρειάζεται να σκεφτούμε και έξω από τα θέσφατα, έξω από τα δεδομένα πλαίσια. Αντ’ αυτού, βλέπω ότι έχει κολλήσει η βελόνα στα ίδια.
Ο κόσμος, όμως, εξελίσσεται. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη ο προβληματισμός ακόμα και συντηρητικών κυβερνήσεων κινείται γύρω από δύο ζητήματα: Το πρώτο είναι η οχύρωση απέναντι σε μελλοντικές υγειονομικές κρίσεις, όπως αυτή που ζούμε, με την ενίσχυση εθνικών συστημάτων υγείας, με την επένδυση στην έρευνα και την επιστήμη και την προστασία της φύσης, για να αποφύγουμε τους κινδύνους που επιφέρει η ίδια αλόγιστη ανθρώπινη δραστηριότητα σε αυτήν.
Το δεύτερο είναι μια εμπροσθοβαρής αναπτυξιακή στρατηγική για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος της παγκόσμιας ύφεσης. Μια στρατηγική που θα οδηγήσει σε νέα μοντέλα βιώσιμης ανάπτυξης, επικεντρώνοντας στην καινοτομία, στην τεχνολογία και στον σεβασμό στο περιβάλλον.
Όλα αυτά, όμως, είναι εντελώς ξένα στη δική σας αντίληψη. Η μεγάλη ευκαιρία του Ταμείου Ανάκαμψης κινδυνεύει να χαθεί από μία κυβέρνηση με -επιτρέψτε μου την έκφραση- βαθιές ιδεοληψίες και αποδεδειγμένη διαχειριστική ανικανότητα. Σπεύσατε προχθές να παρουσιάσετε τις αποφάσεις σας για το Ταμείο. Τις αποφάσεις σας! Καμία διαβούλευση! Το σχέδιο υπήρχε στα χέρια Γερμανών ευρωβουλευτών, αλλά όχι στα χέρια των βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Και τελικά δεν κάνατε καμία διαβούλευση και συζήτηση. Ούτε συζήτηση στη Βουλή δεν θα κάνετε, αν δεν κάνω λάθος, την επόμενη εβδομάδα, όπως αρχικά μας είχατε πει. Σε επίπεδο αρχηγών εννοώ.
Έρχεστε και φέρνετε, κατά την άποψή μας, ένα σχέδιο που βασίζεται –το έχετε πει άλλωστε- στην έκθεση Πισσαρίδη, δηλαδή σε ένα παρωχημένο πλαίσιο που εφαρμόστηκε στην Ευρώπη στις δεκαετίες του 1990 και του 2000, αλλά πού οδήγησε; Σε κρίση χρέους, έκρηξη ανεργίας και έκρηξη ανισοτήτων. Ιδιωτικοποιήσεις ακόμα και στις υπηρεσίες υγείας, στο ασφαλιστικό, άρα μία τρύπα στα δημόσια οικονομικά και νέοι κίνδυνοι για τους ασφαλισμένους. Εκκαθάριση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δηλαδή το 95% των ελληνικών επιχειρήσεων, όπως είπα πριν, αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας, φοροελαφρύνσεις για λίγους, όχι για όλους.
Η απάντησή σας, δηλαδή, στη νέα κρίση είναι η συνταγή που μας οδήγησε στην προηγούμενη κρίση. Και όλα αυτά, για να καρπωθούν τα ευρωπαϊκά κονδύλια ορισμένοι, μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών, επιχειρηματικοί όμιλοι και οικογένειες.
Έτσι, όμως, δεν έρχεται ισχυρή ανάπτυξη. Μπορεί να δημιουργηθεί ενδεχομένως πεδίο κερδοφορίας γι’ αυτούς τους λίγους και ενδεχομένως -θα το δεχθώ- και κάποιες θέσεις εργασίας, όχι ικανές όμως να καλύψουν το μεγάλο χάντικαπ και αυτές θα είναι κακοπληρωμένες, ελαστικές και επισφαλείς. Βιώσιμη επανεκκίνηση της οικονομίας και συμπεριληπτική ανάπτυξη, όμως, δεν θα έρθει έτσι.
Δεν θα έρθει χωρίς να σωθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, χωρίς ρύθμιση του χρέους της πανδημίας, με διαγραφή μέρους του, χωρίς στήριξη και επιδότηση της εργασίας, χωρίς ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους και δημόσιες επενδύσεις στην παιδεία, στην έρευνα, στην κοινωνική πρόνοια, χωρίς ένα νέο ΕΣΥ, όπως εμείς παρουσιάσαμε -ακόμα να δούμε τις δικές σας προτάσεις!- και χωρίς ένα σοβαρό σχέδιο καταπολέμησης των ανισοτήτων.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης, -κλείνω, κύριε Πρόεδρε- δεν τα διαθέτετε όλα αυτά. Δεν έχετε αυτό το σχέδιο, δεν έχετε αυτή την άποψη, δεν έχετε αυτή τη στρατηγική. Δεν σας ενδιαφέρει ενδεχομένως και τίποτα απ’ όλα αυτά και νομίζω ότι δεν μπορείτε να το κρύψετε πια. Δεν μπορείτε πια να το κρύψετε ούτε στο πεδίο της πανδημίας ούτε στο πεδίο της οικονομίας.
Έχετε χάσει το κύριο όπλο για την καταπολέμηση μιας κρίσης το οποίο είναι η εμπιστοσύνη της κοινωνίας και είναι, κατά τη γνώμη μας, η ίδια η κοινωνία αυτή που θα φροντίσει κάποια στιγμή -εύχομαι γρήγορα- να καλυφθεί το κενό. Σήμερα με την παρέμβασή της σε όλα τα μέτωπα της μάχης για τη ζωή και την επιβίωση. Και αύριο για την προοδευτική επανεκκίνηση του τόπου με μία προοδευτική κυβέρνηση που έχει ανάγκη ο τόπος για να βγει από αυτή την κρίση, με την κοινωνία όρθια.
Σας ευχαριστώ.
