Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς
Είναι η μάσκα το «σύστημα»; Μπορεί να ακούγεται τραγικό στους ειδικούς λοιμωξιολόγους και γελοίο στους περισσότερους πολίτες. Για μια πολύ μεγάλη μερίδα πολιτών, όμως, είναι η «αλήθεια», για την οποία αξίζει να δώσεις μάχη, ακόμη και να τσακωθείς με φίλους ή γείτονες. Αυτό συμβαίνει παντού. Στις ΗΠΑ, η μάσκα έχει γίνει το μήλον της Εριδος ανάμεσα στους οπαδούς και στους αντιπάλους του Τραμπ. Το να μη φοράς μάσκα έχει γίνει σύμβολο επανάστασης απέναντι στο σύστημα, σύμβολο πλήρους απελευθέρωσης από τα δεσμά του. Δεν συμβαίνει, πάντως, αυτό μόνο στο Μιζούρι ή στην Αλαμπάμα. Συμβαίνει και δίπλα μας, στα καφενεία της γειτονιάς διαφόρων συνοικιών και στις πλατείες των χωριών μας. Φουσκώνει η καχυποψία για το αν υπάρχει πραγματικά ο κορωνοϊός, αν πρέπει να φοράμε μάσκα ή όχι, αν πρέπει να πάρουμε το εμβόλιο όταν βγει στην παραγωγή.
Είναι εύκολο να γελάσεις με το φαινόμενο. Και επικίνδυνο, γιατί σημαίνει ότι δεν καταλαβαίνουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Τα «ακούσματα» από το κίνημα αμφισβήτησης των πάντων γύρω από τον ιό γίνονται πιο δυνατά με το πέρασμα του χρόνου. Θυμίζουν λίγο τα πρώτα «ακούσματα» από εκείνο το τσουνάμι της αντιμνημονιακής, αντισυστημικής αμφισβήτησης που κορυφώθηκε στις πλατείες των «Αγανακτισμένων». Το μείγμα είναι εκρηκτικό. Πάρα πολλοί συμπολίτες μας νιώθουν οικονομική απελπισία, όταν είχαν μόλις νιώσει ότι έβγαζαν το κεφάλι έξω από το νερό για μια ανάσα. Ο κορωνοϊός είναι κάτι ασύμμετρο και ανεξήγητο, που προκαλεί άγχος, ανασφάλεια και θυμό. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας προκαλούν να βρίσουμε, να τσακωθούμε για τα πάντα. Αν σε όλα αυτά τα εύφλεκτα υλικά προσθέσεις και την ελληνοτουρκική ένταση, έχεις την τέλεια συνταγή για μια έκρηξη αμφισβήτησης και οργής.
Αυτή τη φορά, θα βρεθούν άλλοι να καβαλήσουν το κύμα της αντισυστημικής διαμαρτυρίας, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ και μπήκε στο «σύστημα» και δεν μπορεί να υιοθετήσει την εκστρατεία κατά της μάσκας. Είμαστε μια κοινωνία κουρασμένη και βαθύτατα διχασμένη από όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. Επιστρέψαμε στην τροχιά της λογικής και της υπεύθυνης διαχείρισης όταν ο υπόλοιπος πλανήτης εκτροχιαζόταν με θεαματικό τρόπο… Θα χρειαστεί πολύ μεγάλη ψυχραιμία, καθώς και στιβαρή πολιτική ηγεσία, το επόμενο διάστημα για να μην εκτροχιαστούμε αυτόν τον χειμώνα.
