Της Ελένης Κωστοπούλου
Κατά την Αγία Γραφή, ο Θεός έπλασε τον κόσμο σε εφτά ημέρες δημιουργώντας έμβια όντα και την τελευταία μέρα τον “βασιλιά” αυτών, άνθρωπο. Το κάθε ον έχει το ρόλο του στο παγκόσμιο υποσύστημα και ο αφανισμός αυτού, μόνο προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει. Η ρήση, “τα πάντα εν σοφία εποίησε”, απεικονίζει γλαφυρά, όλα τα παραπάνω.
Πολλά έχουν γραφτεί για το “βιασμό” που υφίσταται εκ μέρους των ανθρώπων η φύση, κάτι που είναι κοινώς παραδεκτό απ’ όλους.
Θα σταθούμε σήμερα, στο ζωικό βασίλειο και δη στα κατοικίδια ζώα. Ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι και παιδαγωγοί, έχουν ως βασικά τους πορίσματα το ότι τα κατοικίδια ζώα, είναι η συντροφιά μας και πολλές φορές μας δίνουν περισσότερη αγάπη από τους συνανθρώπους μας.
Η αγάπη αυτή δεν είναι ιδιοτελής και παρέχεται προς ανταπόδοση, του ενός καλού που θα προσφέρουμε σε ένα κατοικίδιο. Αν κάποιος αναπνεύσει πάνω σε μια φέτα ψωμί και δώσει τη φέτα αυτή σε ένα σκύλο, μετά από καιρό ο σκύλος αυτός θα θυμάται τον άνθρωπο που του την έδωσε. Μετά από αυτό το παράδειγμα, θέλουμε να τονίσουμε την πίστη και την αφοσίωση των κατοικιδίων στον άνθρωπο. Δυστυχώς όμως, ένα από τα μεγαλύτερα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, αποτελεί η κακοποίηση των ζώων και ο βασανισμός τους μέχρι τη θανάτωσή τους. Υπάρχουν πολλοί επίσης, που τα εγκαταλείπουν στους δρόμους, με αποτέλεσμα τα αδέσποτα να έχουν κατακλύσει πολλές γειτονιές των πόλεων μας.
Το ευχάριστο σε ό,τι αφορά τη μεταχείριση των ζώων είναι η ύπαρξη φιλοζωικών οργανώσεων που φροντίζουν, περιθάλπουν και βρίσκουν ιδιοκτήτες για τα αδέσποτα κατοικίδια. Μέσω αυτού του άρθρου, προτείνουμε ξεκάθαρα στο κράτος να χρηματοδοτεί τις οργανώσεις αυτές. Μόνο έτσι, θα μπορεί μια φιλοζωική οργάνωση να εκτελεί τον πραγματικό ρόλο για τον οποίο έχει συσταθεί και θα μπορέσει να προσελκύσει και άλλα άτομα να ασχοληθούν με το έργο της. Θα λέγαμε επίσης, ότι το κράτος πρέπει να επιβραβεύει και τους ιδιώτες, που υιοθετούν ένα αδέσποτο από το δρόμο, όχι μόνο ηθικά άλλα υλικά.
Από την άλλη η νομοθεσία περί της τιμωρίας όσων κακοποιούν ένα ζώο, είναι η ορθή, εφαρμόζεται σε πολλές περιπτώσεις, αλλά και όσοι βλέπουν περιστατικά κακοποίησης, να τα καταγγέλλουν στις αρχές. Έτσι ώστε να κατανοήσουμε ότι είναι εγκληματικό και αντιχριστιανικό να βασανίζουμε ένα ζώο. Τα ζώα είναι φίλοι μας, δεν είναι παιχνίδια. Μας δίνουν αγάπη, μάς κάνουν να περνάμε ευχάριστα, μας κάνουν υπερήφανους για τα επιτεύγματά τους και πρέπει να τυγχάνουν της ανάλογης μεταχείρισης. Μπορεί να μη καταλαβαίνουμε τη γλώσσα τους, αλλά σίγουρα αντιλαμβανόμαστε το πως λειτουργεί η ψυχή τους.
Και όπως είπε και ο Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα: “Τα ζώα είναι ό,τι μας απέμεινε από τον παράδεισο”.
