Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Η αυριανή παρέλαση θα έπρεπε να ανοίξει ή να κλείσει με τους σημερινούς μας ήρωες, τους γιατρούς, νοσηλευτές, ανθρώπους του ΕΚΑΒ που δίνουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή εναντίον της πανδημίας. Είναι τα σύμβολα του νέου πατριωτισμού στον οποίο πρέπει να στηριχθεί η χώρα για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Δουλεύουν άπειρες ώρες, πληρώνονται λίγο, δείχνουν αφοσίωση και επαγγελματισμό. Αποτελούν αυτό που χρειάζεται κάθε χώρα για να επιβιώσει, μία «ραχοκοκαλιά». Εδώ και περίπου ένα χρόνο η ζωή τους έχει αλλάξει. Η κούραση είναι εμφανής, καθώς η πανδημία δεν λέει να σταματήσει, με τα ασθενοφόρα να καταφτάνουν και τα κρεβάτια των εντατικών να γεμίζουν.
Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν σε μία ειδική κατηγορία Ελλήνων που κρατούν τη χώρα όρθια. Μαζί με τους αξιωματικούς που κράτησαν τα σύνορα στον Εβρο ή εκείνους που δίνουν άνιση μάχη πάνω ή κάτω από τη θάλασσα στο Αιγαίο. Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να έχει βρει έναν τρόπο να τους πληρώνει περισσότερο και γενικά να κάνει τη ζωή όσο πιο άνετη γίνεται για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Δεν είναι βέβαια αυτό που θα τους οδηγήσει να κάνουν τη δουλειά τους καλύτερα ή με μεγαλύτερο πάθος. Οποιος σκέπτεται με αυτόν τον τρόπο χάνει την ουσία του πράγματος. Υπάρχουν ευτυχώς ακόμη άνθρωποι σε αυτόν τον τόπο που δεν έχουν μπολιασθεί με την αρρώστια της φαυλότητας και του άκρατου κυνισμού. Οταν οι «ουισκάκηδες των Αθηνών» βουλιάζουν στη μιζέρια και στο κουτσομπολιό, οι άνθρωποι της πρώτης γραμμής δίνουν τη μάχη με φιλότιμο και επαγγελματισμό. Κάνουν αυτό που ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αποκαλεί πολύ εύστοχα «αντίσταση ποιότητας».
Ο κορωνοϊός δεν μας έχει επιτρέψει να τους χειροκροτήσουμε, αγκαλιάσουμε, αποθεώσουμε όπως τους πρέπει. Είναι μεγάλη ατυχία ότι ακόμη και στην παρέλαση μιας ιστορικής επετείου δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει και να γιορτάσει ο ελληνικός λαός. Γιατί η αλήθεια είναι πως ο θαυμασμός για τους Ελληνες ήρωες της κάθε πρώτης γραμμής μάς ενώνει ευτυχώς όλους, ή τουλάχιστον όσους ενδιαφέρει το κτίσιμο και όχι το γκρέμισμα. Δεν ξέρω αν ο σχεδιασμός προβλέπει τη συμμετοχή κάποιων από αυτούς στην παρέλαση. Ξέρω όμως ότι τους χρωστάμε και πρέπει να βρούμε πρακτικούς και ηθικούς τρόπους να ξεπληρώσουμε το μεγάλο μας αυτό χρέος.