Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Λίγοι άνθρωποι διατηρούν, στη διαδρομή της ζωής τους, το σπάνιο προνόμιο να τους προσφέρονται πολλαπλές ευκαιρίες για να διορθώσουν την πορεία τους. Προηγούμενες αστοχίες. Λάθη.
Η Κριστίν Λαγκάρντ έχει αυτό το προνόμιο. Δεν μπορούμε ωστόσο να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι ότι θα διαψεύσει… τον εαυτό της. Ότι δηλαδή, ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έχει την ευκαιρία να διορθώσει τις… γκρίζες στιγμές της παρελθούσας διαδρομής της, ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και ως Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Όπως φάνηκε από την άμεση, θετική αντίδραση των αγορών, η Φρανκφούρτη ακούγεται με προσοχή. Φτάνει η Κριστίν Λαγκάρντ να υπερβεί τον εαυτό της, και να ξαναγίνει πολιτικός… killer.
Τους επόμενους μήνες, θα κληθεί να δρομολογήσει υπερβατικές πολιτικές, για να αποτρέψει μη αναστρέψιμες ρωγμές στην ευρωζώνη και την κατάρρευση των περισσότερων ευρωπαϊκών οικονομιών, εξαιτίας των δραματικών συνεπειών της πανδημίας του κορονοϊού.
Σε ένα ομιχλώδες μωσαϊκό, με τις κοινωνίες στα όρια της αγανακτισμένης εξέγερσης κατά των κυβερνήσεών τους. Και με τη Γερμανία να μην έχει πλέον την Άνγκελα Μέρκελ στο τιμόνι της.
Η Κριστίν Λαγκάρντ είναι πρακτικά η μόνη που μπορεί να αποτρέψει τα νέα Μνημόνια, που έρχονται, για τις χώρες της ευρωζώνης, ώστε να αξιοποιήσουν την αναγκαία οικονομική βοήθεια για να σταθούν όρθιες, μετά την πανδημία του κορονοϊού.
Και, κρίνοντας από την επώδυνη εμπειρία της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων για την Ελλάδα, όλοι υποψιαζόμαστε… τι περιμένει τους ευρωπαϊκούς λαούς.