Της Κατιάνας Ναυπλιώτου
Για το περιοδικό “Time”, η παραπάνω είναι μια από τις καλύτερες φωτογραφίες της χρονιάς. Δύσκολα θα έχει κάποιος σοβαρές ενστάσεις. Στο περιθώριο των μεγάλων πυρκαγιών στην Αυστραλία, ένα κοάλα που κατάφερε να επιζήσει, στέκεται ακούνητο και δέχεται καρτερικά τη φροντίδα του ανθρώπινου χεριού.
Στον επίλογο μιας χρονιάς που τραυμάτισε βαριά τον ψυχισμό μας, με την πανδημία του κορονοϊού να εισέρχεται στην επιλογική σελίδα της, μετά την έναρξη εμβολιασμών σε όλο τον κόσμο, έχουμε μια καλή αφορμή για να κοντοσταθούμε και να σκεφτούμε την ουσία της παρουσίας μας στη ζωή.
Ποιά εκδοχή του εαυτού μας επιτρέπουμε να επικρατήσει και να συμβιώσει με τη “μεγάλη κοινωνία” αλλά και με τον μικρόκοσμό μας.
Είναι προφανές ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε το αισιόδοξο συμπέρασμα: Τον τελευταίο λόγο θα τον έχει πάντα η ζωή…
