Της Ελένης Κωστοπούλου
Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως χώρα την πανδημία, τον κορονοϊό, φυσικές καταστροφές, όπως ο σεισμός στη Σάμο, τα εθνικά θέματα, όπου βλέπουμε την Τουρκία να προκαλεί χωρίς σταματημό, το μόνιμο πρόβλημα της μετανάστευσης, αλλά και την ύφεση της οικονομίας μας, λόγω των αναφερόμενων συνθηκών και καταστάσεων.
Με βάση τα παραπάνω, η ψυχολογία του Έλληνα θα μπορούσε να είναι στο ναδίρ.
Τα ΜΜΕ έχουν καλλιεργήσει ένα τέτοιο ψυχολογικό κλίμα, που ο καθένας από μάς, είναι βαθύτατα προβληματισμένος.
Η ψυχολογία λοιπόν, πολλών από εμάς κλονίζεται και μακάρι να βρεθεί κάτι ευχάριστο για όλους, ώστε να αναπτερωθεί. Επειδή, τα πάντα είναι θέμα σωματικής και ψυχικής υγείας η γρήγορη ανακάλυψη ενός εμβολίου για τον κορονοϊό, θα ήταν η απαρχή του ξετυλίγματος του “μίτου της Αριάδνης”.
Μπορούμε όμως να είμαστε αισιόδοξοι για κάτι τέτοιο; Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα με τη σειρά. Ρώσοι, Αμερικανοί, Άγγλοι και Γάλλοι βρίσκονται, όπως λένε, μια ανάσα από την παραγωγή και διάθεση του εμβολίου. Να τους πιστέψουμε; Άραγε θα καταφέρουμε να έχουμε στη διάθεσή μας ένα εμβόλιο, το οποίο θα επιδρά θετικά σε διαφορετικούς ανθρώπινους οργανισμούς ή μήπως θα πρέπει να κατηγοριοποίησουμε τους ανθρώπους σε ομάδες ανάλογα με τη φυσική και χημική τους κατάσταση;
Μάλλον, δεν θα βρεθεί ένα εμβόλιο το οποίο θα έχει πλήρης ευεργετικά αποτελέσματα στον κάθε οργανισμό, αλλά ο οργανισμός θα είναι αυτός που τελικά, θα καθορίσει το τι εμβόλιο χρειάζεται, ώστε να παραχθούν τα κατάλληλα αντισώματα για την αντιμετώπιση του προαναφερόμενου ιού.
Μια άλλη πτυχή του θέματος, είναι το αν ο κορονοϊός είναι αντιμετωπίσιμος με φυσικές ή χημικές ουσίες. Οι γνώμες επ’ αυτού διίστανται.
Υπάρχουν και κάποιες απόψεις, οι οποίες υποστηρίζουν ότι ο ιός παρασκευάστηκε σε ιατρικά χημικά εργαστήρια. Έτσι και το αντίδοτο αποτελεί θέμα χημείας. Ίσως, αυτό να αποτελεί σενάριο συνωμοσιολογίας, όμως γιατί τόσες δεκαετίες δεν είχαμε κορονοϊό και εμφανίστηκε εξαίφνης το 2019; Τί άραγε να έχει συμβεί;
Ας αφήσουμε όμως τα ερωτηματικά και τα σενάρια που προκύπτουν από την κατάσταση που βιώνουμε. Το βέβαιο είναι ότι ο ιός υπάρχει και έχει δημιουργήσει κοινωνικά, οικονομικά, πολιτικά προβλήματα, αλλά το κυριότερο είναι η σωματική και ψυχική υγεία. Δεν μπορούμε, πλέον, να ζούμε με άνεση, αφού υπάρχει ο συγκεκριμένος ιός.
Η επιστήμη γενικά και η επιστημονική κοινότητα ειδικά, πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο για το ιδιαίτερο αυτό θέμα. Οι κριτικές και οι λιθοβολισμοί σε βάρος επιστημόνων τίποτα δεν έχουν να προσφέρουν. Είναι απλά πυροτεχνήματα που κρατούν ελάχιστα και εξαφανίζονται το επόμενο δευτερόλεπτο.
Μπροστά λοιπόν, στην ασημαντότητα θέσεων και απόψεων, που έχουν ως κεντρική τους αφετηρία αφετηρία, ότι ο κορονοϊός δεν υπάρχει, τα γεγονότα δείχνουν ότι εκατομμύρια ανθρώπων νόσησαν, χιλιάδες ανθρώπων έφυγαν από τη ζωή και έπεται ότι στις δύσκολες αυτές ώρες, λίγη σοβαρότητα και λίγο σεβασμό προς τους συνανθρώπους μας που “έφυγαν” και στις οικογένειες που θρήνησαν, δεν βλάπτει.
