Γράφει ο Δημήτρης Ριζούλης
Επιστροφή στην κανονικότητα, λοιπόν! Σε όλα τα επίπεδα.
Έτσι όπως την ξέραμε τα περασμένα χρόνια, τότε που οι κυβερνήσεις μας συμφωνούσαν με τα αίσχη και τις προσβολές που εκτόξευσαν οι ξένοι εναντίον μας. Τότε που μας κατηγορούσαν ότι ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας και εμείς σκύβαμε το κεφάλι. Τότε που οι υπουργοί μάς φόβιζαν με τον μπαμπούλα του Grexit, λέγοντας «μαζί τα φάγαμε».
Επιστροφή στην κανονικότητα των «yes men», της γαλανόλευκης που παρασέρνει ο αέρας και των υποχωρήσεων στα εθνικά θέματα. Του κομματικού κράτους των κολλητών, της διαπλοκής και της αδιαφάνειας στις δημόσιες συμβάσεις. Επιστροφή στους εθνικούς προμηθευτές, στις μπίζνες των Γερμανών, στην ασυδοσία των τραπεζών και στην παντοδυναμία των πάσης φύσεως ύποπτων ινστιτούτων. Να με συμπαθάτε, αλλά τέτοια «κανονικότητα» τους τη χαρίζω. Ευχαριστώ, αλλά δεν θα πάρω.
Αν μετά το μπάχαλο του ΣΥΡΙΖΑ και τα χρόνια της ανευθυνότητας, που έφεραν πολλαπλά δεινά και ήττες, η «επανόρθωση» είναι αυτά που βλέπουμε από τον Μητσοτάκη και τους εκλεκτούς του, τότε ζήτω που καήκαμε. Κανονικότητα είναι η λογική και η συνέπεια. Όχι η επιστροφή σε όλα τα λάθη και τις παθογένειες του παρελθόντος. Κανονικότητα είναι να τηρούνται οι νόμοι με αυστηρότητα και για όλους. Όχι αυτό το χάλι που είδαμε χθες με τις συγκεντρώσεις για τα πανεπιστήμια. Κανονικότητα είναι το κράτος να έχει σχέδιο στην αντιμετώπιση της πανδημίας και όχι να βαδίζει βλέποντας και κάνοντας. Κανονικότητα είναι η κυβέρνηση να διεκδικεί το καλύτερο για την υγεία των πολιτών της και όχι να υποστηρίζει τυφλά τους αποτυχημένους γραφειοκράτες των Βρυξελλών που τα έκαναν μαντάρα με την πανδημία. Κανονικότητα είναι να είναι στο φως όλες οι δημόσιες συμβάσεις και όχι να κρύβονται.
Μπορώ να παραθέσω δεκάδες αντίστοιχες περιπτώσεις. Όμως, το πρόβλημα δεν είναι προφανώς τα επιμέρους. Το ψάρι βρομάει από το κεφάλι και στη δική μας περίπτωση το κακό αρχίζει από τον ίδιο τον πρωθυπουργό και τους «φιλοξενουμένους» που κουβάλησε μαζί του στο Μαξίμου.
Αυτή η ομάδα, η οποία ουδεμία σχέση έχει με τη Ν.Δ. έτσι όπως την ξέραμε, μετατρέπει τη χώρα σε καρπαζοεισπράκτορα της διαλυμένης Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε προβλέψιμο – πρόθυμο σύμμαχο των Αμερικανών. Δίνει γην και ύδωρ σε όλα τα μεγάλα συμφέροντα και τις πολυεθνικές (με ιδιαίτερη προτίμηση στις γερμανικές) και μάλιστα φροντίζει και να τις διαφημίζει με κάθε τρόπο, ακόμα κι αν χρειαστεί να μετατραπεί σε… ηθοποιό ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας.
Στις μεγάλες διεθνείς μάχες αυτή η ομάδα είναι απούσα. Αντίθετα, αναλαμβάνει τον ρόλο του χρήσιμου ηλίθιου με ευκολία, προωθώντας περίεργα σχέδια (όπως το πιστοποιητικό εμβολιασμού) επειδή κανείς άλλος δεν θέλει να τα χρεωθεί. Βάζει πλάτη για τους άλλους (Κομισιόν, Μέρκελ, Μπορέλ, Μπουρλά, αεροπορικές εταιρίες), αλλά για τα συμφέροντα των Ελλήνων κάνει την πάπια. Φτάνει στο σημείο να χαρίσει τα εμβόλια που δικαιούμαστε προς όφελος των Γερμανών! Δεν το λέω εγώ, η Deutsche Welle το αποκάλυψε… Όλη η Ευρώπη τις προηγούμενες ημέρες ζητούσε εξηγήσεις από τον Μπουρλά της Pfizer για τις καθυστερήσεις στην παράδοση εμβολίων. Τα διεθνή μέσα ενημέρωσης τον πέρασαν γενεές δεκατέσσερις. Αυτές τις μέρες το ίδιο συμβαίνει με την AstraΖeneca. Και στις δύο περιπτώσεις η ομάδα του Μαξίμου τα έβρισκε όλα υπέροχα και είχε το θράσος να το δηλώνει δημοσίως. Το ίδιο έκαναν φυσικά και τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης. Τι κι αν τινάχτηκε στον αέρα ο σχεδιασμός! Τι κι αν θα χαθούν κι άλλες ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Το θέμα είναι να μη στενοχωρήσουμε την Ούρσουλα και τον Σχοινά! Μιλάμε για εθνική κατάντια.
Τα ίδια και στο μέτωπο της οικονομίας. Το δόγμα Μητσοτάκη είναι «ό,τι πουν η τρόικα και οι Γερμανοί». Με πρόθυμο εκτελεστικό όργανο τον μνημονιακότερο των μνημονιακών Θοδωρή Σκυλακάκη, τι άλλο να περίμενε κανείς. Οταν ακόμα και το ΔΝΤ καλεί τις χώρες να συνεχίσουν τα μέτρα στήριξης, εμείς ξεκινάμε πλειστηριασμούς επειδή έτσι μας διέταξαν οι δανειστές.
Τέλος, για τα εθνικά θέματα τα λόγια είναι περιττά. Όλες οι κινήσεις της παρέας Μητσοτάκη είναι προδιαγεγραμμένες από τα γνωστά ελληνικά και ξένα ινστιτούτα. Απλώς αναζητείται ο τρόπος για να σερβιριστούν σωστά. Ο Ζάεφ τα είχε πει εγκαίρως όταν ευχαρίστησε τον Κυριάκο για τις μάχες που έδωσε υπέρ των Σκοπίων. Την (εύκολη) απάντηση σε όλα τα παραπάνω την ξέρω. Είναι σαν να την ακούω: «Ε, και τι προτιμούσες, τους συριζαίους;». Όχι, φυσικά. Αλλά η επιλογή δεν μπορεί να είναι μεταξύ του τυφλού και του μονόφθαλμου. Τα συντρίμμια που άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση δεν αποτελούν άλλοθι για τα σημερινά εγκλήματα. Οι Έλληνες αξίζουν κάτι πολύ καλύτερο.
