Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Δικαιούται ο Κυριάκος Μητσοτάκης να αναφέρεται στο Πολυτεχνείο μιλώντας για το «πραγματικό μήνυμα των αγώνων του λαού μας για ελευθερία και δημοκρατία«- αν προηγουμένως δεν έχει εξηγήσει αυτό το μήνυμα σε υπουργούς και βουλευτές του σαν τον Βορίδη, τον Άδωνι, τον Μπογδάνο και άλλους;
Έχει λογική -και ηθική- βάση να επικαλείται την 25η Μαρτίου και την 28η Οκτωβρίου- τον 15αυγουστο τον παρέλειψε- για να δικαιολογήσει τη συνταγματική παραβίαση απο την κυβέρνησή του;
Πώς λέει ότι «ελεύθερα επιλέγουμε οι ίδιοι να περιορίσουμε κάποια δικαιώματά μας για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, αυτούς που αγαπάμε αλλά και το κοινό καλό», ενω το απέρριψε ι όταν το προτείνει η αντιπολίτευση – ο Τσίπρας μάλιστα ενώπιον του στη Βουλή – και άρχισε να απειλεί με συλλήψεις τους βουλευτές της;
Τι καταλαβαίνει από τον Νοεμβρίου 1973, λέγοντας «απέναντι στον κίνδυνο της χούντας, οι πρωτοπόροι του Πολυτεχνείου στάθηκαν άοπλοι» – για να κάνει ευτελή λογοπαίγνια του τύπου: «απέναντι στον κίνδυνο του θανάτου, εμείς οπλιζόμαστε με τη συνείδησή μας».
Χωρίς το παραμικρό συναίσθημα, παρακάμπτει το ότι ο «κίνδυνος του θανάτου» αντιμετωπίζεται με το ΕΣΥ, τους γιατρούς και τη στήριξη της χειμαζόμενης-από την πολιτική του- κοινωνίας. Όχι με … ¨»συνείδηση» – που δεν έχουν πολλοί στο κόμμα του.
Από πού του προκύπτει «να τιμήσουμε τη μεγάλη επέτειο όπως θα ήθελαν και οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές της»; Με ποιον από τους πρωταγωνιστές της μίλησε; Δεν είναι πρόσωπα του μακρινού παρελθόντος. Ζουν. Δεν το έχει υπόψη του;
Με πόσους έχει επαφή για να ξέρει ότι αυτοί οι πρωταγωνιστές θέλουν εορτασμό «προφυλάσσοντας την υγεία όλων»; Με τα δακρυγόνα και ΜΑΤ θα την προφυλάξει; Έλεος! Τι τον βάζουν και λέει;
Τι άλλο από μικροκομματικός υπολογισμός πανικού, είναι η μακάβρια αναφορά «μόλις χθες θρηνήσαμε την απώλεια 71 συμπολιτών μας«. Υποστυλώνοντας και όσους διακινούν ότι για τη διασπορά ευθύνεται η αντιφασιστική συγκέντρωση κατά της Χρυσής Αυγής;
Τι κουτοπονηριές είναι αυτά; Από τον πολιτικό του οποίου το κόμμα έκανε επικοινωνιακό πάρτι στο Μάτι και τη Μάνδρα.
Ποιοι «στήνουν σκηνικό σύγκρουσης την ώρα που απαιτείται ενότητα και προσήλωση στις οδηγίες των ειδικών», όπως είπε, αν όχι οι βουλευτές και υπουργοί του;
Του είπαν οι «ειδικοί» να μην πορευτεί ο Βαρουφάκης και 4-6 βουλευτές του στην Πρεσβεία; Να τους κατονομάσει αυτούς τους ειδικούς.
Απο ποιον ζητάει <αυτοσυγκράτηση>; Δεν ειναι ο Αλέξης Τσίπρας που καλεί τους πολίτες να μην συμμετάσχουν σε μαζικές εκδηλώσεις; Δεν του ζήτησε μέσα στη Βουλή συννενόηση , με βαση τους περιορισμούς της πανδημίας και αυτός του έλεγε <αποφασίζω και διατάσσω>;
Είναι δυνατόν να κάνει την πολιτική χυλό, αντιμετωπίζοντας τους πολιτικούς αρχηγούς σαν πρόσωπα χωρίς αρχές, απόψεις, ιδεολογία και δημόσια ευθύνη, που διαχωρίζει την μια πολιτική δύναμη από την άλλη;
Είναι τουλάχιστον ανεκδιήγητη η πρόταση: «Οι πολιτικοί αρχηγοί με επικεφαλής την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να κάνουν μια λιτή επίσκεψη με ένα λουλούδι». Θα τους πει και πώς θα είναι ντυμένοι; Και θα έχει ειδοποιήσει τους χωροφυλακές να μην τους συλλάβουν, αν είναι πάνω από τρεις;
Όσο παραπαίει η κυβέρνηση του , τοσο ο Πρωθυπουργός διολισθαίνει. Επιχειρώντας να διασωθεί ο ίδιος ενισχύει την ένταση που ο ίδιος δημιούργησε- χωρίς συναίσθηση ότι παίζει με τη φωτιά. Αφου θέλει συννενόηση, γιατι δεν παίρνει πισω την απόφαση για τις συναθροίσεις;
Υποβιβάζει μια αγωνιστική επέτειο σε σχολική εκδρομή με επικεφαλής τον γυμνασιάρχη. Πώς θα πάνε «όλοι μαζί»; Την ίδια σχέση έχουν με το Πολυτεχνείο; Αυτός δεν έλεγε προχθές στη Βουλή ότι θα τελειώσει με τα «ιδεολογικά άβατα» της Αριστεράς;
Πώς θα πάνε μαζί του να τιμήσουν τους νεκρούς του Πολυτεχνείου όταν επιφανείς υπουργοί του – ο ένας είναι και κομματικός αντιπρόεδρος-έλεγαν ότι…δεν υπήρξαν νεκροί;
Τελευταίο, αλλά όχι έσχατο. Είναι κατά την πολιτειακή τάξη θεμιτό, να κάνει ο Πρωθυπουργός εμμέσως δημόσιες υποδείξεις στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Να προκαταλαμβάνει τη θέση της πριν την διατυπώσει και αυτή να το… δέχεται, μιλώντας στα κόμματα της αντιπολίτευσης ως ηχώ του; Που κολλάει το < εθνικό συμφέρον> με το αίτημα για απόσυρση της αντισυνταγματικής απόφασης;
Η πρόεδρος δεν είναι συμπληρωματικό μέγεθος της κυβέρνησης. Είναι αργηγός του κράτους, αρμόδια για την εφαρμογή του Συντάγματος. Με υποχρέωση ισης απόστασης απέναντι στις πολιτικές δυνάμεις. Οχι βοηθός ή εντολοδόχος του Πρωθυπουργού . Την προσβάλει όταν της υποδεικνύει, ως υποβολέας, τη στάση της- και οφείλει να προασπίσει το κύρος του αξιωματός της , αντι να ευθυγραμμίζεται μαζί του .
Ποιος άλλος πρόεδρος θα δεχόταν τέτοια αντιμετώπιση; Ποιος δεν θα είχε καλέσει το αρμόδιο υπουργό για εξηγήσεις επι ενός θεματος που αφορά το Σύνταγμα, αντί να ….παραπέμπει σε μια παραπομπή στο ΣτΕ; Με δικαστικές αποφάσεις θα ασκεί τον ρυθμιστικό ρόλο της;
Την ιδια στιγμή φουντώνουν οι πληροφορίες οτι ο Πρωθυπουργός την πιέζει να πάνε στο Πολυτεχνείο… μαζί, ως ντουέτο!. Για δεύτερη φορά- μετά την αποκάλυψή της πλάκας για τη «Μαρφίν» τη Σταδίου- την ωθεί σε κρίση στις σχέσεις της με την αντιπολίτευση,
Πού οδηγούν άραγε όλα αυτά;
