Του Μάνου Οικονομίδη
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Αξία”, το Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2021
Η γεωγραφία διεκδίκησε ιστορικά και με ακατάβλητη εμμονή ρόλο… συνδιαχειριστή στη διαμόρφωση της διαδρομής του έθνους μας. Η… κουκίδα στον χάρτη, όπου ανταμώνει η ανθρωπότητα με την Ελλάδα, έχει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, έως… σκανδαλώδεις γεωγραφικές παραμέτρους. Κόμβος μετακίνησης ιδεών, εμπορευμάτων και… ανθρώπων, σταυροδρόμι της Δύσης με την Ανατολή, του Βορρά με τον Νότο, με τις πολιτικές και ιδεολογικές ταυτότητες που συνοδεύουν τους κάθε άλλο παρά ουδέτερους γεωγραφικούς προσδιορισμούς. Και φυσικά, ένας γείτονας με γονιδιακή έλξη προς την… παραβατικότητα.
Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας, και κάπως έτσι η συγκαταβατική συγκατοίκηση με την Τουρκία διατηρεί αναπόφευκτα ταυτοτικά στοιχεία. Θα τους βλέπουμε… μια ζωή εκεί δίπλα, πρέπει λοιπόν να συνηθίσουμε τη διαδρομή που οδηγεί στην αφόπλιση του κινδύνου και την ενίσχυση της συνεννόησης.
Η επανέναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας-Τουρκίας, έχει την αίσθηση της αναπόφευκτης αναγκαστικότητας, ταυτόχρονα όμως δεν στερείται του περιεχομένου της… παράστασης. Με όρους θεατρικότητας, φυσικά. Όπου κάθε χώρα, αλλά και οι… υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι, γνωρίζουν ότι έχουν έναν συγκεκριμένο ρόλο να αποδώσουν ενώπιον του διεθνούς και του εγχώριου ακροατηρίου. Για να πάμε παρακάτω, χωρίς παρέκκλιση από την ανεκτή κανονικότητα της διεθνούς διπλωματίας. Ώστε η σκυτάλη να μην πέσει.
Η ψύχραιμη κατανόηση της παραπάνω πραγματικότητας, θα μπορούσε δυνητικά να αποφορτίσει το εθνικό θυμικό. Να παραμερίσει τους μύθους και την… πατριδοκαπηλεία, που τόσο ακριβά πληρώσαμε στην εθνική διαδρομή μας, με καριέρες που κατασκευάστηκαν σε βάρος του λαού και του έθνους. Και να επαναπροσδιορίσουμε προτεραιότητες, σχεδιασμούς, συμμαχίες.
