Της Κονδυλίας Ορτανσίου
Ο Σιμόν Πέρεζ είχε περιγράψει κάποτε το Ισραήλ ως ένα… “μικρό και αδύναμο κράτος”, προκαλώντας χαμόγελα αυτοσαρκασμού στην ανθρωπότητα. Το Ισραήλ παραμένει ένα κράτος-υπερδύναμη, μεταξύ άλλων εξαιτίας της ακρίβειας με την οποία λειτουργούν οι θεσμικές δομές του. Με τη μια να συμπληρώνει την άλλη.
Καθώς η πρωθυπουργία Νετανιάχου κλονίζεται, το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών για την άνοιξη ή το καλοκαίρι είναι ορατό, ο Γκιντεόν Σαάρ, με το νέο κόμμα του “ξεδοντιάζει” μεγάλο μέρος της κοινωνικής βάσης του Λικούντ, και η Προεδρία Μπάιντεν απομακρύνει από το Οβάλ Γραφείο τον… πιο φανατικό φίλο του Ισραήλ, όπως αποδείχτηκε στην πράξη ο Ντόναλντ Τραμπ, ο “Βασιλιάς Μπίμπι” έκανε… το χρέος του.
Ανακοινώνοντας την επιλογή του “D” (γνωστού μόνο με το κωδικό όνομά του) για τη διαδοχή του Γιόσι Κοέν στην ηγεσία της Μοσάντ, γυρίζει τη σελίδα των εξελίξεων. Ο Γιόσι Κοέν εξελίχτηκε στον “πιο διάσημο πράκτορα” του κόσμου, από το 2015, όταν και ανέλαβε την ηγεσία της Μοσάντ, με πολιτικές και διπλωματικές αρετές, που τον έχουν φέρει στην πρώτη σειρά των υποψηφίων για να διαδεχθεί τον Νετανιάχου στην ηγεσία του Λικούντ, και συνολικά της ισραηλινής Δεξιάς.
Εκκινώντας τη διαδικασία για τη διαδοχή του, με ορίζοντα το καλοκαίρι του 2021, ο Μπένζαμιν Νετανιάχου διευκολύνει τη διαδρομή του Γιόσι Κοέν να περάσει στην πολιτική, διαδεχόμενος τον μακροβιότερο πρωθυπουργό του Ισραήλ. Και την ίδια στιγμή, αλλάζει την ατζέντα σε πολιτικό επίπεδο, κάτι που φάνηκε τόσο από τον εκνευρισμό του Μπένι Γκαντζ, όσο και από την εύγλωττη σιωπή του Γκιντεόν Σαάρ.
Το απόλυτο “γεράκι” της Μέσης Ανατολής παραμένει… παίκτης. Μεγάλης στρατηγικής συνέπειας.
