Του Νίκου Φυλάγγελου
Η ελαφρότητα με την οποία προσεγγίζουν αρκετοί το ενδεχόμενο ενός δεύτερου lockdown, που πρακτικά θα νεκρώσει την οικονομία της χώρας, και θα σπρώξει την κοινωνία στο αδιέξοδο υφεσιακών καταστάσεων, οι οποίες θα προσομοιάζουν με τα χρόνια της εθνικής τραγωδίας των Μνημονίων, εξοργίζει.
Πέρα από το δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος που θα υποστεί η κυβέρνηση, πιθανότατα με ανυπολόγιστες και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις, διαμορφώνοντας τις συνθήκες για… αναστάτωση στις πολιτικές ισορροπίες, λίγοι από όσους δημοσιολογούν με αφέλεια και προχειρότητα, κατανοούν ότι το lockdown δεν θα φέρει πρακτικά, ουσιαστικά και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Η κοινωνία δεν βρίσκεται στην ψυχολογία της άνοιξης και κάθε άλλο παρά έτοιμη να συμμορφωθεί δείχνει. Επιπροσθέτως, ένα δεύτερο lockdown σήμερα, και ενώ οι κλιματολογικές συνθήκες δεν έχουν επιδεινωθεί, για να οδηγήσουν σε παράλληλη υγειονομική επιδείνωση, δεν θα είναι το… τελευταίο.
Εύκολα μπορεί να προδικάσει κανείς ότι, μετά την άρση του, θα επαναληφθούν, έστω σε μικρότερη ένταση, οι ίδιες επιπόλαιες συμπεριφορές ατομικής ανευθυνότητας, όσο περνάει ο καιρός τα κρούσματα θα πολλαπλασιάζονται εκ νέου, και θα οδηγηθούμε, την περίοδο των Χριστουγέννων το αργότερο, σε ένα τρίτο lockdown.
Και επειδή και πάλι δεν θα έχει αλλάξει κάτι δραματικά στη συμπεριφορά των πολιτών, τουναντίον θα έχει επιδεινωθεί η ψυχολογία τους και θα πολλαπλασιάζεται η απόγνωση, τους πρώτους μήνες του νέου έτους θα οδηγηθούμε μαθηματικά και σε ένα… τέταρτο lockdown.
Όσο για την απόλυτη καταστροφή που θα έχει προκληθεί στην οικονομία, η περίοδος της έναρξης των Μνημονίων το 2010 θα θυμίζει… σχολική εκδρομή.
