Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης
Ο Δεκέμβριος είναι παραδοσιακά ο μήνας των δημοσκοπήσεων. Μυστικών και φανερών. Όλοι θέλουν να ξέρουν «πού πάει το πράγμα», για να κάνουν κατά το λαϊκώς λεγόμενον «τα κουμάντα τους». Σήμερα θα δοθoύν στη δημοσιότητα, όπως μαθαίνω, και οι εξαμηνιαίες Τάσεις της MRB.
Τα ραντάρ μας, τα οποία είναι σε εικοσιτετράωρη λειτουργία σε ζητήματα διαμόρφωσης πολιτικών συσχετισμών, συλλαμβάνουν ευρεία δυσαρέσκεια στην κοινωνία. Δεν ανατρέπεται μεν ο βασικός συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ -για όση πολιτική σημασία έχει αυτό σε μια ενδιάμεση περίοδο θεωρητικά μακριά από τις εκλογές-, αλλά, από την άλλη, το υπέδαφος της πολιτικής αρχίζει και διαβρώνεται εντυπωσιακά. Τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση «νοσούν». Για διαφορετικούς λόγους.
Τα δε υποκείμενα νοσήματά τους δεν είναι ένα και δύο. Είναι πολλά. Ίσως αυτό είναι που «παρηγορεί» την κυβέρνηση στην παρούσα συγκυρία. Η αντιπολίτευση ευρίσκεται σε τέλμα και αδυνατεί να κεφαλαιοποιήσει την όποια δυσαρέσκεια των πολιτών για τους κυβερνητικούς χειρισμούς της πανδημίας. Κατ’ άλλους η αντιπολίτευση έχει ελάχιστα κέρδη από την όποια φθορά της κυβέρνησης, κατ’ άλλους έχει και διαρροές -απίστευτο!- προς τα… δεξιά της. Ειδικότερα προς την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, της οποίας τα ποσοστά για τα δεδομένα της είναι ιδιαιτέρως αυξημένα, καθώς «εισπράττει» ψήφους και από τη Ν.Δ. και από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η αξιωματική αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή -για να αποκαλύψουμε ό,τι ξέρουμε από μυστικές δημοσκοπήσεις- περνά μείζονα κρίση στρατηγικής. Δεν ακούγεται. Μπορεί ο Τσίπρας να λέει από του βήματος ότι «το πιο μεγάλο σκοτάδι είναι λίγο πριν χαράξει», μπορεί να ελπίζει σε στραβοπάτημα της Ν.Δ. στα εθνικά (χωρίς να λερώσει τα χέρια του) και στην πανδημία, ωστόσο όλα δείχνουν, με βάση και τα ευρήματα που έχουμε στη διάθεσή μας, ότι το σκοτάδι και πολύ θα κρατήσει και πως με τα μυαλά που κινείται θα αργήσει να χαράξει!
Τα ποσοστά του είναι καθηλωμένα πέριξ του 20% (συν πλην), ενώ μια μυστική μέτρηση υποστηρίζει ότι ένα τμήμα της ιστορικής βάσης του που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ (εκλογές 2012) πραγματοποιεί την έξοδο του Μεσολογγίου. Είτε προς τη Ν.Δ. (πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ από το 2012) είτε προς την Ελληνική Λύση (τέως ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ 2015, 2019).
Οι μυστικές μετρήσεις υποστηρίζουν ότι για πρώτη φορά θολώνει και η εικόνα του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη βάση του, ενώ ταυτοχρόνως σημειώνουν ότι, ενώ στο παρελθόν εκείνος «τραβούσε» το κόμμα του προς τα επάνω, τώρα εκείνο τον παρασύρει και τον βυθίζει προς τα κάτω. Για την πλειονότητα των πολιτών, σύμφωνα με τις ίδιες μετρήσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που ενδιαφέρεται περισσότερο για τους πρόσφυγες και όχι για τους Ελληνες, για τους τρομοκράτες και όχι για τους νομοταγείς, για τους αθέους και όχι για τους θρησκευόμενους. Κόμμα με άστοχες επιλογές celebrities που τον εκθέτουν στην Ευρωβουλή, κόμμα με εμπροσθοφυλακή εριστικές περσόνες, όπως ο πρώην υπουργός Υγείας. Κόμμα με νέους βουλευτές, οι οποίοι ξεπερνούν τα εσκαμμένα άλλοτε στην πτωματολογία και την τυμβωρυχία, άλλοτε στη στήριξη κουκουλοφόρων, άλλοτε στη συλλήβδην εναντίωση κατά των αστυνομικών (ιδέτε την τύχη της τροπολογίας Σπίρτζη).
Και, βεβαίως, κόμμα χωρίς στιβαρή ηγετική ομάδα. Οι μισοί από όλους όσοι τον εκπροσωπούν στα ΜΜΕ περνούν κάτω από τη βάση. Λάιτ, πολύ λάιτ, αδυνατούν να σηκώσουν το βάρος της αντιπαράθεσης με τα τσικό της Ν.Δ., τα ποσοστά αποδοχής τους από τον κόσμο είναι ποσοστά Σιβηρίας. Ελάχιστοι και ελάχιστες διασώζονται.
Πέραν αυτών, εξίσου εντυπωσιάζει τους Ελληνες η απόλυτη σύμπλευση της αντιπολίτευσης με την κυβέρνηση στα εθνικά θέματα και η απροθυμία της να υπεισέλθει στην ουσία κρίσιμων για το μέλλον του Ελληνισμού θεμάτων. Η Αριστερά, λόγω DNA αλλά και λόγω άριστης σχέσης με τον συμμαχικό παράγοντα, αποφεύγει να προσεγγίσει το «πατριωτικό» ρεύμα. Ούτε τις δαπάνες για την Αμυνα δεν έχει το σθένος να ψηφίσει. Τόσο μακριά από το λαϊκό αίσθημα. Φαντασιώνεται ότι η Ν.Δ. θα πέσει… ως ώριμο φρούτο (μόνο στα όνειρα). Αυτά για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αγκομαχά στην ανηφόρα ψάχνοντας νέο βηματισμό.
Στις μυστικές δημοσκοπήσεις προβλήματα όμως άρχισε να καταγράφει και η κυβέρνηση. Η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ακόμη διπλάσια. Και ως φαίνεται θα παραμείνει στα αυτά επίπεδα, άγνωστο για πόσο. Η εικόνα του Μητσοτάκη είναι επίσης καλή στο εκλογικό σώμα, ειδικώς στη μεσαία τάξη (μετά την επιστρεπτέα προκαταβολή). Για πρώτη φορά όμως από την άνοδό της στην εξουσία η Ν.Δ. εμφανίζει στις δημοσκοπήσεις προβληματικά, πάρα πολύ προβληματικά στοιχεία. Ο ιός είναι και πολιτικός. Δεν κτυπά έναν τομέα πολιτικής μόνον, την Υγεία, αλλά «κολλάει», επεκτείνεται και σε άλλους . Στην οικονομία, στην κοινωνική πολιτική, στην παιδεία, παντού. Από το φθινόπωρο έως σήμερα η κυβερνώσα παράταξη έχει χάσει το μισό ποσοστό αποδοχής των χειρισμών της στην πανδημία, ένα 30%-40% θετικών γνωμών έχει «πετάξει» για άλλες πολιτείες.
Πλέον αυτών, μολονότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάποιες διαρροές (όπως ήδη επισημάναμε), η μετεκλογική εισροή ψηφοφόρων προς τη Ν.Δ. από κόμματα της αντιπολίτευσης -που είχε ως αποτέλεσμα αφύσικες διαφορές του 21%- έχει πλέον ανακοπεί. Ο,τι έλαβε έλαβε. Η αλλαγή στους ποιοτικούς δείκτες δεν είναι καταρχάς ανησυχητικό γεγονός, αλλά το παρελθόν έχει δείξει πως, όταν αρχίσουν να μεταβάλλονται, στην επόμενη μέτρηση επηρεάζεται κάπως και η πρόθεση ψήφου. Το Μαξίμου και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν απόλυτη επίγνωση της νέας κατάστασης (όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε) και ο συναγερμός που κτυπά στο εσωτερικό του κτιρίου είναι διαρκής και παρατεταμένος.
Το πρώτο κύμα της φυσιολογικής φθοράς που θα πλήξει την κυβέρνηση ενώ αυτή θα ευρίσκεται στην τελική ευθεία για τη συμπλήρωση δύο ετών στην εξουσία είναι αναμενόμενο.
Η έντασή του μπορεί όμως να πολλαπλασιαστεί από έναν συνδυασμό παραγόντων, όπως η επιτυχία ή μη του εμβολιασμού, οι επιπτώσεις της κρίσης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα λουκέτα της ανεργίας και βεβαίως οι δυσαρέσκειες της αγοράς για τυχόν έλλειψη δικαιοσύνης στην κατανομή των 72 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανακάμψεως. «Μακελειό» μεταξύ συμφερόντων προανήγγειλε η έμπειρη Παπαρήγα. Το πρώτο εξάμηνο του 2021 θα είναι λοιπόν καταλυτικό για την εμπέδωση ή την αλλοίωση των συσχετισμών.
Δεδομένης της αδυναμίας της αντιπολίτευσης να αποκομίσει πολιτικά οφέλη στην παρούσα περίοδο λόγω της κατακρήμνισης της αξιοπιστίας της, το συμπέρασμα -σύμφωνα με τους ειδικούς του χώρου- είναι το εξής: «Η κυβέρνηση υποφέρει από τον εαυτό της». Να δούμε για πόσο: Περιστασιακώς (όπως ευχόμεθα) ή μονίμως (όπως απευχόμεθα)…
